🔹 حاج احمد متوسلیان: ما با اسراییل وارد جنگ خواهیم شد و عملیات‏مان را علیه آن‌ها شروع خواهیم کرد. هر کس با ماست؛ بسم‏الله! هر کس با ما نیست، خداحافظ! ما با ایمانمان می‌جنگیم؛ جندالله با ایمانش می‌جنگد.

یمنی ها یک پهپاد ام کیو ناین آمریکایی دیگر را هم به سیخ زدند حسابش از دستم در رفته اما فکر میکنم این چهاردهیم یا پانزدهمین پهپاد آمریکا از همین مدل است که توسط آمریکا منهدم شده است. دم شرافت و غیرت یمنی ها گرم که تا با وجود هزینه سنگینی که داده اند پدر این ناپاک ها را آورده و عقب نکشیده اند.....

این اکانت که با عکس مقام معظم رهبری فعالیت کامنتی می‌کند اسرائیلی است / کامنتش را بخوانید: کامنت را ذیل توئیت سید نظام الدین موسوی ارسال کرده است. خلاصه ی کامنتش همین خط "وفاق مساوی با نفاق" است که دوستان سوپرانقلابی راه انداخته اند. وارد اکانتش شدیم دیدیم ۵ نوع محتوا دارد: ۱. محتوای بازنشر توئیت های کاربرهای فارسی زبان صهیون که نمونه ای از آن را می بینید. ۲. توئیت های حمایت از رضا بحرین فروش ۳. توئیت های تحریک براندازها به زدن حرف‌های رادیکال تر ۴. بازنشر توئیت های مثبت انقلابی (که مخاطبین سایبری که این اکانت را دنبال می‌کنند بروند و با کامنت های تند به محتواها بپردازند) ۵. محتوای حمایتی در جهت توئیت های تفرقه افکن انقلابی سوال؟ چرا اینقدر تابلو کار کرده است؟ پاسخ: میداند در شرایطی که برخی اکانت های به ظاهر انقلابی تحریک شده و به رهبری و مقاومت توهین می‌کنند فقط دوست دارند تایید ببینند و همه را دوست تصور کرده و به اکانت فرد کامنت گذار مراجعه ای نمی کنند. هوشیار باشید، ۹۹ درصد اکانت هایی که این روزها به اسم انقلابی گری درحال لجن پراکنی هستند از اسرائیل به روز میشوند. این روزها با احتیاط بیشتر کنشگری کنید. برخی افراد قبلا خودشان را به شما اثبات کرده‌اند اما این معنایش این نیست که امروز هم درست رفتار می‌کنند. کشور به اوج همدلی نیاز دارد. هوشیار باشید...

اهتزاز پرچم ایران ، حزب الله و فریاد لبیک یا نصرالله در ملبورن #ارسالی_شما چند نکته مهم با دوستان انقلابی به بهانه این ویدئو از رفیقی از ملبورن اول دم رفیقمان برای این ویدئو گرم. دوما در حال حاضر به شدت در حوزه ی محتوای تصویری، عکس نوشت و پوستر (با در نظر گرفتن محدودیت های شبکه های اجتماعی از جمله اینستا / و همچنین طراحی پوستر و محتوا برای تلگرام) ضعف احساس می‌شود. ما بعد از ترور شهادت سید حسن نصرالله به آن صورت شاهد محتواهای متنوع خاص نیستیم. نمی دانم شاید مثلا فلان دوست طراح با خودش میگوید: ولمان کن بابا، آن ها سید را کشتند حالا ما طرحی بزنیم یا نزنیم که چه ؟! دوست عزیز میدان جنگ، فرمانده دارد، تیربار چی دارد، آرپی چی زن دارد، تبلیغات چی هم دارد. هرکسی باید اکنون به وظیفه ی خودش عمل کند. آن رفیقی که می تواند در تظاهرات باشد و فیلم منعکس کند. آن یکی روی ری اکشن های کانال ها و صفحات مختلف بی تفاوت نباشد. کسی دیگر روی تولید و طراحی کار کند. همه اش را جدی بگیرید. وسط معرکه ی جنگ، شما سنگر خودت را حفظ کن رفیق ...... به گوش همه برسانید. #راه_نصرالله هشتگ ماست. برای ایشان هرچه در توان دارید انجام دهید. ویژه تر از همه طراح ها گروهی که انصافا باید به آنها آفرین گفت و پیشتاز بوده اند شعرا هستند. انصافا در این مدت شعرای ایرانی سنگ تمام گذاشتند. بقیه هم سنگر خود را زود تر پیدا کنند. بسم الله....

🚩 برکت خون سید شهید 👈 این همان چیزی که امام خمینی(ره) برایش دعا می‌کرد. #لبنان #سید_حسن_نصرالله #اللّٰهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪ‌الفَرَج شهید_علی_مرادی

📸متن وصیت شهید سید حسن نصرالله بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ◼️برای خیر دنیا و آخرت‌تان به شما وصیت می‌کنم که ایمان‌تان به رهبری حضرت امام خامنه‌ای (که سایه‌اش مستدام باد) قوی و محکم باشد. امضا: نصرالله

. ⭕️ چرا برای آمریکا و اسرائیل نجس، به شهادت رسوندن امثال سیدحسن نصرالله و حاج‌قاسم اینقدر مهمه؟؟ 🍀 به قول شهید صدرزاده: دشمن باید از چشم ما 👁 بیشتر بترسه تا از سلاح ما... ✅ صحبت‌های مجید جوادی مدیر گروه جهادی رسانه‌ای هتنا 👇 [@Hatnaa] #سید_حسن_نصرالله #لبنان .

🔥 رسانه‌های صهیونیستی از شلیک یک موشک کروز از عراق به سمت یک پایگاه نظامی اسرائیلی در شرق دریاچه طبریا خبر دادند.

🔻اعتبارزداییِ لیبرال‌ها از جمهوری اسلامی: عقوبت تعلل در شلیک به جنون 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. صهیونیست‌ها همواره بر اساس «واکنشِ طرف مقابل»، عمل می‌کنند؛ کنش آنها، بیش از آن‌که کنش باشد، واکنش است و این امر ریشه در هراس ذاتی و حقارت تاریخی‌شان دارد. صهیونیست‌ها به زمینه‌ها و شرایط می‌نگرند و در چهارچوب آنها واکنش نشان می‌دهند؛ این یعنی آنها با وجود اعتمادبه‌نفس ناچیزشان، اگر احساس کنند که بستر برای فاعلیّت‌شان فراهم است، تا حد جنون، کنشگری خواهند داشت. پس آنها اجرای طرح‌های پیشینی و ذهنیِ‌ خویش را در نسبتِ با شرایطی که بخش عمدة آن، «ارادۀ حریف» است تعریف می‌کنند. از آغاز شکل‌گیری دولت صهیونیستی تاکنون، آنها به‌درستی دریافته‌اند که در عالَم اسلامی، ارادۀ انقلابی و جهادی، در میان نیست و خطر مهلکی، موجودیّت‌شان را به چالش نمی‌کِشد. [دوّم]. برآمدن حزب‌الله در لبنان به‌عنوان گروه مبارزی که هیچ افقی را جز نابودی دولت صهیونیستی نمی‌پذیرد و جز به زبان گلوله، سخنی برای گفتن ندارد و شهادت را سعادت می‌انگارد، همۀ معادلاتِ ذهنیِ دولت صهیونیستی را در هم ریخت و خوف و هراس به جانش افکند. بدین‌جهت، عالی‌ترین و مقتدرترینِ لایۀ جبهۀ مقاومت در منطقه، حزب‌الله بوده است و دولت صهیونیستی از هیچ جریانی به این اندازه، دلهره و اضطراب ندارد. شهید سیّدحسن نصرلله، مرد مبارزه بود و نه مرد مذاکره؛ تیغ او در برابر دولت صهیونیستی، هیچ‌گاه کُند نشد و زبانش به لکنت نیفتاد و رنگ محافظه‌کاری و انفعال نپذیرفت. او قاطع و مصمّم، سخن آخر را همان اوّل گفت: نابودی دولت صهیونیستی. این همان منطقی بود که امام خمینی به او آموخته بود؛ منطقی که آیت‌الله خامنه‌ای نیز بر مدار آن در حرکت بود. [سوّم]. اما در ایران، مسألۀ مقاومت با پیچیدگی‌ها و تنگناهایی مواجه بوده است؛ «دولت‌های لیبرال» که با نظریه‌های مبتنی بر وابستگی و ‌پیرامون‌‌زدگی، همچون «تنش‌زدایی»، «گفتگوی تمدّن‌ها»، «آشتی با جهان»، «تعامل سازنده با جهان»، «ایدئولوژی‌زدایی از سیاست خارجی»، «فلسطینی‌تر از فلسطینی‌ها نباشیم» و ... (و متهم‌‌کردن رویکرد انقلابی به ماجراجویی در سیاست خارجی، جنگ‌طلبی با دنیا، دشمن‌تراشی ناموجّه و ترجیح ایدئولوژی بر منافع ملّی) بر سر کار آمدند و قدرت را دست گرفتند، هرچه که در توان داشتند، کارشکنی و اخلال کردند. برای این دولت‌ها، هیچ‌گاه مقاومت یک اصل بنیادین و هویّتی نبوده، بلکه به آن به‌مثابه یک ایدئولوژی سپری‌شده و مزاحم نگاه می‌کردند. یکی از تفاوت‌های میان نظریۀ نظام و نظریۀ نظام انقلابی، در همین مسأله است که یکی، جمهوری اسلامی را در ذیل نظم سلطه تعریف می‌کند و به بیش از منافع ملّی در معنای حداقلی و متعارفش نمی‌اندیشد، و دیگری، همچنان به روایت امام خمینی از ماهیّت و غایات جمهوری اسلامی، معتقد است و مایل به سازش و انفعال نیست. [چهارم]. جمهوری اسلامی، همچنان نیز عرصۀ نزاع میان این دو رویکرد است. رویکرد انفعال، با بازرگان شروع شد و در همان زمان، از آن به‌عنوان «خط سازش» یاد شد که در برابر «خط امام» قرار داشت. اما خط سازش، یک لایۀ درونی و نهفته نیز داشت که همان منطق بازرگان را به‌صورتی ملایم‌تر، زمزمه می‌کرد؛ «مجمع عقلا» که در آن، کسانی همچون هاشمی‌رفسنجانی و حسن روحانی، در پی طرحی برای پایان‌بخشیدن به جنگ بودند و سرانجام نیز جام زهر را به امام خمینی نوشاندند. همین سیاست در دولت سازندگی، در پیش گرفته شد و در دولت اصلاحات به اوج رسید. محمد خاتمی به لحاظ نظری، به جانب لیبرالیسم گرایش یافته بود و با وجود اندیشه‌های تجدّدی، به درون حاکمیّت راه یافت و در برابر خط «مقاومت»، ایدۀ «گفتگو» را روی میز گذاشت. حسن روحانی در دولت اعتدال، تجربه‌ها و اندیشه‌های دو دولت سازندگی و اصلاحات را بر روی هم انباشت و اساس دولتش را بر «نجات اقتصاد ایران از طریق آشتی با جهان» قرار داد. هشت‌سال، جمهوری اسلامی در این باتلاق فرو رفت و کمترین نتیجه‌ای به دست نیاورد؛ جز آن‌که آیت‌الله خامنه‌ای در آخرین دیدار با حسن روحانی، تصریح کرد که دولت وی را باید دولتِ تجربۀ غلطِ اعتماد به غرب دانست. پزشکیان نیز آن‌گونه که در گفتارهای انتخاباتی‌اش ظاهر شد، هیچ منطق و مبنای متفاوتی با نیروهای لیبرال و تکنوکرات نداشت؛ چنان‌که محمدجواد ظریف به‌عنوان پرچم‌دارِ خط سازش، به دست‌راستِ وی در انتخابات تبدیل شد. پس از استقرار دولت وی نیز، ظریف بر صدر نشست و تصمیم‌ساز و فکرپرداز گردید. گویا جسارت‌یابی صهیونیست‌ها در به‌شهادت‌رساندن سیّدحسن نصرالله، برخاسته از تعلل دو ماهۀ ما در پاسخ به ترور هنیه بوده است؛ در ابتدای این نوشته اشاره کردیم که گسست در زنجیرۀ پاسخِ مقاومتیِ ما به صهیونیست‌ها، زمینه‌سازِ واکنشِ جنون‌وار آنهاست. اگر این تعلل نبود، چه‌بسا سیّد از دست نمی‌رفت. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🔴 حکم جهاد امام خامنه‌ای به مسلمانان برای ضربه زدن به رژیم صهیونیستی در سراسر جهان