دعای امیرالمومنین علیه‌السلام قبل از جنگ ▫️إِنْ أَظْهَرْتَنَا عَلَى عَدُوِّنَا، فَجَنِّبْنَا الْبَغْيَ وَ سَدِّدْنَا لِلْحَقِّ ; وَ إِنْ أَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنَا فَارْزُقْنَا الشَّهَادَةَ، وَاعْصِمْنَا مِنَ الْفِتْنَةِ 🟤(بارالها!) اگر ما را بر دشمن پيروز ساختى از ستمگرى بر کنار دار و بر راه حق استوار فرما و اگر آن ها را بر ما غلبه دادى، شهادت را نصيب ما کن و از فتنه، دورمان دار» ✍امام عليه السلام در اين دعاى پرمعنا نخست به اين حقيقت اشاره مى کند که در ميدان نبرد، در فرض پيروزى بسيارى اند که از مسير عدالت خارج مى شوند و ظلم و ستم هاى ناروا بر دشمن روا مى دارند ; از اين رو از خدا مى خواهد که در صورت پيروزى از اين کار خلاف دور بماند; ثانياً بسيارند کسانى که پيروزى را براى خودکامگى و هوس رانى و سلطه بر خلق مى خواهند. امام(عليه السلام) عرضه مى دارد: خداوندا، به ما توفيق ده که پيروزى را براى اقامه حق و عدل بخواهيم ; ثالثاً در فرض غلبه دشمن، از خدا شهادت مى طلبد و برکنار ماندن از فتنه را. 📘#خطبه_171