eitaa logo
پاتولوژی فرهنگی
5.4هزار دنبال‌کننده
4.4هزار عکس
1.4هزار ویدیو
248 فایل
🔬 | کانال محمدجواد خواجه‌وند پژوهشگر و آسیب‌شناس در حوزه مطالعات پیشرفته فرهنگی و اجتماعی اندیشه‌جو سطح دو علوم استراتژیک - اندیشکده یقین 📬 ارسال نظرات: @m_j_khajevand 🌿 صندوق برکت: @cupathology_barekat 🎬 آرشیو تصویری: www.namasha.com/cupathology
مشاهده در ایتا
دانلود
هوالحکیم از حوزه هنری و دوستان دلسوز در هئیت هنر یک پرسش ساده دارم: • اینکه انسان فقط از سر دلسوزی، کار فرهنگی کند کافی‌ست؟ محتوا نمی‌خواهد؟ اندیشه‌ی پایه و مبنا نمیخواهد؟ فرق یک بچه مسلمانِ هیئتی، با چپ‌های مارکسیسم در پرداختن به معضلات اجتماعی، کجاست؟ • این پوسترها، بخشی از رویدادی‌ست که حوزه هنری برای کودکان کار برگزار کرده. امت چند نکته در این خصوص: • اول: تخریب کار ممنوع. کار در اسلام، برای کودک و نوجوان نه تنها مذموم نیست که حتی موجب رشد و پختگیِ شخصیت اجتماعی کودک و نوجوان می‌شود. اما برده‌داری و برده‌گیری برای هیچ انسانی، خواه کودک باشد و خواه بزرگسال، پذیرفته نیست. بدون تفکیک این دو، به جای اعتراض به برده‌گیری کودکان، مفهوم مقدس "کار" تخریب شده است. • دوم: فاقد اصالت. ریشه‌ی پدیده‌ی زشتِ کودک کار، به فرانسه و انگلیس در سال‌های منتهی به انقلاب کبیر فرانسه و انقلاب صنعتی بازمی‌گردد. کتاب بینوایان، یا الیور تویست به همین پدیده‌ی زشت در فرانسه و انگلیس داشت اما متاسفانه نشانی از آن در پوسترها نیست. بی‌خبر از ریشه‌ی یک معضل اجتماعی، چطور می‌خواهد طبیب آن باشد و برایش کار فرهنگی کند؟ • سوم: کار، عار نیست. مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی می‌گفت: در بچگی هرگاه خطا می‌کردیم، تنبیه‌مان این بود که مادرمان ما را از کمک کردن در کارهای منزل یا بیرونِ منزل منع می‌کرد. یعنی کار کردن برای ما یک تشویق و انگیزه و تمرینِ مردانگی بود و نه عار. با چه منطقی کار کردن کودک تماما زشت و ناپسند شمرده شده؟! قریب ۲سال از انتشار کتاب خاطرات خودنوشت شهید قاسم سلیمانی می‌گذرد. و عجیب است که نگارنده‌ها و عزیزان حوزه هنری نخوانده‌اندش! که اگر آن را ورقی می‌زدند، می‌دیدند چطور کار کردنِ قاسمِ کودک و نوجوان بر شکل‌گیری شخصیت پولادین او در بزرگسالی اثر مثبت داشته است. • چهارم: با مدرنیسم، نمی‌شود به جنگ مدرنیسم رفت شهید آوینی چه زیبا گفت: آنان که مامور به تحول در عصر خویش‌اند، اگر از قواعد عصر خود پیروی کنند، هیچ تحولی رخ نخواهد داد. محصولِ مدرنیسم بود. و حتما می‌دانید مدرنیسم، دو بالِ چپ و راست دارد که مثل الاکلنگ، به هم پاسکاری می‌کنند. لیبرالیسم، در نابودسازیِ لایه‌های پایین جامعه می‌تازد و سوسیالیسم، ادعای حمایت از کارگر می‌کند؛ ولی هر دو در یک زمینِ بازی، توپ می‌زنند. و جاده صاف‌کنِ همدیگرند. ، ذاتِ لیبرالیسمِ اقتصادی است. حال چطور با همان قواعدِ مدرنیسم، و مثلا چپ‌هایش میخواهیم به جنگ کودک کار برویم که فرزند شوم همان تفکر است؟ • نویسنده: مریم سادات ایرانپور @mj_khajevand