نازنینم! رنجش از دیوانگی‌هایم خطاست عشق را همواره با دیوانگی پیوند هاست شاید این‌ها امتحانِ ماست با دستورِ عشق ورنه هرگز رنجشِ معشوق را عاشق نخواست چند می‌گویی که از من شِکوه‌ها داری به دل؟ لب که بُگشایم مرا هم با تو چندان ماجراست عشق را ای یار! با معیارِ بی دَردی مَسَنج علّتِ عاشق، طبیبِ من! ز علّت‌ها جداست با غبارِ راهِ معشوق است رازِ آفتاب خاکِ پای دوست، در چشمانِ عاشق توتیاست جذبه از عشق است و با او بر نتابد هیچکس هر چه تو آهن‌دلی، او بیشتر آهنرُباست خود در این خانه نمی‌خواند کسی خطِ خِرَد تا در این شهریم، آری شهریاری عشق راست عشق اگر گوید به مِی سجاده رنگین کن، بکن! تا در این شهریم، آری شهریاری عشق راست عشق یعنی زخمه‌ای از تیشه و سازی ز سنگ کز طنینش تا همیشه بیستون غرقِ صداست. #حسین_منزوی #شعر 💠 🇮🇷🌸🌹🌸 #کانال_دانستنی_های_زیبا بجمع ما بپیوندید👇👇👇 @cognizable_wan