تقدیم به تمام مادران سرزمینم... ❤️ مادرها با هر بار مادر شدن، بیش تر آینه ی جوشن کبیر می شوند... یکی از آن گوشه خانه داد میزند: ماماااان؛ این سوال ریاضی یعنی چه؟! مادر دستکش های اشپزخانه را در می آورد و ظرف ها را نصفه نیمه رها می سازد تا لباس معلمی بر تن کند... با حوصله ریاضی می آموزد به فرزندش، سپس بلند می شود تا به داد ظرف های در کف خشک شده برسد که چشمش به کودک نوپای خانه می افتد که سرتا پایش غرق در کثیفی شده و نیاز به شستشویی اساسی دارد... مادر با دیدن این صحنه، "آه" طول داری می کشد و می زداید کثیفی را از جسم کوچک فرزند نازنینش... کمری راست می کند و چشمش به ساعت میافتد؛ وقت پختن غذا رسیده برای فرزندانی که چشمشان به معجزه ی سرآشپزی مادر است... پس مشغول پخت و پز می شود و همزمان به داد ظرف های نصفه رها شده می رسد... حالا وقت بازی و نشاط بچه ها رسیده و چه کسی بهتر از مادر می تواند شاد کند و بازی بتراشد برای بچه ها... می خندند و بازی می کنند و شاد می شوند به نعمت وجود مادر... حال زمان آمدن پدر شده، پدری که لحظه شماری می کند از آشفتگی های بیرون از خانه به آغوش پر مهر و عشق وصفای خانه باز گردد تا روحش سامان یابد از نا به سامانی ها... مادر مشغول نظم دادن و سامان بخشیدن به اوضاع بهم ریخته ی خانه شده و چه کسی بهتر از او می تواند این چنین روح ببخشید به اشیاء بی جان خانه... ... یک استکان چای با طعم عشق در مقابل همسر می گذارد در خانه ای پر از مهر و صفا که در و دیوار آن شهادت می دهند لحظه به لحظه مادری و همسری کردن او را... و خانواده هر روز زندگی می کند به برکت عطر نفس های مادر... این تنها بخش کوچکی از روزمره گی های مادرانه است... مادرها هر روز بارها برایمان گوشه ای از صفات الهی را به تصویر می کشند: «یا رازق و یا راحم، یا مُدبِّر ویا مُطَهِّر، یا عالم و یا مفرِّح ، یا طبیب و یا رفیق...» اصلا گزافه نیست اگر بگویم، خدا مادرها را آفرید تا تجلی ای از صفات او و آینه ی بازتاب دهنده ای از حقیقت جوشن کبیر باشند! آری؛ هر کس فداکاری های مادر را خوب بنگرد، شیفته ی خدایی می شود که تنها گوشه ای از صفاتش را در زمین صورت بخشید و مادر را آفرید... چه خدای دوست داشتنی و مهربان و بی نظیر و کاملی است #خدایِ_خالقِ_مادر... #جانفدا #حضرت_مادر #قهرمان #مادر #روز_زن #مادرانه #سرچشمه_مهر #مهربان