#سلام_بر_ابراهیم #قسمت‌سی‌چهارم ﷽ امام صادق می فرماید: هرکار نیکی که بنده ای انجام می دهد در قرآن !ثوابی برای آن مشخص است؛ مگر نماز شب :زیرا آنقدر پر اهمیت است که خداوند ثواب آن را معلوم نکرده و فرموده پهلویشان از بسترها جدا می شود و هیچکس نمی داند به پاداش آنچه کرده اند« چه چیزی برای آن ها ذخیره کرده ام همان دوران کوتاه ســرپل ذهاب، ابراهیم معمولاً یکی دو ســاعت مانده به اذان صبح بیدار می شــد و به قصد ســر زدن به بچه ها از محل استراحت دور .می شد اما من شــک نداشتم که از بیداری ســحر لذت می برد و مشغول نماز شب .می شود یکبار ابراهیم را دیدم. یک ساعت مانده به اذان صبح، به سختی ظرف آب .تهیه کرد و برای غسل و نماز شب از آن استفاده نمود دوازدهم مهر ۱۳۵۹ است. دو روز بود که ابراهیم مفقود شده! برای گرفتن .خبر به ستاد اسرای جنگی رفتم اما بی فایده بود تا نیمه های شب بیدار و خیلی ناراحت بودم. من ازصمیمی ترین دوستم هیچ .خبری نداشتم بعــد از نماز صبح آمدم داخل محوطه. ســکوت عجیبــی در پادگان ابوذر .حکم فرما بود روی خاک های محوطه نشستم. تمام خاطراتی که با ابراهیم داشتم در ذهنم .مرور می شد هوا هنوز روشن نشده بود. با صدایی درب پادگان باز شد و چند نفری وارد .شدند ناخــودآگاه به درب پادگان نگاه کردم. تــوی گرگ و میش هوا به چهره .آن ها خیره شدم یکدفعــه از جــا پریدم! خودش بود، یکــی از آن ها ابراهیم بــود. دویدم و .لحظاتی بعد در آغوش هم بودیم .خوشــحالی آن لحظه قابل وصف نبود. ساعتی بعد در جمع بچه ها نشستیم :ابراهیم ماجرای این سه روز را تعریف می کرد .با یک نفربر رفته بودیم جلو، نمی دانستیم عراقی ها تا کجا آمده اند کنار یک تپه محاصره شــدیم، نزدیک به یکصد عراقــی از بالای تپه و از .داخل دشت شلیک می کردند .ما پنج نفرهم درکنار تپه در چاله ای سنگر گرفتیم و شلیک می کردیم .تا غروب مقاومت کردیم، با تاریک شدن هوا عراقی ها عقب نشینی کردند .دو نفر از همراهان ما که راه را بلد بودند شهید شدند از سنگر بیرون آمدیم، کسی آن اطراف نبود. به پشت تپه و میان درخت ها .رفتیم در آنجا پیکر شهدا را مخفی کردیم. خسته و گرسنه بودیم. از مسیر غروب .آفتاب قبله را حدس زدم و نماز را خواندیم بعد از نماز به دوســتانم گفتم: برای رفع این گرفتاری ها با دقت تســبیحات .حضرت زهرا۳را بگوئید بعد ادامه دادم: این تسبیحات را پیامبر، زمانی به دخترشان تعلیم فرمودند که .ایشان گرفتار مشکات و سختی های بسیار بودند بعد از تسبیحات به سنگر قبلی برگشتیم. خبری از عراقی ها نبود. مهمات ما .هم کم بود یکدفعــه در کنــار تپه چندین جنــازه عراقی را دیدم. اســلحه و خشــاب و نارنجک هــای آن ها را برداشــتیم. مقداری آذوقه هم پیــدا کردیم و آماده حرکت شدیم. اما به کدام سمت!؟ هوا تاریک و در اطراف ما دشــتی صاف بود. تســبیحی در دست داشتم و مرتب ذکر می گفتم. در میان دشــمن، خستگی، شب تاریک و… اما آرامش !عجیبی داشتیم نیمه های شب در میان دشت یک جاده خاکی پیدا کردیم. مسیر آن را ادامه .دادیم .به یک منطقه نظامی رسیدیم که دستگاه رادار در داخل آن قرار داشت چندین نگهبان هم در اطراف آن بودند. سنگرهائی هم در داخل مقر دیده .می شد ما نمی دانســتیم در کجا هســتیم. هیــچ امیدی هم به زنــده ماندن خودمان !نداشتیم، برای همین تصمیم عجیبی گرفتیم ادامه دارد....

#یادت_باشد #قسمت‌سی‌چهارم 🌿﷽🌿 🌼باعمه ومادرم روبوسی کردیم، برای زیرلفظی یک النگوخریده بودندکه آن هم کوچک درآمد. 🌻قرارشدببرندعوض کننددستبندبخرند.یک چمدان پراز وسیله هم آورده بودند: قرآن،چادرنماز،اسپند،مسواک،به همراه یک ادکلن خیلی خوشبوکه همه راحمیدباسلیقه خودش انتخاب کرده بود. 🌹وقتی داشتیم ازمحضر بیرون می آمدیم حمید به من گفت:"وقتی رفته بودم کربلا میخواستم برات چادرعروس بخرم.ولی گفتم شاید به سلیقه تونباشه،ان‌شاءالله باهم که کربلا رفتیم باسلیقه خودت یه چادر عروس قشنگ میخریم." مراسم که تمام شدسعیدآقا که آنهاهم نامزدبودندگفت: شماتازه عقدکردین باماشین ما برین بیرون شام بخورید. 🍎سعیدآقامامور نیروی انتظامی بودومعمولابرای ماموریت و دوره ی آموزشی سیستان وبلوچستان میرفت. خیلی کم پیش می آمد که قزوین باشد،حتی روزی که صیغه کردیم وهمه فامیل مهمان بودند آقاسعید زاهدان بود. 🍀حمیدگفت: نه داداش شما تازه از ماموریت اومدی باخانمت برو بیرون،ما پای پیاده رفتنمون بدنیست. ازبقیه خداحافظی کردیم وبعدازخواندن نماز درمسجد به سمت بازار راه افتادیم. 🌸بخاطر رانندگی شوماخری حمید ونحوه ی پارک کردن وافتادن در جوی آب،فرصت نکرده بودم دنبال جوراب بگردم. باعجله یک جفت جوراب سفیدپوشیده بودم. به حمیدگفتم:با این جوراب های سفیدمن خیلی معذبم.اولین مغازه ای که دیدیم بریم جوراب مشکی بخریم. ❤️پای پیاده نبش چهار راه عدل به خرازی رسیدیم، فروشنده گفت: جوراب نازک بدم بهتون یاضخیم؟ گفتم مهم نیست فقط رنگ مشکی که توی چشم نباشه. 🌷حمید بلافاصله گفت: نه خانم ضخیم باشه بهتره. خنده ام گرفته بود.این رفتارهایش خیلی تودل برو بود.اینکه احساس میکردم همه جاحواسش به من هست. سبزه میدان که رسیدیم به رستوران رفتیم،حمید طبق معمول کوبیده سفارش داد.تاغذا حاضربشود پانزده هزارتومان شمرد،به دستم دادوگفت:این مهریه شما خانوم! 💐پول راگرفتم وگفتم اجازه بده بشمارم ببینم کم نباشه! حمیدخندید وگفت:هزارتومن هم بیشتر گیرشما اومده! 🌺پول رانشمرده دور سر حمید چرخاندم و داخل صندوق صدقاتی که آنجابودانداختم وگفتم: نذر سلامتی آقای من! ادامه دارد....