در دوران جنگ جهانی اول و اشغال ایران توسط قوای انگلیسی و روسی،که حملات و هجومها به ملت شیعه اوج گرفته بود،مرحوم آیت الله العظمی نائینی خیلی پریشان بودند و نگران از اینکه این وضع به کجا خواهد انجامید، نکند این کشور محب و دوستدارا امام زمان از بین برود و سقوط کند. در همین زمانها، شبی به امام عصر متوسل می شوند و در حال توسل وگریه و ناراحتی به خواب می روند و خواب می بینند:دیواری است به شکل نقشه ایران و این دیوار شکست برداشته و خم شده و در حال افتادن است. در زیر این دیوار،یک عده زن و بچه نشسته اند و دیوار دارد روی سر اینها خراب می شود. مرحوم نائینی وقتی این صحنه را می بینند به قدری نگران می شوند که فریاد می زنند ومی گویند: خدایا! این وضع به کجا خواهد انجامید؟ در این حال می بینند که حضرت ولی عصر تشریف آوردند و انگشت مبارکشان را به طرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلندکردند و دو مرتبه در جای خودش قرار دادند. سپس فرمودند: اینجا شیعه خانه ماست! #میشکند، خم می شود،#خطرهست،ولی ما نمی گذاریم سقوط کند ما نگهش می داریم. منبع :عنایات حضرت مهدی به علما و طلاب ص۳۱۵ @chele_hozor