🔲 #اختصاصی |#یادداشت ✅ «من‌های هک‌شده» ✍️سید عبدالله هاشمی ❇️دخترک زیبای مسلمان، چون پنجه آفتاب خود را «غول چراغ جادو» می داند. ازبس، خود را در آینه‌ی کثیف رسانه تماشا کرده است از خود می‌ترسد و گمان می‌کند،هویت او همان است که رسانه نشان می‌دهد. 🔅ذهن هک شده زن امروز خود را مساوی با اندام، برجستگی ‌ها و رنگ وبوی آن معنا می‌کند. ارزش و قیمت زن به شخصیت وکمالات او نیست،به جذابیت او در چشم تنوع طلب شهوت پرستان بی‌رحم است. نشانه هک شدن ذهن برخی زنان در جامعه امروز رمیدگی از حجاب است.درک حجاب برای ذهن های هک شده و«خوداندام‌پندار» کار سختی است. 🔸بیچاره زنی که باید با خون دل خود را زیبا جلوه کند تا زنده بماند و هویت داشته باشد واز این رهگذر صنعت کثیف مواد آرایشی و جراحی های چندش آور پر رونق بماند و از سویی دیگر برده جنسی شهوت پرستان قرار گیرد.در دل چنین بزم کثیفی زن از آنچه هست شاد باشد و فخر بر افلاک بفروشد که دست هر ناکسی به من می،رسد و حاضرم هم آغوش هر شیطانی شوم. ▪️اگر جلوه اندام زن فروکش کرد و چشم هرزگان سیر نشد، این زن مرده است و حیات اجتماعی خود را از دست داده است. پس ناچار است یا خودکشی کند و خودش را از حسرت دائمی و آتش اندوه درون و دیگران را از چهره لگدمال شده و درهمش راحت کند و یا در غم تنهایی و بی وفایی روزگار خودخوری کند و بسوزد و بسازد. 🔘کسانی که ذهن خود را به رسانه شیطان سپرده اند «من‌های هک‌شده»اند. خودشان نیستند نیرویی مرموز رشته تصورات و تصمیمات آنان را به دست گرفته است. آنقدر مرموز که دچارخود پنداری شیطان شده اند. گمان می‌کند خود اوست که فحشا پسند و منفعت گریز است درحالی که اگر به خود آگاهی برسد شبیه ساحران فرعون همه کارهای با میل خود را از روی اکراه وناپسند می دانند. پس از تکثیر «من‌های هک‌شده» در دالان تاریک آزادی،موجودی بی هویت با صورت انسان نمایان می شود. ▫️ آزادی در فضای مسموم لیبرالیسم، رهایی از هویت اجتماعی است.نتیجه این بیگانگی با هویت اجتماعی «تنهایی» است.برای انسان تنها وبی‌هویت چاره‌ای جز مستی و منگی نیست.انسان نمی‌تواند در تنهایی بی‌رحمانه‌ی تمدن غرب، اهل اندیشه و خودآگاهی باشد مگر دیوانه است! باید از خود بیگانه شد تا خوش بگذرد. ▫️شعار زیبای آزادی شعور جوانان شرق را اسیر کرد و چون برقی چشمان آنان را زد و نتوانستند ببینند مراد تمدن غرب، آزادی جوانان از هویت اجتماعی و فرهنگ و تاریخ و پیشینه فکری جامعه‌ی خود و تکثیر«من‌های بی هویت» است.چشم بندی و هنر رسانه توانسته است با رها ساختن «من‌های بی‌هویت» آنان را اسیر خود کند و با حرکت به سمت هوس ها او را از آنچه هست غافل کنند و رابطه او با گذشته تاریخی‌اش را ازبین ببرند. ✅باید بدانیم که اگر«ما»بمانیم هرچند عقب مانده بهتر از این است که «من‌های تنهای متمدن» شویم. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وبگاه| فکرت |مدرسه فکرت | رادیو فکرت

👆 ولی این پایان ماجرا نیست. جنگ 2023 خود کربلاست. حق خالص در برابر باطل خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجاست. عین کربلا. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان. هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی،با پخش زنده، با اخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، پاکسازی با دقت میلیمتری. بدون جلوه های ویژه، جنات ناب. عریان عریان عریان. عین کربلا. تا کجا می توانی چشم هایت را بسته نگه داری؟ تا کجا میتوانی این صحنه را ببینی و سکوت کنی؟ تا کجا می توانی اعتراض کنی و هزینه ندهی؟ تا کجا می توانی هزینه بدهی و بایستی؟ سوال اصلی این قضیه "تا کجا؟" است. عین کربلا. امکان ندارند کسی به این معرکه کشیده نشود. معرکه یقه اش را میگیرد. یا این طرفی یا آن طرف. وسط بازی هم ندارد. یا ظالمی یا مبارز. عین کربلا. می آید دنبالت پشت میز، گوشه کافه، پای صفحه اینستاگرام، کنار رختخواب، پای تخته، در صف اتوبوس، پای گلدان، در دورترین نقطه ها، سراغ بی ربط ترین آدم ها و سریع ترین فراری ها. یقه ات را میگیرد و می پرسد: " تا کجا؟" چپ یا راست، سیاسی یا غیر سیاسی، مسلمان یا بی دین، هیچ فرقی ندارد، حتی خود اسراییل را هم مخاطب میکند: تا کجا جنایت را جلو میبری؟ تا کجا ترور میکنی؟ تا کجا خون میخوری؟ تو ای دولت آمریکا تا کجا پای اسراییل می ایستی؟ ای تمدن غربی و اروپا تا کجا پشتیبانی میکنی؟ آهای کشور اسلامی تا کجا نگاه میکنی؟ ای باکو و ترکیه و سعودی تا کجا به اسراییل کمک میکنی؟ هیچ کس از این سوال مصون نیست. ای یمنی ها تا کجا هزینه میدهید؟ ایرانیها تا کجا صبر میکنید؟ تا کجا در تله جنگ نمی افتید؟ تا کجا جنگ را باور میکنی؟ جوابها در این یکسال پیداست. بودند کسانی که فقط یک ماه بعد از 7 اکتبر در تهران گفتند: "مردم ایران از اینکه جای فلسطینی ها هزینه بدهند خسته اند". آ.خامنه ای ولی کسی بود که معنای این نبرد را همان ابتدا فهمید و گفت "شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق". شاید مهمترین جمله سال اخیر که بعضی ها دوست دارند نشنوند. او و هزاران ایرانی که آماده شهادت در جمعه بعد از حمله به اسراییل جمع شدند پاسخ شان را بلند اعلام کردند. اما چیزی تمام نشده، منتظر باشید که به زودی عادیسازان یقه تان را بگیرند و به اعتراض بپرسند تا کجا هزینه بدهیم؟! درد معترضین به حماس دقیقا اینجاست که "چرا ما را در این موقعیت قرار دادی؟ چرا روزگار عادی مرا به هم زدی؟" عین کربلا. آنجا هم حسین را متهم به تفرقه کردند. اما او پرچم "تا کجا؟" را برداشت و جلوی عادیسازی شیطان ایستاد. حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقا انسانی و اکنونی است. اگر عادیسازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت. بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمیکردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد! حتی در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و اسلام رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، عین کربلا. تا کجا اسلام مرده است؟ تا کجا انسان مرده است؟ شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق 7 اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کرده‌ایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.» سنوار پاسخش را داد و حماسه ای حسینی ساخت. خون یحیی خطرناک است نه اندوهناک. تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمیکند، تا کجا؟ تا آخر تاریخ، عین کربلا. #یادداشت @salmaneshoon