🔵 دکتر محمدرضا محمدعليزاده، محقق واحد مقاله‌نويسي فرهنگ‌نامه منطق مركز پژوهشي دائرةالمعارف: 🔶 ارسطو مفاد ساختار حملی و گزاره بسیط را ـ برپايه نگاه مقولاتی و هستی‌شناسانه خود ـ حمل محمول بر موضوع و وجودش در آن دانست، و رواقیان با انکار وجود عینی برای کلی و حمل آن بر موضوعش، مفاد این ساختار و گزاره اتمی را بیان کیفیتی محسوس درباره موضوعی خاص و هم‌زیستی موضوع و محمول معرفي کردند. نتیجه این دو نگاه متفاوت به این ساختار، شکل‌گیری استدلال حملی در منطق ارسطویی و ناکارآمدی گزاره اتمی در استدلال از نگاه رواقیان است. 🔷 اما ابن‌سینا و پیروانش با کنار گذاشتن نگاه مقولاتی و فلسفی به معانی مفرد و با نگاهی ذهنی و مصداقی به مفاهیم، مفاد ساختار حملی و گزاره حملیه را صدق محمول بر موضوع و مصداق بودن ذات موضوع برای مفهومِ محمول معرفی می‌کنند. این نگاه به مفاد ساختار حملی، باعث شکل‌گیری استدلال اقترانی حملی در منطق سینوی می‌شود که منافاتی با استدلال‌های شرطی در این منطق ندارد. ازاين‌رو در این منطق، افزون‌بر استدلال حملی، استدلال‌های شرطی هم مطرح می‌شود. ♦️ جمع میان حمل و شرط و استدلال حملی و شرطی در منطق سینوی، پژوهشگران منطق را با این پرسش روبه‌رو کرد که آیا #منطق_سینوی تلفیقی از منطق حمل ارسطویی و منطق شرط رواقی است یا آنکه ماهیتی مستقل از آن دو دارد؟ 🔺 در برابر پرسش يادشده، برخی ازمنطق‌پژوهان به دیدگاه تلفیق گرایش یافته‌اند. 📒📕📔 📚 منبع: معارف منطقي، ش ۱۱، پاييزوزمستان۱۳۹۸، ص۸۵ ┈•••🔅•🍃🌸🍃•🔅•••┈ #منطق #معارف_منطقي #محمدرضا_محمدعليزاده #آثار_مرکز_پژوهشي_دائرةالمعارف 🌐 🔰 @daeratolmaaref