🔴 گزینه‌های ایران!
✍🏻 #صابر_گل_عنبری
🔰ایران و جبهه مقاومت در منطقه با ترور سردار سلیمانی یک چهره کاریزماتیک نظامی را از دست دادند. خلا حضور ایشان در میان نیروهای این جبهه در منطقه از فلسطین، لبنان و سوریه گرفته تا عراق و یمن و افغانستان و دیگر مناطق برای مدتها محسوس خواهد بود و به این آسانی پر نخواهد شد.
🔻 آمریکا مدتها بود برای بالا بردن سطح تنش با ایران تا این اندازه برنامه ریزی کرده و این مساله در لابلای سخنان و رفتار آمریکایی‌ها و همپیمانان منطقه‌ای آن‌ها مشهود بود و همچنان که قبلا هم گفته شد، اساسا تغییر ناگهانی رفتار امارات، پیام‌های عربستان و تلاش آمریکا برای آشتی دادن دوحه و ریاض و رویدادهای دیگری از این دست، در این راستا بود. از این رو، صرفا ربط دادن این ترور به حادثه حمله به سفارت آمریکا در بغداد و پایگاه‌های آن در عراق واقع‌بینانه نیست.
🔻حذف فیزیکی ایشان در دستور کار آمریکا و اسرائیل قرار گرفته بود و صرفا منتظر زمان مناسب بودند که فضای کنونی عراق را برای انجام آن بهتر دانستند.
🔻فعلا مشخص نیست آمریکایی‌ها با چه اطمینان خاطر و محاسباتی تا این حد به سمت تنش‌آفرینی پیش رفته‌اند؛ در حالی که حمله اخیر به پایگاه‌های حشد شعبی روند تحولات داخلی عراق را به نفع ایران برگرداند، اما با هر درجه از اطمینان هم دست به این کار زده باشد، این شکل پاسخ ایران است که در ترسیم روند تحولات تعیین کننده خواهد بود.
🔹 این که آیا مستقیما پاسخ خواهد داد یا از طریق عراق و تبدیل این کشور به مکانی بسیار ناامن برای نیروهای آمریکایی؛ مثل همان اتفاقاتی که قبل از 2003 تا 2011 افتاد و موجب خارج ساختن هزاران نفر از این نیروها از عراق شد.
🔹در این میان هم واکنش مردم، مرجعیت، دولت، پارلمان و نیروهای سیاسی عراق بسیار تعیین کننده است و با توجه به واکنش جریان مقتدی صدر، اگر عملیاتی شود، می‌توان منتظر روزهای سختی برای نظامیان آمریکایی در این کشور بود. فعلا همه چیز به راهی بستگی دارد که تهران برای واکنش انتخاب خواهد کرد؛ مستقیم یا غیر مستقیم.
🔹 ایران به هر شکلی دیر یا زود واکنش نشان خواهد داد، اما به احتمال زیاد راهی را انتخاب خواهد کرد که به جنگ گسترده منجر نشود. با این وجود فعلا با اطمینان نمی‌توان سخن گفت و باید منتظر حوادث آتی ماند.
@cyberi20
🔴"معامله قرن": دوژوره کردن وضع دوفاکتو!
✍🏻 #صابر_گل_عنبری
🔺خیلی‌ها از سرنوشت معامله قرن و امکان اجرا شدن آن می‌پرسند و می‌گویند اساسا چنین طرح ناعادلانه‌ای هیچ گونه فرصت موفقیتی ندارد. همچنین عده‌ای از کشورها و خود فلسطینی‌ها نسبت به اجرای آن هشدار داده و وعده به شکست کشاندن این طرح را می‌دهند. این در حالی است که این طرح به معماری داماد یهودی جراد کوشنر داماد ترامپ، برای اجرا شدن مطرح نشده است، چون اساسا کل آنچه در آن آمده، سال‌هاست که مو به مو در قالب سیاست ایجاد واقعیت‌های اشغالگرانه به وسیله اسرائیل به اجرا درآمده و آنچه بر اساس این طرح قرار است به اسرائیل واگذار شود، عملا تحت کنترل و اشغالش است؛ از وجود شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری گرفته تا اشغال کامل منطقه غور اردن (دشت اردن) و سلطه کامل بر دو بخش شرقی و غربی بیت المقدس و تبدیل کردن آن به پایتخت و کنترل کامل بر مرزهای آبی، دریایی و زمینی و دیگر مسائل.
🔹اما تنها شق اجرا نشده مربوط به تشکیل کشور موعود فلسطینی است که اساسا در سایه هزار پاره شدن مناطق فلسطینی‌نشین با ابقای شهرک‌های یهودی‌نشینِ پراکنده در 60 درصد کرانه و حضور نظامیان اسرائیلی، جدایی جغرافیایی این منطقه چند پاره از نوار غزه و دو قطعه مد نظر در نقب، هیچ گونه امکانی برای برپایی آن وجود ندارد و اگر این مناطق از طریق زنجیره تونلی به هم وصل شوند که باز در سایه نداشتن هیچ گونه حق حاکمیتی نمی‌توان بر آن نام کشور نهاد و یک سری گتوهای مجزا از هم و نسبتا خودگردان خواهند بود.
از این رو، سخن گفتن از کشور فلسطین یک شوخی تلخ است و به گمانم صرفا برای خالی نماندن عریضه است.
🔺با این اوصاف، به نظر می‌‌رسد که جدا از انگیزه‌های مقطعی چون انتخابات اسرائیل، منحرف کردن نگاه‌ها از بحث استیضاح و کسب حمایت بیشتر اوانجلیست‌های آمریکا، هدف غایی این طرح رسمیت و مشروعیت دادن منطقه‌ای و بین‌المللی به واقعیت‌های اشغالگرانه، تثبیت آن، وادار کردن طرف فلسطینی به شناسایی و پذیرش آن و رسمیت دادن به روابط عادی شده عربی اسرائیلی در راستای ایجاد نظم نوین جدیدی در خاورمیانه است.
با وجود این، اما اقدام ترامپ با توجه به شوکی که ایجاد کرده، می‌تواند فی نفسه فرصتی را بیافریند که هم این مشروعیت‌بخشی منتفی گردد و هم آن واقعیت‌های تلخ سرزمینی به چالش کشیده شود. اما کلید این فرصت در سایه تشتت و چند دستگی ائتلافی میان کشورهای عربی و اسلامی، تنها دست خود فلسطینی‌ها به ویژه شخص ابومازن رئیس حکومت خودگردان فلسطین است و واکنش‌های عربی، اسلامی و بین‌المللی تنها در سایه آن می‌تواند برآیند روشنی داشته باشد.
🔹تنها راه حل ممکن هم این است که اولا، ابومازن تشکیلات خودگردان را منحل کند و به موجودیت و کارکردهای آن از جمله هماهنگی امنیتی که اسرائیل در سایه آن در طول سه دهه گذشته آن واقعیت‌ها را ایجاد و تشکیلات را صرفا به نهادی خدماتی تبدیل کرده است، پایان دهد و مسئولیت کلیه مناطق تحت اشغال را به خود اسرائیل واگذار کند.
🔺ثانیا، ابومازن با هماهنگی حماس و دیگر گروه‌ها فراخوان عمومی به قیام سراسری را صادر کند. این گونه است که اسرائیل از یک سو در برابر پیامدهای فراگیر انحلال تشکیلات خودگردان و از سوی دیگر تبعات قیام سراسری فلسطینیان در وضعیت دشواری قرار خواهد گرفت.
🔹باید دید محمود عباس این راه را می‌رود و یا صرفا به مخالفت کلامی با طرح "معامله قرن" بسنده خواهد کرد. من شخصا بعید می‌دانم وی چنین مسیری را در پیش بگیرد. معضلی جدی که فلسطینی‌ها امروزه در مواجهه با اشغالگری با آن مواجه هستند، دو گانگی قدرت میان غزه و رام الله و نهاد دست و پا گیر تشکیلات خودگردان و الزامات وجودی آن در کرانه باختری است؛ منطقه‌ای که با توجه به وسعت جغرافیایی و ثقل جمیعتی و تحت اشغال بودن آن از اهمیتی ویژه و بسیار فراتر از نوار غزه برخوردار است.
🔺اما اگر ابومازن چنین تصمیمی نگیرد که از دست حماس هم کار خاصی بر نمی‌آید؛ چون از یک طرف کلیه فعالان آن در کرانه باختری در زندان‌های اسرائیلی هستند و عملا توان بسیج قاطبه فلسطینی‌ها در این منطقه را ندارد و از سوی دیگر، اگر هم بخواهد در این منطقه بدون همکاری فتح و عباس تظاهراتی راه بیاندازد، ابتدا باید از سد تشکیلات خودگردان عبور کند که آن هم شدنی نیست و حتی خطر وقوع درگیری داخلی را به دنبال دارد.
💢در کنار آن هم اگر بخواهد از غزه اقدامی بکند، احتمال وقوع یک جنگ وجود دارد. خلاصه این که برخورد بدون اجماع عملی با معامله قرن که در دو پارامتر انحلال حکومت خودگردان و قیام سراسری خود را نشان دهد، مواجهه با طرح را به درگیری میان یک یا چند گروه با اسرائیل تقلیل خواهد داد.
@cyberi20
🔴در آرزوی دوران مبارک!
✍🏻 #صابر_گل_عنبری
🔺 مبارک در حالی از دنیا رفت که حدود نه سال قبل حیات سیاسی وی پس از سه دهه حکمرانی در نتیجه "انقلاب" ژانویه 2011 پایان یافته بود، اما میراث سیاسی وی و روسای پیش از او نه تنها فروکاستی نداشت، بلکه فربه‌تر از گذشته هم شد.
نوع مواجهه نظام حاکم مصر با درگذشت حسنی مبارک و محمد مرسی رئیس جمهور نظام برآمده از انقلاب ژانویه 2011 تاکیدی بر مدعای پیشگفته است. برای مبارک سه روز عزای عمومی اعلام و پرچم پایین کشیده شد و تشییع جنازه رسمی برگزار می‌شود، اما مرسی که در شرایط حبس و محاکمه مرگی مشکوک داشت، شبانه تشییع و تدفین شد و حتی خانواده‌اش هم اجازه حضور در آن را پیدا نکردند.
🔹این واقعه، سرنوشت تلخ انقلاب ژانویه و مهم‌تر از آن بهار عربی را به رخ می‌کشد و پژواکی از این واقعیت است که این انقلاب صرفا یک اتفاقِ بی‌ثمر بود که برآیند کلی آن کاملا در جهت معکوس خواسته‌های معترضین و انقلابیون شکل گرفت. به نحوی که اگر نیروها و کنشگران مصری چنین روزی را در مخیله خود تصور می‌کردند، عطای استبداد مبارکی را به لقای خودکامگی سیسی می‌بخشیدند و به خیابان‌ها نمی‌آمدند؛ تا امروز دوران مبارک در سایه خفقان بی‌سابقه دوران سیسی به یک آرزو حتی برای اخوان المسلمین مبدل نشود.
🔺البته این ماجرا یک روی تلخ دیگری نیز دارد و آن هم این که شوربختانه انتخاب مردم در خاورمیانه امروزه چنان محدود و تنگ شده است که میان گزینه‌های خوب و بد و دمکراسی و استبداد نیست، بلکه میان بد و بدتر و بدترین و بدترین‌هاست؛ تا جایی که بر سر دو راهه امنیت چکشی استبدادی و ناامنی قرار دارند و بازگشت به وضعیت استبدادی ما قبل بهار عربی در کشورهایی که شاهد آن بودند، به استثنای تونس یک آرزو شده است.
💢وضعیت اسفبار امروز مصر که بسیار اسفبارتر از دوران مبارک است، این پرسش کانونی را برجسته می‌کند که چرا در سرزمین نیل چنین شد و انقلاب ژانویه بدفرجام گشت؟ شاید ساده‌ترین و در عین حال مهم‌ترین پاسخی که می‌توان به این پرسش داد، این باشد که انقلاب مصر علیه نماد استبداد بود و نه خود استبداد که در بدترین شکل ممکن بازتولید شد و این بار خودکامه‌ترین چهره خود را به میدان فرستاد.
@cyberi20
🔴 سه شنبه بزرگ و رقیب ترامپ!
✍️ #صابر_گل_عنبری
🔹 امروز در تقویم انتخاباتی آمریکا سه‌شنبه بزرگ لقب گرفته است. در این روز، نامزدهای دمکرات در 14 ایالت آمریکا با هم بر سر تصاحب جایگاه نامزد نهایی این حزب با هم رقابت می‌کنند. هر چند نامزد نهایی دمکرات‌ها در تیر ماه رسما مشخص و اعلام می‌شود، اما نتایج رقابت درونی حزبی سه شنبه بزرگ نقش بسیار مهمی در تحدید رقیب انتخاباتی دونالد ترامپ دارد.
🔻 هم اکنون رقابت اصلی درون حزبی میان جو بایدن معاون باراک اوباما و برنی سندرزِ چپگراست. اولی مورد حمایت جریان میانه حزب دمکرات است و دومی هم افکاری ترقی خواهانه دارد و توانسته است حمایت بخش بزرگی از بدنه این حزب را جلب کند.
🔸 فعلا زود است درباره این که کدامیک نامزد نهایی دموکرات‌ها خواهند شد، قضاوت کرد، اما از هم اکنون، می‌توان تا حدودی پیش بینی کرد که اگر سندرز نامزد نهایی این حزب شود که نمی‌توان به پیروزی وی در مقابل دونالد ترامپ زیاد امیدوار بود. احتمالا افکار و اندیشه‌های سیاسی خاص وی به ویژه در قبال اسرائیل مانع از آن شود تا همه اعضا و هواداران دموکرات‌ها یکصدا و اجماعی در مقابل دونالد ترامپ پشت سر او قرار گیرند و در آن سو هم بعید است که بتواند در میان دیگر اقشار جامعه آمریکا جریان‌سازی تعیین کننده‌ای به نفع خود داشته باشد. بالاخره لابی اسرائیلی در آمریکا نیز به دو شکل نهایت تلاش خود را خواهد کرد تا سندرز برنده انتخابات نشود: یکی از طریق شاخه خود در درون حزب دموکرات و دیگری از طریق حمایت قاطع دونالد ترامپ.
🔺اما اگر جو بایدن نامزد نهایی باشد، می‌تواند به عنوان رقیب جدی دونالد ترامپ وارد کارساز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سوم نوامبر شود.
💢 پ.ن: برخی به اشتباه تصور می‌کنند منظور از لابی اسرائیلی در آمریکا جامعه یهودی آمریکاست. اینگونه نیست. بخش بزرگی از یهودیان آمریکا از جمله خود سندرز مخالف سیاست‌های اسرائیل و مواضع دونالد ترامپ در قبال منازعه فلسطین هستند. حتی بخشی از این یهودیان مانند گروه ناتوری کارتا مخالف صهیونیسم و تشکیل اسرائیل هستند. بلکه منظور از لابی اسرائیل گروه متنفذی است که ابزارهای تاثیرگذاری متعدد در عرصه‌های مختلف در اختیار دارد و تعداد قابل توجهی از اعضای آن افکار اِوانجلیستی دارند و مسیحیان انجیلی هستند.
#بین_الملل
@cyberi20
🔴 انصراف سندرز و روز ناخوش ترامپ!
✍️ #صابر_گل_عنبری
🔹 با خروج برنی سندرز نامزد سوسیال دموکرات از رقابت‌های درونی حزب دموکرات به نفع جو بایدن لیبرال روشن است که بایدن نامزد نهایی این حزب خواهد بود و دیگر رقبای دموکرات وی شانسی برای قرار گرفتن در این جایگاه ندارند. با این حساب، جو بایدنِ دموکرات 77 ساله رقیب اصلی دونالد ترامپِ جمهوری‌خواه 73 ساله در انتخابات سوم نوامبر آتی خواهد بود. کناره‌گیری سندرز به دنبال چند شکست اخیر وی در برابر بایدن و افزایش شانس او برای انتخاب به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات رخ می‌دهد.
🔻 اما کناره کشیدن سندرز به نفع بایدن که هر کدام طیف خاصی را در حزب دموکرات نمایندگی می‌کنند، باعث خواهد شد که این حزب با قدرت و یکپارچگی بیشتر در مقابل در رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری ظاهر شود.
🔸 پیگیری تحولات انتخاباتی آمریکا نشان می‌دهد که دموکرات‌ها اگر قبلا صرفا به دنبال شکست حزب رقیب خود صرف نظر از نامزد آن در انتخابات بودند، اما این بار هدف آن‌ها شکست ترامپ صرف نظر از علقه حزبی اوست و عزم خود را برای این کار جزم کرده‌اند.
🔰 دونالد ترامپ در توئیتی در واکنش به کناره‌گیری سندرز از این کار وی استقبال کرده است، اما به نظرم این استقبال وی صرفا نمایشی است و امروز روز بدی برای رئیس جمهور پوپولیست آمریکا بوده است. از شواهد این گونه بر می‌آید که وی تمایل داشت رقیب انتخاباتی‌اش سندرز باشد نه بایدن و احتمالا همین مساله هم انگیزه اصلی وی از اتهاماتی باشد که به دموکرات‌ها مبنی بر حذف سندرز وارد می‌کند.
✅ قبلا نیز در یادداشتی بیان شد که اگر سندرز به عنوان نامزد نهایی حزبش انتخاب شود، به دلایل متعددی شانس کمتری در مقابل ترامپ خواهد داشت و علت آن نیز افکار خاص وی است که طیف بزرگی از دموکرات‌ها آن را بر نمی‌تابند و به شدت با آن مخالف هستند؛ اما چنین مخالفت شدیدی با بایدن در میان طیف طرفدار سندرز و دیگر نامزدان وجود نداشت.
❌ یکی از دلایل مخالفت‌های درون حزبی انتقادات تند سندرز به اسرائیل است که همیشه مورد اعتراض هواداران پر و پا قرص این رژیم در میان دموکرات‌ها بوده است و جدا از آن هم به احتمال زیاد لابی اسرائیلی بیکار نمی‌نشست و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از پیروزی سندرز می‌کرد.
✴️ حالا که رقیبِ قدرِ ترامپ مشخص شده است، باید دید ظرف چند ماه آینده کفه کدامیک سنگین‌تر خواهد شد. هنوز زود است گمانه‌زنی کرد، اما باید گفت که انتخابات آتی آمریکا یکی از جنجالی‌ترین انتخابات این کشور خواهد بود و رقابت بسیار تنگاتنگ و سختی درخواهد گرفت. باید دید کرونا در آمریکا تا کجا پیش خواهد رفت و تاثیرات آن بر معادلات انتخاباتی به چه شکل خواهد بود.
❇️ احتمالا در روزها و هفته‌های آتی بازار گمانه‌زنی‌ها در این باره که اگر بایدن برنده انتخابات شود، چه تاثیراتی بر نزاع با ایران و برجام و دیگر پرونده‌ها خواهد داشت، داغ شود. به نظرم صرف سرکار آمدن بایدن موجب نخواهد شد اتفاقی اساسی در نزاع 40 ساله ایران و آمریکا بیفتد. اما احتمالا تنش‌ها و بگو مگوهای رسانه‌ای کاهش یابد؛ ولی تصور این که بایدن به محض پیروزی به برجام باز خواهد گشت و تحریم‌ها را لغو خواهد کرد، نوعی خوش خیالی است.
🔺 راهی که ترامپ در این سه سال و اندی رفته است، خود وی هم به این سادگی نمی‌تواند از آن برگردد، چه رسد به شخص دیگری. اما در صورت پیروزی بایدن، این احتمال وجود دارد که فضای پساترامپی بهانه‌ای برای ورود به مذاکراتی دیگر و به تبع آن برجامی دیگر متفاوت از برجام کنونی فراهم کند، ولی قبل از آن بعید است بایدن تحریم‌ها را لغو کند.
💢 البته همچنان که پیشتر هم گفته شد، فعلا نمی‌توان گفت که شانس ترامپ برای پیروزی بیشتر است یا بایدن و همه چیز به تحولات چند ماه آتی بستگی دارد.
#بین_الملل
@cyberi20
🔴 اما و اگر رفع تحریم تسلیحاتی!
✍️ #صابر_گل_عنبری
🔹 هنوز چند ماه مانده تا بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تحریم تسلیحاتی ایران در اکتبر آینده برداشته شود. بعد از آن از لحاظ قانونی ایران می‌تواند سلاح وارد کند و طبق حقوق بین‌الملل کشورهای دیگر مجاز به فروش سلاح‌های غیر ممنوعه به ایران هستند.
🔸 اما آمریکا تحرکات دیپلماتیکی را برای تمدید این تحریم آغاز کرده است و از اعضای شورای امنیت خواسته است این تحریم را تمدید کنند. دور از ذهن است که این اتفاق بیفتد؛ نه حتی چین و روسیه بلکه احتمالا شرکای اروپایی برجام نیز تمایل زیادی نشان ندهند. از این جهت که چنین اقدامی نقض مستقیم و رسمی برجام بوده و نمی‌خواهند با این کار ایران فراتر از پنج گام کاهش تعهدات خود برود.
✅ البته به نظر نگارنده این‌ها زیاد مهم نیست؛ به این علت که اگر هم تمدیدی صورت نگیرد، باز عملا بعید است که کشوری حتی چین و روسیه با تمسک به رفع تحریم تسلیحاتی حاضر به فروش سلاح به ایران باشد. داستان دقیقا مثل همین تحریم‌های اقتصادی خواهد بود که طبق همین قطعنامه برداشته شده‌اند، اما همه کشورهای جهان بر خلاف مفاد قطعنامه عمل کرده و به این تحریم‌ها با درجات متفاوتی پایبند هستند؛ به این علت که تنظیم کننده اساسی روابط بین‌الملل نه حقوق بین‌الملل بلکه منافع است.
🔹 در واقع اطمینان اروپا از پابرجا ماندن این تحریم با وجود رفع قانونی آن، یکی دیگر از دلایل خودداری آن از تمدید صوری این بند قطعنامه ۲۲۳۱ به شمار می‌رود.
🔸 البته این وسط دور از انتظار نیست که روسیه برای بالا بردن قدرت چانه‌زنی خود در مقابل غرب بخواهد در جهت انعقاد قرارداد فروش سلاح حرکت کند، بدون این که قصد عملیاتی کردن آن را داشته باشد تا از آن به عنوان اهرم فشاری علیه آمریکا به ویژه در بحث لغو تحریم‌ها علیه مسکو بهره ببرد.
✅ حتی اگر هم بخواهیم خوشبینانه نگاه کنیم و روسیه واقعا به دنبال انعقاد چنین قراردادی باشد، باز شکل روابط راهبردی آن با اسرائیل اجازه نمی‌دهد عملیاتی شود.
💢 به هر حال، چه تحریم تسلیحاتی ایران رفع شود چه نشود، عملا اتفاق خاصی نمی‌افتد و این جنجالی هم که آمریکا اخیرا سر این قضیه راه انداخته بیشتر ناظر به تابوسازی از فروش سلاح به ایران و بر حذر داشتن کشورها از انجام آن پس از اکتبر آینده است.
#بین_الملل
@cyberi20
🔴 الکاظمی و چند چالش مهم!
✍️ #صابر_گل_عنبری
🔹 بالاخره پس از کش‌وقوس‌های زیادی، دولت جدید عراق به نخست وزیری مصطفی الکاظمی پنجشنبه گذشته تشکیل شد. فعلا اختلافات بر سر دو وزارتخانه امور خارجه و نفت است. کردها در مقابل تصدی وزارت امور خارجه قید وزارت دارایی را به نفع گروه‌های شیعی زده و وزارت نفت هم به مساله‌ای اختلافی میان این گروه‌ها تبدیل شده است.
🔸 واقعیت این است که کردها نقشی کلیدی در تشکیل دولت الکاظمی داشته و وعده واگذاری سمت وزیر خارجه به نامزد انتخابی خود را از نخست وزیر گرفته‌اند، اما گزینه پیشنهادی آن‌ها یعنی فواد حسین با مخالفت برخی گروه‌های شیعی مثل ائتلاف فتح و برخی گروه‌های سنی مواجه است.
✅ چینش کابینه جدید عراق با همان شیوه سهم‌خواهی قومیتی و مذهبی صورت گرفته و از این منظر تشکیل آن تفاوتی با دولت‌های پیشین ندارد. الکاظمی پیش از جلسه رای‌گیری ناگزیر به توافقات سیاسی با احزاب شیعی، سنی و کردی بود.
🔹 اما موفقیت یا شکست الکاظمی در همه چالش‌های فراروی وی به نوعی با مهم‌ترین چالش دولت وی یعنی این توازن گره خورده است. ظرف سه روز گذشته، چه در دیدار با سفرای ایران و آمریکا در بغداد و چه در تماس‌های تلفنی با روحانی و ترامپ به نوعی وانمود کرده است که به دنبال روابط متوازن با دو طرف است و در دیدار با سفرا به صراحت تاکید داشت که نمی‌خواهد عراق به زمین تسویه حساب طرف‌های دیگر تبدیل شود.
🔸 برخی ناظران منطقه‌ای و بین‌المللی نخست وزیر جدید عراق را نزدیک‌تر به آمریکا می‌دانند، البته در این زمینه، جدا از مساله سیاست‌ورزی و محذورات آن، مهره‌گزینی الکاظمی می‌تواند تا حدودی رویکرد وی را مشخص کند؛ این که در انتخاب نزدیکان و مشاوران خود چه شخصیت‌ها با چه سوابقی را انتخاب خواهد کرد.
✅ احتمالا الکاظمی در پس تلاش برای یافتن راه‌حل‌های بهتر و احیانا ناممکن برای مواجهه با چالش‌های پیشگفته نگاهی عمده هم به پیروزی در انتخابات پارلمانی آتی دارد که بتواند با پشتوانه‌ای قوی به کار نخست‌وزیر با هدف پیگیری برنامه سیاسی خود ادامه دهد.
💢 از این رو، احتمالا در این انتخابات با یک لیست ورود کند. برای این مهم نیز به برگه‌های برنده مهمی نیاز دارد و از هم اکنون تلاش می‌کند رضایت توده مردم و معترضان را به دست آورد. این وسط هم، ایران و آمریکا هر کدام الکاظمی را به خط سیاسی خود در عراق نزدیک‌تر بدانند، احتمالا ولو موقتا به وی فرصت دهند تا با مدیریت اوضاع کنونی جایگاه خود را در سپهر سیاست عراق تقویت کند.
#بین_الملل
@cyberi20
🔴 وساطت الکاظمی میان ایران و عربستان!
✍️ #صابر_گل_عنبری
🔹 قرار است نخست وزیر جدید عراق دوشنبه آینده به عربستان و روز بعد به تهران سفر کند و این گونه پیداست که بعد از این سفر منطقه‌ای به آمریکا برود.
🔸 جدا از بحث تقویت روابط دو جانبه عراق با این سه کشور، اما مساله میانجیگری را می‌توان مهم‌ترین دستور کار سفر خارجی وی پنداشت.
✅ در این راستا هم باید به سفر فردا یکشنبه وزیر خارجه ایران به عراق نگریست که از این منظر قابل تامل است. سفر ظریف به بغداد به احتمال زیاد با میانجیگری الکاظمی میان عربستان و ایران مرتبط است و دور از ذهن نیست که وی حامل پیام ایران به عربستان باشد تا الکاظمی در سفر خود به آنجا منتقل کند.
🔹احتمالا نخست وزیر عراق در نظر داشته تا قبل از سفرش به ریاض با طرف ایرانی درباره ابتکار خود برای میانجیگری گفتگو کند تا با اطلاع دقیق‌تر از موضع ایران، بتواند وساطت خود در عربستان را پیگیری کند.
🔸 آیا الکاظمی می‌تواند گشایشی در روابط تهران و ریاض ایجاد کند یا وساطت وی نیز چون عادل عبدالمهدی فرجامی نخواهد داشت.
✅ نخست وزیر کنونی عراق در موقعیت نسبتا بهتری نسبت به عبدالمهدی برای میانجیگری قرار دارد و دلیل آن هم نگاه مثبتی است که ریاض به وی دارد و او را در موقعیتی نسبتا بی‌طرف می‌داند.
🔹 الکاظمی که در صرافت تثبیت موقعیت سیاسی خود و پیروزی در انتخابات پارلمانی آتی و تصدی مجدد کرسی نخست وزیری و در اندیشه ساماندهی به وضعیت داخلی عراق است، بر این باور است که مواجهه موفق با این چالش‌ها بدون کاهش یا حل تنش میان تهران با ریاض و واشنگتن امکانپذیر نیست و تا زمانی که عراق را از تبعات نزاع میان این طرف‌ها دور نگه ندارد نه حل بحران‌ها و چالش‌های داخلی میسر است و نه توسعه متوازن روابط خارجی عراق ممکن است.
🔸 واقعیت اما این است که با وجود اهمیت دو فاکتور پیشگفته، یعنی نگاه مثبت عربستان به الکاظمی و برخورداری وی از انگیزه لازم برای وساطت، ولی موفقیت در این پرونده فاکتورهای مهم‌تر دیگری را می‌طلبد که در شرایط کنونی فراهم نیست و از این جهت زیاد نمی‌توان به ثمربخش بودن این وساطت خوشبین بود.
💢 مهم‌ترین چالش فراروی چنین میانجیگری‌های منطقه‌ای این است که هم اکنون تنش میان عربستان و ایران در دوره ترامپ به نوعی به تابع تنشی بزرگ‌تر میان آمریکا و ایران تبدیل شده است و گشایش در آن هم بسته به گشایش در این تنش بزرگ است که آن هم فعلا متصور نیست.
#منطقه‌ای
@cyberi20