💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 1 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #فیل 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 شاگردان حضرت #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی فرو بردن سر در آب مسئله ۱۶۹۴. فرو بردن عمدی سر در آب، به گونه‌ای که تمام سر یکدفعه زیر آب باشد، روزه را باطل می‌كند، گرچه بدن یا موهای سر بیرون آب باشد. این کار، علاوه بر قضای روزه، كفّاره هم دارد. مسئله ۱۶۹۵. اگر روزه‌دار یک بار نصف سر را در آب فرو برد و بیرون بیاورد و بار دیگر نصف دیگر سر را در آب فرو برد، روزه‌اش باطل نمی‌شود. مسئله ۱۶۹۶. اگر روزه‌دار فقط نیمهٔ جلوی سر را ـ كه شامل گوش، چشم، بینی و دهان است ـ در آب فرو برد و بقیّه سر در بیرون آب باشد، روزه‌اش باطل نمی‌شود؛ ولی احتیاط مستحب در ترک آن است. مسئله ۱۶۹۷. اگر روزه‌دار تمام سر را زیر آبشار پُرآب به گونه‌ای بگیرد كه آب تمام سر را فراگیرد، روزه‌اش باطل می‌شود. مسئله ۱۶۹۸. اگر روزه‌دار تمام سر را با پارچه، نایلون، قیر و مشابه آن بپیچد و همه سر را در آب فرو ببرد، روزهٔ او باطل می‌شود. مسئله ۱۶۹۹. اگر روزه‌دار به گونه‌ای سرش را در محفظهٔ شیشه‌ای یا کلاهک غواصی قرار دهد كه آب با سر او در تماس نباشد و بتواند نفَس بکشد، روزهٔ او باطل نمی‌شود. مسئله ۱۷۰۰. اگر روزه‌دار با سوار شدن در زیردریایی به عمق آب برود، روزه او صحیح است. مسئله ۱۷۰۱. اگر روزه‌دار تمام سر را در غیر آب، نظیر مایعات دیگری مثل برف، گِل، آب میوه، آب مضاف و مانند آن فرو برد، روزه‌اش باطل نمی‌شود. مایعی كه معلوم نیست آب است یا نه، همین حکم را دارد؛ یعنی سر فروبردن در آن، روزه را باطل نمی‌کند. مسئله ۱۷۰۲. روزه‌داری كه دو نوع مایعِ آب و غیر آب در اختیار دارد و معلوم نیست كدام آب است، اگر سر را در هر دو فرو برد، روزهٔ او باطل می‌شود و با فرو بردن سر در یكی از آن دو، مرتكب حرام شده و این کار به احتیاط واجبْ قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۰۳. اگر روزه‌دار با اطمینان به اینكه سرش در آب فرو نمی‌رود، خود را به آب اندازد و تمام سرش را آب فرا گیرد، روزه‌اش باطل نمی‌شود و باید فوراً سر را از آب بیرون آورد. مسئله ۱۷۰۴. اگر روزه‌دار بی‌اختیار، یا به غفلت، یا فراموشی، یا بر اثر لغزیدن و مانند آن، سرش در آب فرو رود و در آن حال متوجه شود و فوراً سر از آب بیرون آورد، روزه‌اش صحیح است. مسئله ۱۷۰۵. اگر روزه‌دار برای نجات غریقی به عمد سر در آب فرو برد، روزه‌اش باطل می‌شود، هرچند نجات جان مسلمان بر او واجب باشد و روزه او قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۰۶. اگر روزه‌دار برای باطل كردن روزه خود به خسارتی تهدید شده و مجبور شود كه سر را در آب فرو برد، روزه‌اش باطل می‌شود و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۰۷. اگر فراموش کند، یا غفلت کند که روزه است و به نیت غسل، سر در آب فرو برد، روزه و غسل او صحیح است. مسئله ۱۷۰۸. اگر روزه‌دار نداند كه سر فرو بردن در آب روزه را باطل می‌كند و به عمد سر خود را در آب فرو برد، روزه او باطل است و در این مسئله فرقی میان علم به حكم و جهل به آن نیست. مسئله ۱۷۰۹. اگر بداند که روزه است و به‌عمد برای غسل‌کردن سر در آب فرو برد، روزهٔ او باطل است؛ چه روزهٔ ماه رمضان باشد؛ یا روزهٔ واجب دیگر كه وقت وسیع داشته باشد؛ و چه روزه مستحب؛ ولی در روزهٔ ماه رمضان باید در ماندهٔ روز، به رسم ادب از انجام دادن مفطر خودداری کند و روزه را هم قضا كند؛ اما غسل او در صورتی که در هر دو حال فرو رفتن در آب و مكث در آن، نیّت غسل کند، باطل است و اگر در زیر آب توبه کرده و در حال بیرون آمدن از آب نیّت غسل كند، صحیح است. مسئله ۱۷۱۰. اگر روزه‌دار در روزهٔ ماه رمضان ـ همچنین در روزهٔ قضای رمضان در بعد از ظهر ـ جُنُب شود و رفع جنابت او منحصر به غسل ارتماسی باشد، باید به جای غسلْ تیمم كند و اگر در روزهٔ مستحب یا روزهٔ قضای رمضان در وسعت وقت و پیش از ظهر چنین شرایطی پیش آید، باید روزه را مثلاً با غسل ارتماسی باطل كند. مسئله ۱۷۱۱. اگر روزه‌دار با توجه به روزه‌دار بودن و علم به غصبی‌بودن آب، برای غسل‌کردن سر در آب فرو برد، روزه و غسل او باطل است؛ چه روزهٔ واجب باشد؛ یا مستحب. مسئله ۱۷۱۲. اگر روزه‌دار در روزهٔ ماه رمضان، یا قضای آن در تنگی وقت، یا روزهٔ نذر معیّن، با توجه به روزه‌دار بودن و بدون علم به غصبی بودن آب، برای غسل‌کردن سر در آب فرو برد، روزه و غسل او باطل است، ولی اگر در روزهٔ مستحبی یا واجبِ وقت‌دار ـ مانند قضای رمضان در پیش از ظهر ـ چنین کند، روزه او باطل، ولی غسل او صحیح است. مسئله ۱۷۱۳. اگر روزه‌دار بداند این آب غصبی است، ولی از روزه‌دار بودنش غافل باشد و برای غسل‌کردن سر در آب فرو برد، غسل او باطل؛ ولی روزه او صحیح است. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #قریش 🔹 جلسه : 1 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 2 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 2 سال 1393 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

🔹 قلب سلیم #بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی بقاي عمدي بر جنابت مسئله ۱۷۱۶. اگر جُنُب در شب ماه رمضان به‌عمد تا طلوع فجر غسل نکند، یا اگر وظیفهٔ او تیمم است، تیمم نکند، روزهٔ او باطل است و قضا و كفّاره دارد. در آن روز هم به رسم ادب از انجام دادن کاری که روزه را باطل می‌کند، خودداری نماید. مسئله ۱۷۱۷. اگر جُنُب در روزهٔ قضای ماه رمضان به‌عمد تا طلوع فجر جُنُب بماند، نمی‌تواند روزه بگیرد؛ ولی در دیگر روزه‌های واجب و مستحب، اگر به‌عمد تا طلوع صبح جنب بماند، می‌تواند روزه بگیرد، بنابراین تا زمان نیت کردن ـ در اثنای روزه ـ اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، می‌تواند نیّت روزه کند، پس در روزهٔ واجب غیر ماه رمضان و قضای آن ـ چه معیّن باشد، مثل نذر معیّن، یا غیر معیّن باشد، مثل روزهٔ کفاره ـ اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، می‌تواند پیش از ظهر، غسل و نیّت روزه کند و در روزهٔ مستحب نیز می‌تواند پس از غسل، نیّت روزه کند، هرچند بعد از ظهر باشد. مسئله ۱۷۱۸. كسی كه جُنُب است و نمی‌تواند آب تهیه کند، یا مصرف آب برای او ضرر دارد، وظیفهٔ وی تیمم است، پس اگر تیمم كند و بخوابد، روزهٔ او صحیح است. مسئله ۱۷۱۹. كسی كه در شب ماه رمضان برای هیچ‌یک از غسل و تیمم وقت ندارد، نباید خود را جُنُب کند و اگر خود را جُنب کرد، روزهٔ او باطل است و قضا و كفّاره دارد و در آن روز هم باید به رسم ادب امساک كند و اگر فقط برای تیمم وقت دارد، چنانچه خود را جُنُب کند، با تیمم روزهٔ او صحیح است؛ ولی گناهکار است. مسئله ۱۷۲۰. اگر به گمان اینکه وقت دارد خود را جنب کند و سپس مشخص شود که برای هیچ‌یک از غسل و تیمم وقت نداشت، در این صورت، اگر پس از جست‌وجوی بر اینكه هنوز وقت باقی است، خود را جنب كرده، روزه‌اش صحیح است. در صورت عدم جست‌وجو هم، به احتیاط استحبابی قضا دارد. مسئله ۱۷۲۱. جُنُبی كه در ماه رمضان قصد دارد روزه بگیرد و غسل جنابت را فراموش كند و پس از طلوع فجر یادش بیاید، روزهٔ آن روز او صحیح است؛ ولی اگر پس از یک یا چند روز متوجه شود، روزه‌های او باطل است و قضا دارد؛ ولی كفّاره ندارد. مسئله ۱۷۲۲. اگر جُنُب در ماه رمضان، با جهل به جنابت، چند روز روزه گرفت و سپس متوجه شد، روزه‌های او صحیح است. مسئله ۱۷۲۳. اگر در ماه رمضان پس از طلوع فجر متوجه شود که محتلم شده است، روزه او صحیح است؛ چه بداند که پیش از طلوع فجر محتلم شده؛ یا پس از آن؛ یا شک داشته باشد که احتلام او پیش از طلوع فجر بوده؛ یا پس از آن، و واجب نیست فوراً غسل كند، چون طهارتْ شرط همراه روزه نیست و جنابتِ غیراختیاری نیز مانع روزه نیست؛ فقط بقای عمدی بر جنابت تا طلوع صبح، مانع روزه است که در اینجا نیست. البته برای نماز باید غسل كند. مسئله ۱۷۲۴. اگر جُنُب در ماه رمضان شک دارد که غسل جنابت كرده یا نه، تعداد روزه‌هایی را که یقین دارد جنب بوده، باید قضا كند. مسئله ۱۷۲۵. اگر در روزهٔ قضای ماه رمضان پس از طلوع فجر متوجه شود که محتلم شده است، چنانچه بداند پس از طلوع صبح محتلم شده، یا در آن شک داشته باشد، روزهٔ او صحیح است؛ ولی اگر بداند پیش از طلوع فجر محتلم شده، در وسعت وقت، روزهٔ او باطل است، چون طهارت در طلوع صبح، شرط صحت روزهٔ قضای ماه رمضان است و در تنگی وقت، باید آن روز را روزه بگیرد و به احتیاط، بعد از ماه رمضان نیز یک روز دیگر روزه بگیرد. مسئله ۱۷۲۶. اگر جُنُب در روزهٔ قضای ماه رمضان غسل را فراموش كند و در حال جنابت روزه بگیرد، روزهٔ او باطل است. مسئله ۱۷۲۷. اگر جُنُب یا زن حایض و زایمان كرده در شب ماه رمضان، شرایط هیچ‌یک از غسل و تیمم را نداشته باشد و نتواند آن‌ها را انجام دهد، فاقد طَهورَیْن است و روزهٔ او صحیح است. در دیگر روزه‌های واجب و مستحب نیز می‌تواند روزه بگیرد؛ ولی در روزهٔ قضای ماه رمضان نمی‌تواند روزه بگیرد. @daftar_ayatollah_javadi_amoli

✅فرق بين خواب و بيداري در ترازوی قرآن کریم 🔸ما مي‌خواهيم بفهميم انسانيم يا نه، زنده‌ايم يا نه، خوابيم يا نه، ديوانه‌ايم يا عاقل، ائمه(عليهم السلام) فرمودند خودتان را بر قرآن عرضه كنيد. 🔸اين ترازوي معرفتي است از يك سو، ترازوي عملي هم هست از سوي ديگر ... 🔸تشخيص اينكه چه كسي انسان است چه كسي انسان نيست، چه كسي زنده است به حيات انساني، چه كسي زنده نيست، چه كسي سالم است چه كسي سالم نيست، چه كسي خواب است چه كسي خواب نيست، چه كسي مريض است چه كسي مريض نيست، چه كسي عاقل است چه كسي ديوانه است، اين كار آساني نيست. 🔸شما مي‌بينيد بسياري از مردم خيال مي‌كنند اين رباگيري، هوش اقتصادي است... 🔸رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمود: «الناس نيامٌ اذا ماتوا انتبهوا»، بسياري از مردم خواب‌اند؛ خُب فرق بين خواب و بيداري چيست؟ ... 🔸خوابيده چه كسي است؟ بيدار كيست؟ ما هم خواب را تجربه كرديم هم بيداري را، در عالَم خواب رؤياهايي داريم، باغ و راغي به ما مي‌دهند، اوضاعي داريم، وقتي بيدار شديم مي‌بينيم دست ما خالي است. 🔸خواب اين است كه انسان در مثال متّصل خودش، در حوزه خودش چيزهايي را مي‌يابد وقتي بيدار شد مي‌بيند خبري از آنها نيست، اين معني خواب است ... 🔸اما آن خواب كه فرمود «الناس نيام فإذا ماتوا انتبهوا»، انسان خيال مي‌كند كه عناويني دارد، القابي دارد، مالي دارد، فرزندي دارد، اينها دارايي اوست؛ عندالإحتضار مي‌فهمد دستش خالي است، هيچ كدام با او نيستند!، پس معلوم مي‌شود اين مدت خواب مي‌ديد. 🔸خيال مي‌كرد اين عناوين و القاب و مال براي اوست؛ چيزي كه براي آدم است به همراه آدم مي‌آيد، اگر آدم را رها مي‌كند معلوم مي‌شود براي آدم نيست. 🔸پس ما بعضي از شب‌ها كه در عالَم رؤيا اموري را مي‌بينيم صبح كه بلند شديم مي‌بينيم دست ما خالي است معناي خواب و بيداري براي ما روشن مي‌شود ... اكثري مردم خيال مي‌كنند القابي دارند، عناويني دارند، اموالي دارند، اولادي دارند (يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ) 🔸اينها را خيال مي‌كند كه با اوست؛ اينكه مال من، فرزند من، القاب من، مقام من، عندالإاحتضار مي‌بيند دستش خالي است، هيچ كدام از اينها او را همراهي نمي‌كنند، معلوم مي‌شود تا حال خواب مي‌ديد، اينها براي او نبودند. 🔹گزیده درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی /سوره فاطر، آیات5 الی 8 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 3 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli

💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان #سلوک_الهی 🔹 فصل دوم جلسه 3 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli