#اصل_چهارم 🟢باید: اجازه تجربه رنج پاک. 🔴نباید: جلوگیری از تجربه رنج پاک -حالا رنج پاک چیه؟ زندگی سراسر رنج، سختی، فشار، محنت و فقدانه. وقتی که ما توی یک معامله مالی پولی رو از دست می‌دیم، وقتی توی درسمون نمره مطلوب نمی‌گیریم، وقتی یکی از دوستانمون یک حرفی می‌زنه که احساس می‌کنیم خیلی جوانمردانه نیست،وقتی که شکست عشقی❤️‍🩹میخوریم. وقتی مادرمون چیزی که ما می‌خوایم رو برامون نمی‌خره. وقتی که عزیزی رو از دست 🖤می‌دیم، حالا فقدان ها و رنج های کوچک و بزرگ. زندگی همینه. زندگی سراسر از این رنجها و بالا بلندی‌هاست. کی قراره ما یاد بگیریم که با این رنجها و محدودیتها و ناکامی‌ها کنار بیایم؟ ازهمون دوران کودکی. وقتی بچه‌ها یاد می‌گیرند که با این رنج ها کنار بیان و این رنج ها، فقدان ها و دردها رو به عنوان بخش جدائی ناپذیر زندگی بپذیرند و بعد باهاش کنار بیان یا حل مسئله‌اش کنند، یک زندگی سالم خواهند داشت. اصطلاحاً میشه گرگ باران دیده. این کمک می‌کنه که بچه ما مقاوم باشه و تاب‌آور بار بیاد. ✔️اما از اون طرف بعضی از والدین اجازه رنج پاک رو به بچه‌ها نمی‌دن. نه به بچه نمی‌گن. تمام خواسته‌های بچه رو براورده می‌کنند. به قول خودشون می‌خوان همه دنیا رو زیر پای بچه بریزند. هر چی بچه‌شون می‌خواد فراهم می‌کنند. جالب اینکه همین والدین گرچه اجازه تجربه رنج پاک به بچه نمی‌دن، ولی همین والدین، والدینی هستند که رنج ناپاک رو به بچه‌شون می‌دن. جالبه. مثلا:می‌ریم سوپرمارکت و بچه من می‌گه من پفک می‌خوام و من نمی‌خوام براش بخرم چون براش ضرر داره، چون بخوره غذای اصلیش رو نمی‌خوره. من به بچه‌ام می‌گم «من می‌دونم این خوراکی رو دوست داری. اما امروز صبح یک خوراکی خوردی. باید بری غذات رو بخوری، فردا برات یک خوراکی جدید می‌خرم.» این می‌شه برخورد درست. قطعاً بچه من ناراحت می‌شه، این ناراحتی، اسمش ناکامیه. این ناکامی همون رنج پاکه. یاد می‌گیره قرار نیست هر جا به همه خواسته‌هاش برسه و باید تقدم و تأخر داشته باشه و بعضی از خواسته‌هاش رو به تأخیر بندازه و این باعث می‌شه که بچه من بتونه خودش رو برای رنج های بزرگتر آماده کنه. رنج پاک هم هست و طبیعیه. تحقیر و سرزنش نمی‌کنم و خیلی آرام با صبوری. اما والدین این نسل متأسفانه به بچه رنج پاک نمی‌خوان بدن. « نه نمی‌خواد بخری. ولش کن. مریض می‌شی» نمی‌خوان بخرند ولی «ذلیل بشی، خسته‌ام کردی. آقا یک پفک بده به این. من که می‌دونم این رو بخوری، غذا دیگه نمی‌خوری. خاک به سرت کوچولو می‌مونی بدبخت.» این تحقیر و توهین و سرزنش رو می‌کنه. اون چیزی که به بچه من آسیب می‌زنه، همین تحقیر و توهینه. چون ما جرأت نه گفتن به بچه‌مون نداریم، آسیب های به مراتب بیشتری رو مستقیم و غیر مستقیم، کوتاه مدت و بلندمدت به بچه‌مون می‌زنند. بچه‌های ما با رنج پاک باید بزرگ بشن، باید محدودیتهای سالم رو ببنند، باید نه بشنوند، باید یاد بگیرند خواسته‌هاشون رو قرار نیست همیشه برآورده کنیم. باید ناکامی رو تجربه کنند و ما این اجازه رو می‌دیم. پس صبح تا شب خواسته‌های بچه‌تون رو برآورده نکنید. اگر جلوی تجربه رنج پاک رو نگیرید، همون بچه میشه که در آینده خواسته‌های بیشتری رو خواهد داشت و تحمل شکست رو نخواهد داشت. 🇮🇷https://eitaa.com/colbeharamesh