🍃🥀🍃🥀 🥀🍃🥀 🍃🥀 🥀 ⚜هوالعشق ⚜ 📕 #محافظ_عاشق_من 🥀 ✍ به قلم : #ف_میم 🍃 #قسمت_پنجاه_ششم به موتور خانه که رسید خواست در را باز کند که دید در انگار گیر کرده باشد ، باز نمی شود فکر کرد شاید کلید روی در بوده و مائده در را قفل کرده است . ـ مائده ؟ .... مائده ؟ .... . باز کن این درو ببینم .... . مائده ؟ ـ آبجی مرصاد عصبیه ـ نیست دیوونه باز کن این درو ببینم ـ آبجی ؟ ـ آبجیو ... لا الل.... باز کن مائده جان ، مرصاد نیست ـ قول دادیا ؟! ـ مائده بهتره بیشتر از این عصبانیم نکنی ، سریع باز کن + چرا بهش نمیگین خطرناکه ؟ ـ اگه بهش بگم میترسه یه بلایی سر خودش میاره ... + لوله های آب هم مشکل پیدا کرده قرار بود منو سجاد درستش کنیم ... مهدا خانوم لوله آب جوش متصل به رادیاته که حسگرش دما و فشار رو تنظیم میکنه و با سیم به در و بعضی از تجهیزات وصله اگه فشارش تغییر کنه ممکنه آژیر بزنه یا در رو قفل کنه ، من نمی دونستم میرن درو میبیندن وگرنه نمیذاشتم برن ... ـ درستش میکنم ، مائده چیکار میکنی ؟ باز کن دیگه ـ آبجی با کی حرف میزنی ؟ ـ شما بیا بیرون میفهمی خودت ، مرصاد نیس ـ آبجی میخوام درو باز کنم ولی باز نمیشه .... وای آبجی قفله ... ـ یا صاحب الزمان ... با وحشت به محمدحسین نگاه کرد که با صدای مائده بیشتر نگران شد ... ـ آبجی من میترسم ـ نترس الان بازش میکنم ... آقا محمدحسین ؟ ـ بله ؟ ـ میشه درو شکست ؟ محمدحسین کلافه دستی به موهایش فرو برد و گفت : نه نمیشه اگه درو بشکنیم حسگرا فعال میشه ممکنه لوله ها بترکن ـ نههه .. خب چیکار کنیم ؟ ـ آبجی ؟ صدای وحشت زده مائده توجهش را جلب کرد . ـ وای آبجی سوسکه محمدحسین با عصبانیت گفت : دختر خانوم اون خطری که درش قرار داری خیلی ترسناک تر از سوسکه یه لحظه حرف نزن بذار فکر کنم مائده با گریه گفت : آبجی کجا رفتی ؟ ـ هستم فدات بشم الان درو برات باز میکنم ، آروم باش . آیه الکرسی بخون قلبت آروم شه نترس من نمیذارم اتفاقی برات بیافته ـ باشه ـ آقا محمدحسین کاش برقو قطع میکردیم تا بشه درو شکست ! ـ منبع برق داخل همین موتور خونه است چطوری قطعش کنیم ؟! نمیدونین این جریان برق به یه منبع یا به موتور خونه بلوک های دیگه وصل هست یا نه ؟ ـ نمیدونم اگه وصل باشه با اتصال موازی یه سیم میشه برق این بلوک رو قطع کرد ؟! ـ آره منم پیشنهادم همینه ـ ببخشید تلفنتون باهاتونه ؟ به پسر عموم زنگ بزنم مهندس برقه حتما میدونه ـ آره ، بفرمایید با تلفن محمدحسین به سجاد زنگ زد . ـ الو سلام پسر عمو ، منم مهدا ممنون ... آقا سجاد یه مشکلی پیش اومده ... مائده ......... قضیه را برای سجاد توضیح داد و او گفت به خانه نزدیک است و میاد بررسی میکنم ـ آبجیییی ؟ ـ چیشده ؟ ـ آبجی برق اینجا قطع شد... ـ چرا اینجوری شده ؟ ـ حتما میزان یه چیزی داره میسوزه که برق موتورخونه رو قطع کرده ... الان به آتشـ... هنوز جمله محمدحسین تمام نشده بود که در پارکینگ بسته شد ... ـ وای این دیگه چرا بسته شد ؟ ـ خیلی غیر منتطره داره جلو میره ... ـ بخاطر افزایش دما و کاهش فشار در موتور خونه بسته شده ولی سامانه دچار نقض شده که در پارکینگ هم بسته شد ـ حالا باید چیکار کنیم ... ؟ &ادامه دارد ... 🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃🥀🍃 📚 http://eitaa.com/cognizable_wan

💐🍃🌿🌸🍃🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 📕 #داستـــــان #تاپــــروانگی #قسمت_پنجاه_ششم ✍بی بی چفیه ی علیرضا را به ارشیا بخشیده بود و همینطور پلاکش را... ریحانه می فهمید که شوهرش تمام دو روز گذشته با همیشه فرق داشته. حتی چشمانش برقی از خوشی داشته انگار. گچ پایش را باز کرده بودند و دکتر برایش چند جلسه فیزیوتراپی نوشته بود. ترانه دوبار دیگر تماس گرفته و گفته بود که از دکتر برایش وقت گرفته... بالاخره باید هوای بچه اش را هم می داشت حتی پنهانی! _میشه برگردیم خونه ی بی بی؟ راهنما زد و متعجب گفت: _ما که فقط چند ساعته اومدیم _تنهاست _تنهایی اون بنده ی خدا مال دیروز و امروز نیست... _یعنی مخالفی که بریم؟ نگاهش کرد، شبیه پسر بچه هایی شده بود که منتظر تایید مادرشان نشسته اند. پشت چراغ قرمز که ایستادند گفت: _شاید اذیت بشه _بیشتر از اونی که فکر می کنی خوشحال میشه! _چی بگم... پس تو رو می رسونم بعد خودمم میام _جایی می خوای بری؟ _اوهوم میرم دیدن ترانه منتظر برخورد ارشیا بود اما بجز تکان دادن سر، هیچ واکنشی نشان نداد. انگار کم کم ارشیا شبیه به کسی غیر از خودش می شد... مرد مغرور دیروز حالا دل نگران مادربزرگش بود! به برگه های دفترچه نگاه می کرد که دکتر پشت سرهم سیاهشان کرده بود، آزمایش خون و سونوگرافی و هزار و یک چیز دیگر... تازه اول دردسرش بود! ترانه ظرف میوه را روی میز گذاشت و طبق عادت چهارزانو نشست روی مبل. _خب با این حساب باید فردا صبح بریم آزمایشگاه و وقت سونو هم بگیریم از دکتر پازوکی. بعدم... _نمیشه _وا چرا؟ نکنه از خون دادن می ترسی؟ _نه عزیزم! نمیشه چون الان باید برم خونه ی بی بی ترانه با دهانی که پر بود از خیار گفت: _خب نرو همینجا بمون امشب تا صبح دوتایی بریم _ارشیا چی؟ _بذار پیش مامان بزرگش خوش بگذرونه، ریحانه به جان خودم پا قدم بچه ت خوبه ها... الهی خاله فداش بشه عسیسم... هنوز نیومده داره باباشو کلا متحول می کنه! _داغونم ترانه، مثل چی می ترسم از ارشیا... اگه بفهمه _از خداشم باشه! حالا زبونم لال اگه نازا بودی خوب بود؟ _ارشیا و من رو حساب همین بچه دار نشدن باهم ازدواج کردیم! _چون جفتتون در نهایت احترام خل تشریف دارید... خدا رو تو حساب کتاباتون جا ندادین و اینجوری غافلگیر شدین که البته باید کلاهتونم بندازید هوا... همین نوید اگه بفهمه ما قراره بچه دار بشیم منو میذاره رو سرش حلوا حلوا می کنه! _حالا میگی چیکار کنم؟ _شوهرته! بشین پیشش همه چیز رو رک بگو و یجوری بگو که ذوقم بکنه اتفاقا! _من می ترسم _وای دق کردیم از دست تو، شماره آقای نامجوی رو بگیر بده من بگم اصلا _جوگیر نشو، منم پاشم که دیر شد _صبح میای دنبالم؟ _نه شاید نتونم برم باید ببینم چی میشه _به بی بی بگو _چی رو؟ _قضیه ی باردار بودنت رو تعریف کن و ازش بخواه که به نوه جانش بگه... نظرت؟! ⇦نویسنده:الهام تیموری ⏪ #ادامہ_دارد.... http://eitaa.com/cognizable_wan 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

#رنج_مقدس #قسمت_پنجاه_ششم به خودش که آمد مقابل مدرسه ی مادر ایستاده بود. دستش رفت سمت جیبش تا همراهش را در بیاورد و به مادرش بگوید که همین الان به او نیاز دارد؛ اما گوشی توی جیبش نبود! جلو رفت. در مدرسه بسته بود. زنگ سرایدار را زد. خودش را معرفی کرد و مادر را طلب کرد. عقب کشید و آن طرف خیابان. کنار پیاده رو تکیه به دیوار منتظر ماند. مادر سراسیمه از در بیرون آمد. امروز مادر چه جلوه ای می کرد برایش! نمی دانست که دیدن یک زن این قدر می تواند روح خراب او را آباد کند. تا به حال این طور مادر برایش ترجمه نشده بود. مقابلش که ایستاد سرخ شده بود و نفس نفس می زد. سلام فدات بشم، چرا این طوری؟ چرا این طوری، معنی این چه حال و روزی ست را نمی داد. معنی چرا دیدارمان این جا و چه بی سابقه را می داد.زبانش برای گفتن هیچ چیز نمی چرخید. بریم علی جان. مرخصی گرفتم.بریم. مادر دستش را گرفت و ذره ذره، حال و روحیه وارد بدنش شد. تازه می فهمید که چقدر بی رمق بوده است. پشت میز آب میوه فروشی که نشستند، نگاهش را چرخاند و گفت: هر چی نگاه می کنم خوشگل تر از تو پیدا نمی کنم. خنده اش را با لبخندی نگه داشت. قطعا همینه بانوی زیبایی ها! آبمیوه را که آوردند مادر با ناز و عشوه گفت: خدایی یه عکس بگیر. بعدا نشون پدرت بدم یه دعوایی هم راه بیاندازم که اون موقع ها هیچ وقت من رو نیاورده اینجاها. با خودش فکر می کند که زندگی های با قوام و بادوام و با صفای قدیمی ها کجا، گسل های ویران کننده ی زندگی های الان کجا؟ خودخواهي آدم ها رنگ زندگي را تيره مي كنه. اين را علي با اخم و گرفتگي گفت. پدر و مادر رفته اند گردش دو نفره.حالا علي از اين فرصت استفاده كرده و افتاده به جان من. من حس مي كنم آنقدر حرارت بدنم بالا مي رود كه سرم مثل يك كوره مي شود و توليد گرما مي كند.حالم را مي بيند و با قساوتي كه براي او نيست نگاهم مي كند: گذشته اي رو كه گذشته نگه داشته اي كه چي بشه؟چرا اينقدر سخت برخورد مي كني؟ چرا يك بار نمي نشيني با خودت دو دو تا چهار تا كني و نتيجه ي ديگه اي بگيري؟ سعيد به داد محكمه ي ناعادلانه ي علي مي رسد. -علي مظلوم گير آوردي؟ -نه ظالم گير آوردم. داره به خودش ظلم ميكنه. منم ديگه نمي ذارم. بغضم را به سختي قورت مي دهم.صدايم مي لرزد: - اين كه بيست سال من از شماها جدا بوده ام ظلم نيست اين كه نتونستم به چيزهايي كه مي خواهم برسم.. سر بر ميگرداند طرف من و مي گويد: #نرجس_شكوريان_فرد #رنج_مقدس ٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭ http://eitaa.com/cognizable_wan