« #قدر» یعنی توانمند شدن؛ 2️⃣ ✅ تمنا یعنی طلبِ وسع کردن. 🔶 انبیا، امامان معصوم و ولی فقیه برای رقم زدن جامعه‌ی آرمانی موردنظر خود، هرگز در گوشه‌ای نمی‌نشستند تا همچون یک سوپرمن (ابرمرد)، تنهایی جامعه‌ی خود را بسازند و سپس مردم را به آن دعوت کنند. بلکه آن‌ها از یک یک مردم طلب وسع می‌کردند. زمانی که تک تک مردم کوشش کنند و #توسعه پیدا کنند و قدر یابند، آن گاه جامعه توسعه پیدا می‌کند؛ قدر می‌یابد و مقتدر می‌شود. 🔶 اگر مردم عزیز ما برای نخستین بار در تاریخ انبیا و ائمه و صلحا توانستند حکومتی اسلامی بنا کنند که چهل ویک سال برپا بماند؛ به طوری که به نسبت روزهای آغازین انقلاب، به مراتب از #اقتدار مضاعف‌تری برخوردار است، چه چیزی‌ست جز آنکه بر وسع مردم افزوده شده؛ و اینجا بود که امام راحل می‌فرمودند: «می‌بینم که این مردم الهی شده‌اند» «این مردم را انبیا و ائمه نداشتند» البته، ملتی که وسع یافته و توسعه‌ و قادر است، لاجرم تکلیف مضاعف‌تری هم دارد که: «لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها» هرچه به وسع ما افزوده شود، تکلیف ما بیشتر می‌شود. و امروز، تکلیفی به مراتب بزرگتر از روزها و ماه‌های نخست انقلاب اسلامی بر دوش ماست… ✅ پس برای #مقتدر شدن، برای #قدر یافتن و قادر شدن، برای زدودن عجزهای باقیمانده، برای قدر پیدا کردنِ تمام بخش‌هایی که هنوز در آن عاجز مانده‌ایم، راهی نداریم جز اینکه خودمان، #توسعه بیابیم؛ با تمنا! ✅ و این شب‌ها، شب‌های #تمنا است. امشب تمنا می‌کنیم تا برای یک سال دیگر، نه؛ برای هزار ماه دیگر، بیشتر و بیشتر قدر یابیم…. #تقدیر ما این چنین رقم می‌خورد. http://eitaa.com/cognizable_wan