خداوند خودش تصمیم می‌گیرد که منافقان و کافران جنگ‌افروز را به دست ما تنبیه و عذاب کند یا به وسیله‌ای دیگر. مهم آن است که بدانیم در موضع حق قرار داریم و برای خودخواهی و دنیاپرستی وارد میدان نشده‌ایم و تمام تلاش خود را کرده‌ابم که جز حق نگوییم و نخواهیم و در برابر آن تسلیم باشیم؛ اما منافقین به خدا باور ندارند و ما را چون اسلافشان تمسخر می‌کنند تا بترسیم و عقب بنشینیم.

🎥 دبیرکل انصارالله یمن: آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌دنبال ایجاد اختلاف و جنگ داخلی در منطقه هستند 🔹می‌خواهند کشورهای عربی و اسلامی مانند حیوانات مطیع کامل باشند و چیزی برای دفاع از خود نداشته باشند. @Farsna

سوریه سال‌هاست که در حال اضطرار به سر می‌برد. بحران سوریه وقتی مضاعف شد که همسایگانی ضعیف و یا منفعل و یا خائن و یا متجاوز داشت. اگر سوریه همسایگان دانا و توانا و مهربان همدلی داشت او این آمادگی را پیدا می‌کرد تا در آغوش حمایت آنان برای بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی اقدام کند. اما واقعیت این است که بخش بزرگی از مشکلات سوریه از سوی همسایگانش به او تحمیل می‌شود. سوریه در همسایگی کشور فلسطین است که جنایت‌کارترین رژیم اشغالگر در 75 ساله اخیر در آن صاحب قدرت است. اسرائیل متحد بزرگ‌ترین رژیم جنایتکار لااقل صده‌های اخیر است. همسایه دیگر سوریه عراق است که لااقل پس از فروپاشی حکومت صدام، دولتی ضعیف داشته که دائما دچار بحران‌های متعدد بوده است و خود گرفتار تروریسم و نفوذ و اشغال خارجی. سوی دیگر سوریه کشور اردن است که حکومتی ضعیف و منفعل دارد و گوش به فرمان اسرائیل است. همسایه دیگر سوریه کشور ترکیه است که اختلافات امنیتی و مرزی فراوانی با آن دارد. ترکیه عضو ناتو، متحد آمریکا و شریک اقتصادی اسرائیل است. سوریه در میان چنین همسایگانی به سر می‌برد که بخش بزرگی از واقعیات آن است. حالا در این شرایط فتنه‌گون و پیچیده پیرامونی نیروهای مسلحی مرکب از چندین گروه داخلی و خارجی مسلح که بسیاری از آنان سابقه عملیات‌های تروریستی وحشیانه در طول سال‌های طولانی پیش از این در خاک سوریه و عراق و دیگر کشورها دارند. فشارهای فراوان موجود در جامعه سوریه باعث شده بود تا روابط بین مردم و مردم و مردم و حکومت و مردم و ارتش و حتی ارتش و حاکمیت سست و از هم گسیخته باشد. دوستان نادان توصیه‌هایی به مردم و دولت سوریه داشتند و دشمنان دانا نیز تحریم‌ها، تحریف‌ها، تهدیدها، تخریب‌ها و تحریک‌هایی را متوجه سوریه می‌کردند؛ اما در این میان محور مقاومت و در رأس آن ایران بود که بقای سوریه را بقای خود می‌دید و امنیت آن را امنیت خود می‌دانست و قدرت و اقتدار آن را قدرت و اقتدار خود می‌فهمید و سلامت و سعادت مردمان آن را سلامت و سعادت مردمان خود به شمار می‌آورد. لذا با محاسبه تمام مؤلفه‌های تأثیرگذار در معادله پایداری و استواری و عزت و افتخار سوریه و مردم آن ترجیح می‌داد تا ابتدا ثبات را به منطقه بازگرداند و زمینه برای تغییرات داخلی فراهم گردد. خطر فروپاشی و نابودی سوریه را ایران و متحدانش به درستی دریافته بودند. اما تبلیغات فراوان این ذهنیت را به وجود آورده بود که ایران در پی سلطه بر سوریه و هزینه کردن سوریه برای منافع خویش است. برخی از مردم در شرایط فشار حداکثری فریب‌های عملیات‌های روانی گسترده و پی در پی را باور کردند و همدلی و همبستگی آنان با نیروهای ایرانی نیز حداقلی شد. حالا سوریه داشت دوستانش را از خود دور می‌کرد تا در میان دشمنانش تنها بماند. این اتفاقی بود که در یک سال اخیر سرعت گرفت و ناگهان در یک حمله سریع و غافلگیرانه سوریه به طور کامل از هم پاشیده شد و چیزی برای دفاع از خود ندارد. میزان قدرتی که در سوریه وجود دارد، حتی به اندازه‌ای نیست که مردم سوریه را در کنار هم نگه دارد یا خاک سوریه را حفظ کند. چه رسد به اینکه در برابر فتنه‌های خارجی مقاومت کند و تجاوزات اسرائیل و آمریکا و ترکیه را پاسخ دهد. این درس بزرگی بود که باید همه کشورهای منطقه از وضع سوریه بیاموزند و بدانند که محاسبه درست چگونه است و چه کسانی دوستانه و جانانه در تحولات منطقه وارد میدان می‌شوند.

این زغال سرخ در دستم دارد دلم را آب می‌کند. اللهم عجّل لولیّک الفرج

خط لوله گاز در ایران بیش از ۳۵۰ هزار کیلومتر است(حدود ۴۰هزار کیلومتر خطوط پرفشار و افزون بر ۳۰۰هزار کیلومتر شبکه فرعی). این یعنی تقریبا ۹ برابر خط استوا؛ می‌توانید با این خط لوله ۹ بار دور زمین را لوله‌کشی کنید؛ گاز رسانی به دورترین نقاط کشور از روستاهای لب مرز تا کوهستانهای برف‌گیر. این رکورد در جهان کم‌نظیر است. موج سرما به کشور وارد شده، بدون سرگردانی برای پیداکردن سوخت، فقط فندک بخاری را فشار داده‌ایم؛ برای بهره‌مندی از این نعمت، به فکر آینده و نقاط یخ‌زده کشور باشیم. (من درجه پکیج رو کم کردم و دو تا رادیاتور رو بستم. شما هم اقدام کنید.) ➕️ @yaminpour

همیشه گمان می‌کردم قرار است مسائل فردی دین همان زغال گداخته باشد. امروز می‌بینم که فراروی هویتی ما حجمی از واقعیات را پیش روی تو می‌گذارد که تنها ذره‌ای از فرایند تحقق آن هستی و علاوه بر ایمان فردی نیازمند ایمانی هستی که تو را پویا و پایای ابرانسانی کند که شاید تو را برای خودش تمام کند تا متولد شود. اینجاست که افراد مانند شمعی در محضر آن عالیجناب ذوب می‌شوند و تمام می‌شوند و تمام سرمایه‌های وجودیشان خرج روشن شدن و گرم شدن محیط زیست او و آسانی آمدنش می‌گردد. می‌دانم که این روزهای ما همان چیزی است که خداوند در پاسخ به فرشتگانش فرمود. مؤمنین آخر الزمانی همان چیزی هستند که خداوند می‌دانست و فرشتگان نمی‌دانستند. آنها نسبت به گذشته آگاه بودند و نمی‌دانستند که خداوند چه مسیر هدایتی را ترسیم کرده و انسان را در آن مسیر می‌پرورد. حالا آدم‌هایی هستند که تصدیق رأی فرشتگانند و آدم‌هایی که تصدیق سوگند شیطانند و آدم‌هایی که تصدیق فرمان خدا. ای کاش از آنان باشیم.

مؤمنینی که امتحان پس داده‌اند، منتظر می‌مانند تا بقیه هم امتحان پس بدهند. در تمام این مدت مؤمنین رنج و درد تأخیر دیگران را تحمل می‌کنند. گاهی نسل‌ها این داستان ادامه دارد و همه متحیرند که چرا این کاروان به راه نمی‌افتد. شاید حکمت معطلی هزاران ساله گناهکارانی در روز حساب بی‌دلیل نباشد.

خیلی از مردمان سوریه هنوز نمی‌دانند چه شده. سوریه را از دست بشار و خود گرفتند و دادند به چنگال اسراییل و آمریکا و ترکیه و قطر و .... بعضی از آنها تنها به اندازه یک پست مجازی نقش داشتند. برخی به اندازه یک فحش در مهمانی دوستانه. بعضی به اندازه شعار خیابانی. بعضی به اندازه گران‌فروشی و احتکار و قانون‌شکنی و آزار و اذیت دیگران. بعضی‌ها ظلم کردند و بعضی‌ها حتی هیچ کاری نکردند. سهم آنها از این اتفاق هیچ کار نکردن بود. بالأخره دو چیز کار را تمام کرد، هجوم شورشی‌ها و تسلیم شدن ارتشی‌ها. اما نتیجه چیزی است که می‌بینید. برای هیچ کدام از اینها سهم جدایی از بدبختی نمی‌نویسند. بیشتر از زندانیان مظلوم داعشیان آدم‌کش آزاد شد. بیشتر از ثروت بشار، دارایی‌های زیربنایی و اساسی سوریه نابود شد. بشار هیچ وقت حاکم تراز نبود؛ اما جامعه سوریه هنوز جانشین مناسبی پیدا نکرده بود و دست به تغییر زد. فکر هیچ کجایش را نکرده بودند جز ویرانیش را. حالا این عبرت بزرگ برای ماست. همین را برای ما نیز آغاز کرده‌اند. از سال‌ها پیش آدم‌هایی از خود ما. کسانی که هیچ گاه در هیچ حکومتی هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرند برای بهبود شرایط. اما برای مصرف کردن ایران پای کارند. هر چه که باشد. اگر امروز سکوت کنیم، فردا دیر است.

امیرالمومنین علیه السلام: افسوس‌های گذشته را در دل خود بیدار مکن، زیرا تو را از آمادگی برا پیروزی باز می‌دارد. غررالحکم، ص۷۶۶

همیشه وقتی بناست نفاق رسوا شود و جبهه حق خالص گردد، سخت‌ترین اتفاقات برای مؤمنین رقم می‌خورد. تاریخ به تنگه‌های خود که نزدیک شد، جز اندکی امکان عبور پیدا نمی‌کنند و آنها که جا می‌مانند پیروزی‌شان را جشن می‌گیرند. بدرقه حق و اخراج آن از شهر لحظه نزول بلاست. همچون امت‌های گذشته که دچار شدند و ملت‌های دیگر. نه معجزه‌ای پس از این در کار است، نه عذابی آسمانی. زمین هر دو را کفایت خواهد کرد. پس از پیامبر خاتم، دیگر این پیامبر نیست که به شهر پشت می‌کند. مردم شهر باید مسئولیت اخراج پیامبران و پیامبرزادگان را بپذیرند و آنگاه با تمام مال و جان و ناموسشان از شیطان پذیرایی کنند. همچنان که مردم هم عصر اباعبدالله انجام دادند.

وقتی درون زیردریایی در عمق دریا هستی یا با سفینه فضایی در آسمان‌ها، برای عبور از فضای داخل به بیرون، همواره موقعیتی میانه طراحی می‌شود که مأموریت انتقال را بدون ویرانی زیردریایی یا سفینه فضایی ممکن می‌سازد. این وضعیت میانجی اگر نباشد، به محض باز شدن درب‌ها، همه چیز از بین خواهد رفت. مردم سوریه بدون اینکه فکری به حال فشار منطقه علیه سوریه کنند، درب‌ها را گشودند و اتفاقی که نباید افتاد. فشار بیرونی همه چیز را ویران کرد و خلأ بیرونی همه چیز را بلعید و هیچ چیز برای هیچ سوری باقی نماند. وضع منطقه ما این است. هر کس درب‌ها را گشوده خاطره سوریه برایش تکرار شده. تنها ایران است که دانسته ابتدا باید قوی شود و فضای میانجی را تدارک ببیند. چیزی که غربی‌ها نمی‌خواهند و جاهلین نمی‌دانند. آدم‌هایی را می‌بینم که برای یک استکان شراب و نه حتی آب، تلاش می‌کنند در سفینه را باز کنند.