🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍁 بسم الله.. #قسمت_هفتم #اسلام #تولد_دوباره 🔹من 29 ساله و دامپزشک هستم در خانواده من و پدرم مسیحی بودیم و مادرم یهودی بود. من از سن نوجوانی کم و بیش #حجاب را رعایت می‌کردم، بدون آنکه چیزی از اسلام بدانم و در مهمانی‌ها سعی می‌کردم لباس‌های پوشیده بپوشم، زیرا این باعث آرامش من بود. 🔸تا آن موقع هیچ #مسلمانی را از نزدیک ندیده بودم و چیزی از اسلام نمی‌دانستم تنها چیزی را که از مسلمانان شنیده بودم و الآن به آن یقین رسیده‌ام که تمام آن شنیده‌ها چیزی جز دروغ نبوده است، این بود که اطرافیانم می‌گفتند اسلام با زنان با خشونت رفتار می‌کند و زنان نزد مسلمانان مثل بردگان می‌باشند... 🔹#فطرت من یعنی فطرت همه انسانها الهی است و مذهب به ویژه اسلام چیزی جز نیاز فطرت بشر نیست. در اطراف من هیچ مسلمانی نبود و هیچ چیز نبود که برایم جرقه‌ای به وجود آورد که با اسلام آشنا شوم تا اینکه به دانشگاه رفتم و در آنجا با مردی آشنا شدم که رفتارها و نگرشش برایم عجیب بود او با بقیه فرق داشت. زهد، تقوا، صداقت و پاکی او برایم جالب بود البته من و هیچ کس دیگر نمی‌دانستیم که او مسلمان است. 🔸رفتارهای او برایم الگو شده بود بعد از اینکه متوجه شدم که او مسلمان است، اطرافیانم به من می‌گفتند که از او دوری کنم اما من دلیلی برای این کار نمی‌دانستم؛ زیرا او پاکتر و بهتر از هر کسی بود که تا به حال دیده بودم. 🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍁🌼🍂 #کانال_سنگر_عفاف‌ #وتربیت🌹 @adhbcx

🔥 #رمان_فرار_از_جهنم 👣🔥 #قسمت_هفتم زندان بزرگسالان هر شب که چشم هام رو می بستم با کوچک ترین صدایی از خواب می پریدم ... چشمم که گرم می شد تصویر جنازه ها و مجروح ها میومد جلوی چشم هام ... جیغ مردم عادی و اینکه با دیدن ماها فرار می کردن ... کم کم خاطرات گذشته و تصویر آدلر و ناتالی هم بهش اضافه می شد ...  فشار عصبی، ترس، استرس و اضطرابم روز به روز شدیدتر می شد ... دیگه طاقت تحمل اون همه فشار رو نداشتم ... مشروب و مواد هم فقط تا زمان خمار بودن کمکم می کرد ... بعدش همه چیز بدتر می شد ...  اونقدر حساس شده بودم که اگر کسی فقط بهم نگاه می کرد می خواستم لهش کنم ... کم کم دست به اسلحه هم شدم ... اوایل فقط تمرینی ... بعد حمل سلاح هم برام عادی شد ... هر کس دو بار بهم نگاه می کرد اسلحه ام رو در میاوردم ... علی الخصوص مواد هم خودش محرک شده بود و شجاعت و اعتماد به نفس کاذب بهم داده بود ... در حد ترسوندن بود اما انگار سلطان اون جنگل شده بودم ... . درگیری به حدی رسید که پای پلیس اومد وسط ... یه شب ریختن داخل خونه ها و همه رو دستگیر کردن ...  دادگاه کلی و گروهی برگزار شد ... با وجود اینکه هنوز هفده سالم کامل نشده بود و زیر سن قانونی بودم ... مثل یه بزرگسال باهام رفتار می کردن ... وکیلم هم تلاشی برای کمک به من یا تخفیف مجازات نکرد ... . به 9 سال حبس محکوم شدم ... یه نوجوان زیر 17 سال، توی زندان و بند بزرگسال ها ... آدم هایی چند برابر خودم ... با انواع و اقسام جرم های ... . #ادامه_دارد... نویسنده: #شهید_مدافع_حرم_طاهاایمانی

بسم الحبیب 🍁نقاب نغمه #قسمت_هفتم سلامی به زیبایی پرده ی حیا که بر قلب های گرانبها آویخته شده❤️ خب بعد از اینکه در قسمت های قبل درمورد اثرات موسیقی صحبت کردیم امروز میخوایم بریم سراغ یک اثر دیگه: رفتن حیا😱👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 امام صادق (علیه‌السّلام) در این رابطه در حدیثی می‌فرمایند: «مَن ضُربَ فی بَیته بَربَطٌ اربعینَ یوماً سلَّطَ اللهُ علیه شَیطاناً یُقال له القَفَندَر فلا یَبقی عضوٌ مِن اعضائه الّا قَعدَ علیه فاذا کانَ کذلک نزعَ منه الحیاءُ ولم یُبال ما قال و لا ما قیل فیه؛  کسی که در خانه‌اش چهل روز بربط (نوعی تار) نواخته شود خداوند متعال شیطانی را به نام قفندر بر او مسلّط می‌کند که عضوی از اعضای وی باقی نمی‌ماند مگر اینکه او را در برمی گیرد و هنگامی که این گونه شد حیا از او گرفته می‌شود به گونه‌ای که نسبت به آنچه به او گفته می‌شود بی‌تفاوت می‌گردد.» در خصوص اهمّیت حیا نیز خوب است بدانید رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در این باره فرموده‌اند: «حیا و ایمان با همدیگر وابسته‌اند چون یکی از میان برود، دیگری هم از میان می‌رود. حالا شاید بگید نه با شنیدن موسیقی حرام ما بی حیا نمی شیم فقط یکم حال میکنیم😉 چطوره داستانی رو با هم بخونیم📖

#رمان_راز_درخت_کاج... 🌲🍃 #قسمت_هفتم شهلا و شهرام زدند زیر خنده. من با صدای بغض کرده گفتم: آن روز همه ی ما خیلی خندیدیم. شهلا گفت:مامان پس قشنگی چشم های زینب به خاطر خوردن چشم های گوسفند است؟ من گفتم: چشمهای زینب از وقتی به دنیا آمد قشنگ بود، اما انگاری بعد از خوردن چشم های گوسفند، درشت تر و قشنگ تر شد. دوباره اشک هایم سرازیر شد. شهلا و شهرام و مادرم هم گریه می کردند. بعد از ساعتی چرخیدن توی خیابانها دلم راضی نشد به کلانتری برویم. تا آن شب هیچ وقت پای ما به کلانتری و این جور جاها نرسیده بود. مادرم گفت: کبری، بیا به خانه برگردیم،شاید خداخواهی زینب برگشته باشد. چهارتایی به خانه برگشتیم. همه جا ساکت و تاریک بود. تازه وارد خانه شده بودیم که زنگ در خانه به صدا درآمد. همه خوش حال و سراسیمه به طرف در حیاط دویدیم. شهرام در حیاط را باز کرد. وجیهه مظفری پشت در بود. وجیهه دختر سبزه رو و قد بلند آبادانی بود که با زینب دوست بود. شهلا آن شب به وجیهه زنگ نزده بود،اما وجیهه از طریق یکی از دوست هایش، خبر #گم_شدن زینب را شنیده و به خانه ی ما آمد. وجیهه هم خیلی ناراحت و نگران شده بود. او به من گفت: باید برای پیدا کردن زینب به بیمارستان های اصفهان سر بزنیم؛ زینب بعضی وقت ها برای #عیادت_مجروحین_جنگی به بیمارستان می رود. یکی دو بار خودم با او رفتم. من هم می دانستم که زینب هر چند وقت یکبار به ملاقات مجروحین می رود. زینب بارها برای من و مادربزرگش از مجروحین تعریف کرده بود، ولی او هیچ وقت بدون اجازه و دیر وقت به اصفهان نمی رفت. خانه ی ما در شاهین شهر بود که بیست کیلومتر با اصفهان فاصله داشت. با اینکه می دانستم زینب چنین کاری نکرده، اما رفتن به بیمارستان های اصفهان بهتر از دست روی دست گذاشتن بود. من و خانواده ام، که آن شب آرام و قرار نداشتیم حرف وجیهه را قبول کردیم. وجیهه قبل از رفتنمان به اصفهان، با خانواده اش هماهنگ کرد و همه با هم به طرف اصفهان رفتیم. #نویسنده_معصومه_رامهرمزی #ادامه_دارد...

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 رمان 💗نگاه خدا💗 #نگاه_خدا #قسمت_هفتم به سمت پاتوق همیشه‌گی‌مان رفتیم. - خوب حالا بگو ببینم تو هم قبول شدی عاطی؟ -معلومه که شدم حوزه علمیه جامعه الزهرا! - خیلی خوشحالم. - اهوم منم ،ولی چه جوری دوریتو تحمل کنم؟ - مگه میخوای بری بمیری اونجا؟ -لووووس پاشو، پاشو بریم بهشت زهرا. - هیچی باز این خانم دلش گرفت. راه افتادم سمت بهشت زهرا. اول سر خاک مامان فاطمه رفتیم . عاطفه فاتحه خوند و طبق عادت همیشگی رفت گلزار شهدا، تا دلی سبک کند. سرم را نزدیک سنگ بردم. -سلام مامان جونم،حتما میدونی که قبول شدم، ای کاش اینجا بودی و شادی توی چشماتو می‌دیدم. حرفام که تمام شد دم در بهشت زهرا منتظر شدم تا عاطفه بیاید. یه ربع بعد عاطفه با چشمای پف کرده و قرمز رسید. - حاج خانم زیر پامون علف سبز شد، بیچاره اون شهید از دستت خسته شده. عاطی: ببخشید بریم. عاطفه من را به خانه رساند و رفت. منم در اتاقم لباسم را عوض کردم. به اشپزخانه رفتم تا چیزی برای شام محیا کنم. تلفن زنگ زد. بابا رضا بود. - سلام بابا جون -سلام سارا جان خوبی؟ - خیلی ممنون -خواستم بگم شام درست نکن ،من غذا گرفتم دارم میام خونه. - چشم بابا جون. دستت درد نکنه. -تا ده دقیقه دیگه خونم - باشه، خداحافظ. " اخ جون ،غذا درست نمیکنم." ده دقیقه بعد بابا در را باز کرد. در دستش دو پیتزا بود. همراه دسته گلی مریم. - وااایییی بابا جون دستتون درد نکنه این ماله منه؟ -تو این خونه کی عاشق گل مریمه؟ - من من! داخل یک گلدان آب ریختم، گل را گذاشتم داخلش، که بعد شام به اتاقم. -سارا جان مبارکه قبول شدی. - شما از کجا متوجه شدین؟ -حاج احمد زنگ زد گفت. - بابا جون من خودمم امروز فهمیدم، اینقدر عاطفه هولم کرده بود، یادم رفت بهتون خبر بدم. ببخشید. اشکال نداره بابا ،خیلی خوشحال شدم شنیدم. ادامه دارد. @dadhbcx

#رمان_مذهبی_ازجهنم_تابهشت #قسمت_هفتم شوکه بودم. عمو: زن عموت رو که دیدی، هر روز هر روز بیرون با این دوستش با اون دوستش. تو این آرایشگاه تو اون آرایشگاه. بود و نبودش برای من فرقی نداره جز اینکه یه خرج اضافه از رو دوشم برداشته میشه. همشم لازم نیست به یکی جواب پس بدم. _ ولی عمو؟ شما که عاشق همدیگه بودید؟ برای ازدواج تو روی آقاجون و مامان جون ایستادین؟ عمو: بیخیال تانیا. خودت داری میگی بودید. دیگه نبودیم. حالا میخوام عوضش کنم . دیگه چه خبرا؟ _ مگه لباسه که عوضش کنی عمو بحث یه عمر زندگیه. عمو: تانی گفتم بیخیال عمو. اصلا من خودمم از یکی دیگه خوشم اومده یه یه سالی میشه باهم دوستیم شاید باهم ازدواج کنیم. حالا اومدی باهم آشنا میشید. نمیدونم چرا یه لحظه از عمویی که عاشقش بودم بدم اومد. یعنی چی وقتی زن داره با یکی دیگه دوست بوده. _ باشه عمو. فعلا من کار دارم بعدا حرف میزنیم. عمو: باشه بای . توقع داشتم وقتی قطع کردم، همه ازم سوال کنند. ولی حواسم نبود خانواده‌ی من کلا با دخالت تو زندگی دیگران مشکل داشتند. خودم شروع کردم و از سیر تا پیاز براشون گفتم. خیلی ناراحت شدند. بابا: دخترم دیگه کمتر باید بری خونه عموت؛ درست نیست . نمیدونم چرا خودمم دیگه دوست نداشتم برم اونجا. از وقتی رفتم مشهد و اون حس و حال تجربه کردم، احساس می‌کنم شاید حرفای عمو درست نباشه؟ یه شک و تردیدی تو دلم ایجاد شد. الانم که فهمیدم عموم یه آدم هوس‌بازه. عمو و زن عمو با هم دوست بودند. وقتی خواستند ازدواج کنند،آقاجون و مامان جون فهمیدند دوستند، کلی ناراحت شدند. اجازه ازدواج ندادند. اما بالاخره باهم ازدواج کردند. حالا بعد از این همه زندگی به همین راحتی شریک زندگیش رو عوض کرد! #ادامه_دارد. #ح_سادات_کاظمی

اعترافات یک زن از جهاد نکاح #قسمت_هفتم ویس رو گرفتم و گذاشتم داخل کیفم رو به فرزانه گفتم در هر صورت ما باید کارمون رو انجام بدیم حالا ببینیم فردا چی میشه؟ قرار گذاشتیم فردا ساعت نه همدیگه رو ببینیم که با هم به محل مصاحبه بریم. خدا حافظی کردم و راه افتادم سمت خونه هنوز سرم درد میکرد ذهنم با هجمه ی از مطالب که امروز خونده بودم آشفته بازاری شده بود ... رسیدم خونه ترجیح دادم استراحت کنم شاید کمی سردردم بهتر بشه... چشمهام رو که روی هم گذاشتم خدا نصیب نکنه از وسط اردو گاه داعش سر در آوردم مردانی با هیکل‌های درشت، ریشها‌ی بلند و چاقو بدست به همراه زنانی با ردا و رو بند به سمتم می اومدن... چنان ترسی در خواب بر وجودم حاکم شده بود که اگر تلفن خونه زنگ نمی خورد در این کابوس داشتم قبض روح می شدم ... از خواب پریدم تمام صورتم خیس عرق بود ونفس نفس میزدم...تلفن همچنان زنگ میخورد تا اومدم جواب بدم قطع شد ... با خودم گفتم این که خواب بود من قالب تهی کردم ... یعنی فردا قراره با چه کسی رو به رو بشیم؟؟؟ سعی کردم خودم رو با کارهای ناتمومم مشغول کنم تا شاید کمی از استرس و فشارروحیم کم بشه... و بالاخره به هر سختی بود زمان گذشت ... آماده شدم راه افتادم سمت محل قرار دقیقا راس ساعت نه اونجا بودم چند لحظه ایی ایستادم فرزانه رسید با دیدنش چنان شوکه شدم که برای چند لحظه اصلا نمی تونستم صحبت کنم ... سلام کرد ولی من هنوز تو شوک بودم گفت: جواب سلام واجبه ها! مِن مِن کنان پرسیدم چیزی شده ؟کسی طوریش شده؟ زد زیر خنده گفت: نه بابا ... گفتم: پس چرا سر تا پات مشکیه؟ دستکش هم مشکی؟! با یه حالت خاصی نگاهم کرد و زد به شونم گفت: مشکی رنگه عشقه عزیزم... مگه رنگ پرِ پرستوی عشقو ندیدی... گفتم: تو دیوانه ایی فرزانه! یه رو بندم می‌زدی بایداز تو مصاحبه می‌گرفتم! گفت : سِت مصاحبه زدم دیگه! گفتم: سِت مصاحبه رو کجای دلم بذارم! گفت: جدی هدفمند این تیپی پوشیدم با خودم فکر کردم شاید کمک کنه به یاد آوری خاطرات خانمه....سری تکون دادم و گفتم چی بگم ! راه بیفت دیر نشه ... رسیدیم به آدرسی که آقای جلالی داده بود یه منزل مسکونی بود فرزانه با تعجب گفت تو خونشون باید ازش مصاحبه بگیریم؟ اگه یه بلایی سرمون آورد چی؟ گفتم فرزانه نگاه کن خواهش میکنم فکر نکن !حدس نزن ! هیچی نگو! تو رو خدا ! من خودم دارم همینجوری از استرس میمیرم.... با اشاره سر گفت باشه...زنگ خونه رو زدم...ضربان قلبم رفته بود رو هزار... خانمی از پشت آیفون گفت کیه؟ گفتم از خبرگزاری برای مصاحبه اومدیم. گفت بله بله بفرمایید داخل ... و تق در باز شد.... فرزانه بهم گفت تو اول برو داخل لااقل انتحاری زد یکیمون فرار کنه! یعنی تو موقعیت حساس هم این دختر دست از شوخی بر نمی داره... رفتیم داخل.... #سیده_زهرا_بهادر

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_هفتم او بہ آرامے مے آمد و درست در ده قدمے من قرار داشت..در تمام عمرم هیچ وقت همچین حسے رو نداشتم. قلبم تو سینہ ام سنگینے میڪرد..ضربان قلبم اینقدر بہ شمارش افتاده بود ڪه نمیدونستم باید چہ ڪار ڪنم. خداے من چہ اتفاقے برام افتاده بود.نمیدونستم خدا خدا ڪنم اوهم منو ببینہ یا دعا ڪنم چشمش بہ حجاب زشت و آرایش غلیظم نیفتہ..!! اوحالا با من چند قدم فاصلہ داشت..عطر گل محمدے میداد..عطر پدرم…عطر صف اول مسجد! گیج ومنگ بودم. ڪنترل حرڪاتم دست خودم نبود. چشم دوختہ بودم بہ صورت روحانے و زیباش. هرچہ نزدیڪ تر میشد بہ این نتیجہ میرسیدم ڪه دیدن من اون هم در این لباس وحجاب اصلن چیزی نبود ڪه میخواستم.اما دیگر دیر شده بود.نگاه محجوب اوبہ صورت آرایش ڪرده و موهاے پریشونم افتاد.ولے بہ ثانیه نڪشید نگاهش رو بہ زیر انداخت .دستش رو روے عباش کشید و از ڪنارم رد شد.من اما همونجا ایستادم.اگر معابر خالے از عابر بود حتما همونجا مینشستم و در سکوت مرگبارم فرو میرفتم و تا قیامت اون لحظہ ے تلاقے نگاه و عطر گل محمدے رو مرور میڪردم. شاید هم زار زار بہ حال خودم میگریستم.ولے دیگہ من اون آدم سابق نبودم ڪه این نگاه ها متحولم ڪنہ.من تا گردن تو ڪثافت بودم.!!!!!!!!شاید اگر آقام زنده بود من الان چادر بہ سر از ڪنار او رد میشدم و بدون شرم از نگاه ملامت بارش با افتخار از مقابلش میگذشتم.سرمو بہ عقب برگردوندم.و رفتن او راتماشا ڪردم.او که میرفت انگار ڪودڪیهامو با خودش میبرد..پاڪیهامو..آقامو.. بغض سنگینے راه گلومو بست و قبل از شڪستنش مسیر خونہ رو پیمودم .روز بعد با ڪامران قرار داشتم. طبق درخواست خودش از محل قرار اطلاعے نداشتم فقط بنا بہ شرط من قرار شد ڪه ملاقاتمون در جاے آزاد باشہ. اوخیلے اصرار داشت ڪه خودش دنبالم بیاد ولے از اونجایے ڪه دلم نمیخواست آدرس خونم رو داشتہ باشہ خودم  یڪی از ایستگاههاے مترو رو مشخص ڪردم و اوطبق قرار وسر ساعت با ماشین شاسے بلند جلوے پام توقف ڪرد. ادامہ دارد… نویسنده: ف_ مقیمـے