✳️هندسه #حکمرانی #فضای_مجازی ✍️علیرضامحمدلو، پژوهشگر و مدرس رسانه ▫️فضای مجازی، ابزار اورجینال حکمرانی نوین و خط مقدم تنازعات تمدنی امروزی است. نه می شود، چون دایره و بدون لبه گام برداشت و در جریان جهانی هضم شد و نه می توان با گارد بسته و بی‌توجه عبور کرد. صریح و سریع و دقیق باید هندسه بازی را وضع یا کشف کنیم تا هویت و جمهوریت و اسلامیت جامعه را در سلامت و امنیت، راهبری نماییم. ▫️خیلی سریع اگر بخواهیم ابعاد و اضلاع فضای مجازی و شیوه حکمرانی مبتنی بر این هندسه و زیست بوم ویژه را مطرح کنیم به مثلث ها، مربع ها، چندضلغی ها و تقاطع های متعددی می‌رسیم که بایستی پیرامون آنها گفتگو کنیم و تصمیم جدی بگیریم. 1️⃣ لایه‌های موثر پیام رسانی را بایستی بازبینی و تقویت و بروزرسانی کنیم: ۱.اتاق فکر فضای مجازی ۲.ارگان تصمیم گیر و مدیریت ۳.لایه های کنشگری و راهبری میدانی 2️⃣ در فرایند تولید و توزیع پیام، پنجگانه ای داریم که باید اتخاذ مبنای مشخصی داشته باشیم: ۱.چه کسی پیام را تولید می کند؟(سیستم مولد مرجع) ۲.محتوای پیام چیست؟(سیستم اعتبارسنجی و منطق ارزشگذاری) ۳.ابزار و بستر پیام چیست یا کجاست؟(پلتفرم و شبکه) ۴.مخاطب پیام کیست؟(سطح بندی فاز مصرف) ۵.اهداف و نتایج پیام چیست؟(چشم انداز تولید و توزیع و مصرف) 3️⃣ سه لایه محتوایی از حیث راهبردی و ناظر بر نظریه مواجهه وجود دارد که بایستی تعیین مبنا صورت بگیرد: ۱.مبانی حکمرانی فضای مجازی(فلسفه و الهیات و فقه سایبری) ۲.مسائل حکمرانی مجازی(نسبت با فرهنگ و اقتصاد و سیاست و امنیت و...) ۳.نتایج حکمرانی مجازی(هویت و خانواده و علم و اخلاق و ارتباطات و حریم خصوصی و...) 4️⃣ در فرایند سیاست‌گذاری، تولید محتوا و کنشگری به یک فرایند جامع نیاز داریم که مطلوب حکمرانی و #حکمرانی_مطلوب را تامین کند: ۱.مشروعیت(تامین نظر نهاد دین) ۲.معقولیت(توانایی تاب آوری و توجیه نظری) ۳.مقبولیت(قدرت اقناع فراگیر و اتصال با مخاطب و تامین جمهوریت) 5️⃣ در بخش کلان رویکردها نیز از میان سه گانه و مثلثی بایستی عبور کرده و نظر نهایی و بی تعارفش را اعلام نماید: ۱.تکنوفیلی(تکنولوژی زدگی و سیاست درهای باز و توسعه حداکثری با همه لوازمش) ۲.تکنوفوبیایی(تکنولوژی هراسی و بدبینی حداکثری) ۳.مهندسی و مدیریت تکنولوژی(ارتقا سهم از ظرفیت تکنولوژی؛ نه اشتیاق حداکثری نه هراس حداکثری) 6️⃣ در ساحت تغییرات بنیادین و عملیاتی نیز بایستی محورهایی را مورد بازکاوی قرار داده و تامین ایده نماید که بالاخره قرار بر چه تغییراتی در چه سطوحی است؛ ۱.تغییر و تاسیس زمین بازی(ناظر بر شبکه ملی اطلاعات) ۲.تغییر و تدوین قواعد بازی(آیین نامه ها و پروتکل های فعالیت شبکه ها و در شبکه ها) ۳.تغییر و تعیین نوع بازیگری(ارتقا توان سوژه ها و کاربران فضای مجازی و تعمیق و توسعه سوادرسانه برای حال عادی و بحرانی) 7️⃣ سیستم گردش اطلاعات را بایستی بومی سازی کنیم و قواعد و پروتکل های امن و ضدنفوذ برای هر سه سطح اتخاذ کنیم؛ ۱. فرایند تولید پیام ۲.فرایند توزیع پیام ۳.فرایندمصرف پیام 8️⃣ سطوح کاربران و جامعه مصرف پیام نیز بایستی دسته بندی دقیق تری داشته باشد که امتداد اجتماعی حکمرانی و امنیت محتوایی از حیث محرمانگی یا عمومیت پیام، دچار اختلال نشده و عمق میدان بهتر و بیشتری داشته باشد؛ ۱.عمومی و سرگرمی ۲.نیمه تخصصی و مهارتی ۳.تخصصی و آموزش‌های ویژه ▫️آنچه که حائز اهمیت است، ضرب و ترکیب و تجمیع داده‌ها در سطوح مختلف این هندسه چندوجهی است که می‌تواند نقشه راه متحد با استراتژی‌های پشتیبان متکثر را تحت عنوان پروژه های متعدد، ذیل خود تعریف کند. ▫️نکته اینجاست که تئوریسین‌ها و مهندسین و کنشگران و مدیران این حوزه، دور میزهای واحدی به گفتگو نشسته و از حیث ۱.معنایی، ۲.راهبردی، ۳.امکان سنجی و ۴.عمق میدان، نظام مسائل فضای مجازی را بازطراحی و بازتنظیم‌گری نمایند. @asre_Tabyin ➖➖➖➖➖➖➖ @daghdagheha