♨️ مشترکات مدعیان دروغین مهدویت با جریان مدعی یمانی 🔸 فرق انحرافی، به ویژه آنان که به نوعی #مدعی_بابیت_و_مهدویت هستند، مشترکات فراوانی دارند که از جمله به چند مورد از آنها اشاره می شود: 🔷 پنهان بودن سرکرده فرقه از دید عموم مردم 🔻معمولاً سران فرق #مدعی_مهدویت از دید عموم مردم پنهان‌اند، چون اگر در انظار عمومی باشند نقاط ضعفشان بر همگان روشن می‌شود. نمونه آشکار این بحث، #علی_محمد_باب شیرازی است که #مدعی_بابیت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود. او در ابتدای توسط حاکم شیراز، دستگیر شد و به انظار عمومی آمد و در حبس خانگی قرار گرفت تا در میان مردم باشد. مردم رفتار وی را دیدند و گفتارش را شنیدند و بررسی کردند و در مدت کوتاهی، همه به کذب ادعای او پی بردند؛ لیکن با مرگ حاکم شیراز، فرار کرد و به اصفهان آمد، و مجددا از دید مردم مخفی شد. پیروان و انصار او، چنان برای وی، تبلیغ کردند که هر آن کس او را نمی‌شناخت، گمان میکرد امام زمان ظهور کرده است. از این‌رو به سویش آمدند و در راهش جان دادند. 🔻جالب است، بدانید پس از #اعدام_باب، سفیر روس با یک نقاش سر جنازه او حاضر شد و از جسد بی‌جان او تصویری تهیه کرد و به گونه‌ای وانمود شد که او #مهدی_موعود بوده و شهیدی مقدس است. 🔷 تقطیع و تحریف، از شیوه‌های مشترک در استناد به آیات و روایات 🔻همه فِرقی که از اسلام منشعب شدند، در استناد به آیات و روایات یا در پی تحریف لفظی یا معنویند، از این‌رو دست خود را به #تقطیع، #تأویل و #باطن‌گرایی، می‌آلایند؛ یعنی با کم و زیاد لفظی یا معنوی، یا آیه و روایت را تکه تکه می‌کنند و قسمتی را به قسمت دیگر می‌چسبانند تا معنای دیگری به‌دست آید، یا تأویل و باطن را به میان می‌کشند و می‌گویند معنای ظاهری، مراد نیست و معنای حقیقی نزد ماست. برای این مورد نیز نمونه‌های فراوانی از فِرق مختلف وجود دارد که می‌توان در مواردی چون: «شیوه استناد بابیت و #بهائیت به حدیث سنه ستین» یا «شیوه استناد بهائیان به حدیث لوح» و … مشاهده کرد. 🔻در غیر آیات و روایات، نیز نمونه‌هایی هست، برای نمونه #اسماعیلیه به حدی باطن‌گراست که معنای ظاهری را به کلی نفی می‌کند و وضو را به معنای امام و تیمم را به معنای نائب امام معرفی می‌کند. و همین سیر و خط در #جریان_احمد_الحسن بصری #مدعی_یمانی نیز دنبال میشود؛ هرچند مصادیق آن متفاوت است. 🔷 ادعاهای پلکانی و صعودی در عقاید 🔻 معمولاً سران فرق انحرافی به یک عنوان بسنده نمی‌کنند؛ برای نمونه علی محمد باب از ادعای ذکریت به #بابیت و از بابیت به #مهدویت و #نبوت و #الوهیت رسید. او در سال‌های ۱۲۶۰ تا ۱۲۶۴ تنها ادعای ذکریت و بابیت دارد، لیکن از سال ۱۲۶۴ تا ۱۲۶۶ که به چهریق و ماکو، منتقل می‌شود، از امامت و نبوت و الوهیت دم می‌زند. این وجه اشتراک در #مدعیان_امروز نیز وجود دارد که دم از یمانی بودن و فرزند امام زمانی می‌زنند و سپس ناگهان و به یکباره جانشینی امام عصر، را برای خویش، مصادر می کنند و بعد تمام صفات و ویژگی های امام عصر را برای خویش مصادره کرده و گویی اینکه مهدی می‌شوند و از #قائم_آل_محمد و منجی موعود بودن خود سخن می گویند. #سید_علی_شبستری #حوزه_سکولار #جریان_انحرافی #مدعیان_دروغین_مهدویت @dahehaftadiihay_amariyon