♦️آیا از گوشت حیوانات استفاده کنیم؟ ♦️بخش هفتم: اشکالات استاد درایتی به استاد رضایی بیرجندی نسبت به پاسخهای مطرح شده از ناحیه ایشان. 📌اولا باید بگوییم : مطالب جناب آقای رضایی بیرجندی متفرق و خارج از موضع بحث بود زیرا بحث ما حکم خوردن گوشت با توجه به آیات بود. لذا بحث از نوع تغذیه و خوراک دام و سایر مطالب دیگری که فرمودید خارج از محل بحث می باشد کما اینکه کرارا بیان کردیم که افراط و تفریط در هر امری نکوهیده است همانند پرخوری و زیاد گوشت خوردن ، محل بحث ما پرخوری نیست. 🔍بحث ما در این است که خوردن گوشت (با صرف نظر از ضرورت) از منظر دین و آیات سفارش شده یا نهی یا کراهت دارد ؟ 📌مجددا متذکر می شوم که نباید قرآن را تفسیر به رای کرد همچنان که حضرت امیر المومنین در خطبه 147 نهج البلاغه(کانهم ائمه الکتاب و لیس الکتاب امامهم) مذمت میفرمایند کسانی را که رای و نظر خود را بر قرآن تحمیل میکنند، لذا باید با قرآن خالی الذهن برخورد داشت نه اینکه فرضیه ای را در ذهن داشت و بعد بگوئیم قرآن هم همین مطلب را میگوید. 📌هر آنچه که شما از آیات استدلال کردید و استنادتان به "مما تنبت الارض" بود هیچکدام دلیل بر انحصار منبع تغذیه از آنچه که از زمین میروید نیست، ضمن اینکه اثبات شی نفی ماعدا نمی کند لذا نفی نمی کند که گوشت منبع تغذیه نیستند لذا این آیات از مورد بحث خارج است. 📌البته بعضی از آیاتی که شما به آن استدلال فرمودید بر اثبات استدلال بر اساس نظریه خودتان مشکل دارد مثلا در سوره مبارکه یونس میگوید "مما یاکل الناس و الانعام" و این بدان معناست که "مردم میخورند" در این آیه نفرموده است که است "بخور". و این نوع اشکالی است که حضرتعالی به جواب بنده دادید. [جناب رضایی بیرجندی قبلا گفته بودند که یاکل به معنای امر به خوردن و یا تایید خوردن نیست بلکه صرفا اخبار از خوردن است، حال چگونه برای استدلال بر گیاه خواری و تایید آن به "یاکل الناس" استناد میکنند؟! و استاد درایتی بر اساس همین برداشت جناب رضایی از کلمه "یاکل" به خود ایشان اشکال کرده اند]. 🔻و اما اینکه فرمودید سوره کوثر بر خوردن گوشت اشعار ندارد! ☑️باید بگوییم: آیاتی که بنده به آن استدلال و در جواب شما بیان کردم در مقام پاسخ به این ادعای شما بود که گفته بودید "سفک دم مذمت شده است" و لذا با اشاره با این آیات در صدد بیان این نکته هستیم که نه تنها خداوند خون ریزی را نکوهش نکرده است بلکه در مواردی امر به ریختن خون نیز فرموده است. [و لذا استناد به این آیه برای اثبات امر به گوشت خوردن نیست هر چند چنین دلالتی هم دارد اما فعلا در مقام رد ادعای شما مبنی بر نکوهش سفک دم حیوانات بودیم]. 🔻در "ایاک و سفک الدماء" که شما به این کلام امیرالمومنین (علیه‌السلام) استناد کردید بیان می شود: که در علم اصول همانطور که استحضار دارید وقتی مطلبی روشن و واضح است انصراف دارد به آن معنای واضح و مصداق روشن لذا گوینده لازم نیست بیان کند که منظورم این است. مانند این آیه شریفه که می فرماید "حرمت علیکم المیته" روشن است که مراد حرمت اکل است نه نگاه کردن هرچند کلمه "حُرِّمَت" به صورت مطلق آمده است. ☑️با توجه به این نکته باید گفت واضح و مبرهن است که بحث حرمت سفک دم منظور ریختن خون انسان است. بله کشتن حیوان بی جهت و بدون دلیل سفارش نشده است ولی بحث ما در "فصل لربک وانحر" سفارش خداوند به نحر و ریختن خون و قربانی است. 🔗اینکه در روایات بیان شده است نحر یعنی هنگام نماز دو دست را بر لاله گوش نزدیک کردن یا اعتدال در نماز است، بله، اما توجه داشته باشید این نقل قول ضعیفی است و علامه طباطبایی و همه مفسرین نحر را به معنای قربانی کردن شتر بیان کرده اند کما اینکه عید قربان را یوم النحر میگویند. بله بدان معنا که در روایات هم آمده میباشد ولی منافاتی ندارد که خداوند به هر دو مطلب رسولش را امر کرده باشد. لذا نحر ظهور اولیه اش در قربانی کردن است، حال معنای دوم یا با معنای اول قابل جمع است _مانند اینجا _ که بین دو معنا جمع میکنیم. یا قابل جمع نیست که در این صورت باید دید معنای ظاهر را باید اخذ کرد یا معنای دوم را یا یکی ناظر به ظاهر است و دیگری به باطن و یا اینکه هر دو ناظر به ظاهر هستند و سایر بحث ها که در تفسیر بیان شده است.

🔻و اما اینکه گفتید: استدلال به روایات در ذیل آیات، بسیار عالی است و اینکه قربانا یعنی چیزی که موجب تقرب بشود نیز صحیح است، بله قربان به لحاظ لغوی همین معنا را دارد اما به لحاظ استعمالات و روایات به گاو و شتر و گوسفند و حیوانی گفته میشود که برای خدا قربانی و ذبح بشود. توجه شما را فقط به همین یک رویات جلب میکنم که: عَنْ عَلِيِّ بْنِ الرَّيَّانِ بْنِ الصَّلْتِ رَفَعَهُ قَالَ: قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يُحِبُّ الذِّرَاعَ أَكْثَرَ مِنْهُ لِحُبِّهِ لِأَعْضَاءِ الشَّاةِ فَقَالَ إِنَّ آدَمَ قَرَّبَ قُرْبَاناً عَنِ الْأَنْبِيَاءِ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ فَسَمَّى لِكُلِّ نَبِيٍّ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ عُضْواً وَ سَمَّى لِرَسُولِ اللَّهِ ص الذِّرَاعَ فَمِنْ ثَمَّةَ كَانَ يُحِبُّهَا وَ يَشْتَهِيهَا وَ يُفَضِّلُهَا. 📌قربانی به لحاظ لغوی به معنای آن چیزی است که موجب تقرب بشود اما به علت ظهور انصرافی بخاطر کثرت استعمال، قربانی و قربان در حقیقت ناظر به ذبیحه ای است که با این ذبیحه تقرب به خدا میجوئیم. 🔗اگر این ظهور انصرافی به علت کثرت استعمال را قبول نکنید شاهدی از روایات بر این مدعا بیان میکنیم که دلالت بر این مطلب دارد قربانی هایبل، گوسفند بوده است «...وَ كَانَ هَابِيلُ صَاحِبَ غَنَمٍ وَ كَانَ قَابِيلُ صَاحِبَ زَرْعٍ فَقَرَّبَ هَابِيلُ كَبْشاً مِنْ أَفَاضِلِ غَنَمِه‏... کافی ج 8 ص 113» لذا در جواب شما و استناد به ایاک و سفک الدماء میگوئیم خدا دستور به ریختن خون داده و آن را سبب تقرب به خودش قرار داده است. ادامه دارد ... 🆔https://eitaa.com/fiqh_osoul_Innovations 🆔https://t.me/fiqh_osoul_Innovations Admin: @Vahidi_m313

📚سلسه نشست‌های علمی «مبانی کلامی اصول فقه» 🔹فصل اول: جایگاه و تأثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه 🔸ارائه‌دهندگان، اساتید محترم حوزه علمیه مشهد و قم (به ترتیب الفبا): 1⃣حجت الاسلام و المسلمین مجتبی الهی خراسانی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد، عضو هیأت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره 2⃣حجت الاسلام و المسلمین حمید درایتی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد 3⃣حجت الاسلام و المسلمین محمدحسن ربانی بیرجندی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد، عضو هیأت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره 4⃣حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی طالقانی استاد خارج کلام اسلامی حوزه علمیه مشهد، عضو هیأت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره 5⃣حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدصادق علم الهدی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم 6⃣حجت الاسلام و المسلمین کاظم قاضی زاده استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، رئیس مؤسسه فهیم 7⃣حجت الاسلام و المسلمین احمد مبلغی استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، رئیس شورای دین پژوهان کشور ♦️برگزارکنندگان: مؤسسه پژوهشی دانشوران مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی مدرسه عالی سطح چهار 🕗زمان: اسفند ١٣٩٩ تا شهریور ١۴٠٠

حجت‌الاسلام مصطفی درّی، در نشست خبری تشریح کرد: جزئیاتی از کلان پروژه مبانی کلامی دانش اصول فقه/ کتاب «اصول فقه کاربردی» تألیف و مدرسه نخبگانی سطح ۴ در رشته «فقه و اصول» تأسیس می‌شود. مشروح خبر در http://ijtihadnet.ir/%d8%ac%d8%b2%d8%a6%db%8c%d8%a7%d8%aa%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%da%a9%d9%84%d8%a7%d9%86-%d9%be%d8%b1%d9%88%da%98%d9%87-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d9%86%db%8c-%da%a9%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4/

📹نشست خبری آغاز کلان پروژه مبانی کلامی دانش اصول فقه بخش اول: مدیرعامل موسسه پژوهشی دانشوران، ضمن تشریح کلان پروژه‌های فقهی و اصولی این موسسه نظیر پروژه «اصول فقه کاربردی»، پروژه «اصول تفسیر قران»، پروژه «عرصه مبانی فلسفی دانش اصول» و پروژه «مبانی کلامی دانش اصول فقه»؛ از برگزاری سلسله نشست‌های علمی «بررسی مبانی کلامی اصول فقه» خبر داد و گفت: این نشست‌ها در جهت تدوین «موسوعه مبانی کلامی دانش اصول فقه» با حضور اساتید مطرح حوزه علمیه مشهد و قم به‌صورت وبینار تا شهریورماه ۱۴۰۰ برگزار می‌شود. 📢به گزارش خبرنگار اجتهاد، در راستای توسعه و تعمیق علوم اسلامی و عمل به رسالت‌های دانشی این پهنه، کلان پروژه «بررسی مبانی کلامی دانش اصول» از سوی مؤسسه پژوهشی دانشوران با همکاری مرکز آموزش عالی آخوند خراسانی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی، پژوهشکده اسلام تمدنی و مدرسه عالی سطح ۴ حوزه علمیه خراسان آغاز خواهد شد. 🔻حجت‌الاسلام مصطفی درّی، مدیرعامل موسسه پژوهشی دانشوران و از مدرسان سطوح عالی حوزه علمیه قم در نشستی از آغاز این کلان پروژه خبر داد و در تبیین اهداف، روند اجرایی و خروجی‌های این کلان پروژه و نیز برنامه‌های مؤسسه دانشوران سخن گفت. 📌وی با بیان اینکه موسسه پژوهشی دانشوران از سال ۱۳۹۶ با همت برخی اساتید حوزه‌های علمیه قم و مشهد و با اشراف عالی حجت‌الاسلام والمسمین حمید درایتی، استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد آغاز به کار کرده است، گفت: تمرکز مؤسسه دانشوران بر فعالیت‌های پژوهشی در حوزه فقه و دانش‌های وابسته است و موضوعی که در گذشته و چندسال آینده به آن می‌پردازد، مباحث مربوط به «فلسفه فقه و اصول» است، مباحثی نظیر اصول فقه، روش‌شناسی اصول فقه، مبانی دانش‌های اصول و فقه، که به برخی از پروژه‌ها اشاره می‌شود.

📚سلسه نشست‌های علمی «مبانی کلامی اصول فقه» 🔹فصل اول: جایگاه و تأثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه 📚نشست اول: چیستی و ساختار مبانی کلامی اجتهاد 🔸ارائه‌دهنده: حجت الاسلام والمسلمین مجتبی الهی خراسانی استادخارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد، عضو هیأت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره ♦️برگزارکنندگان: مؤسسه پژوهشی دانشوران مرکزتخصصی آخوندخراسانی ره گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی مدرسه عالی سطح چهار 🕗زمان: چهارشنبه ٢٠ اسفند ٩٩ ساعت ١٨:٣٠ تا ٢٠ ✅لینک ورود: htpps://b2n.ir/mabani-1

♦️آیا از گوشت حیوانات استفاده کنیم؟🤔 🖋بخش هشتم: ادامه اشکالات استاد درایتی به استاد رضایی بیرجندی نسبت به پاسخهای مطرح شده از ناحیه ایشان. 🔻[همچنین اینکه فرموده] " و البدن من شعائر الله" کدام شتر شعائر الله است ؟ شتری شعائر الله است که به عنوان قربانی در قربانگاه آورده شده است نه شتری که در بیابان میچرد. ضمن اینکه با توجه به "فذکر اسم الله ...." خداوند دستور به کیفیت قربانی کردن میدهد که کنار شتر بایستید و نام خدا را ببرید و بعد نحر کنید و وقتی به زمین افتاد و ذبح شد از گوشت آن بخورید و بخورانید لذا این آیه هم دال بر قربانی و هم دال بر کیفیت و نحوه قربانی کردن است. 📌با آوردن قربانی هم مکلف مقرب شده است هم شتر از شعائر الله شده است ❓با توجه به این آیات واضح چگونه تمسک به "ایاک و سفک الدماء" میکنید و میگوئید قربانی کردن و ریختن خون اهلیت با خداوند ندارد و خداوند نهی کرده است در حالی که خداوند دستور به ذبح و قربانی میدهد! 📌خداوند این حیوانات را آفریده است تا انسان بخورد و رشد و تعالی پیدا بکند و شاید بهترین و آسان ترین نحوه جان دادن حیوان همین ذبح باشد زیرا خداوند به آنچه خلق کرده عالم است. ✅و اما اینکه گفتید: "کلوا منها ...." بخورید اگر خوب بود به فقرا بدهید! این در کجای قرآن وجود دارد؟!! این تفسیر به رای است، در قربانی امر به خوردن داریم نه اینکه مزه بکنید اگر خوب بود به فقیر بدهید مگر خداوند نمی توانست بگوید به اندازه مزه کردن بخورید ضمن اینکه برای فهمیدن صحت و فساد این گوشت احتیاج به خوردن نیست! ✅بلکه مقصود این است که بخورید ولی تنها نخورید بلکه به فقرا نیز بدهید. ❓در کجای این آیه آمده است که بقدر ضرورت بخورید؟! "لن ینال الله ..." دستور ذبح و قربانی و خوردن گوشت قربانی و بخشیدن به فقرا اگر برای رضای خداوند باشد موجب تقرب می شود و جایی از این آیه دال بر خوردن به قدر ضرورت ندارد. 🚫استفاده از متن ضوابطی دارد و علم اصول تاسیسش به همین علت بوده است که ما استفاده نابجا از متن نکنیم 🔻فلسفه حج تشویق به حج است و " فاذکروا اسم الله ..." [گویای این است که ] در ایام الله نام خداوند را ببرند و قربانی کنند و از قربانی استفاده کنند. این چگونه با سفک دم که شما میفرمائید قابل جمع است؟!! 🔻در آیه 28 از همین سوره [سوره حج] پس از آنکه می فرماید "رزقهم من بهیمه الانعام" میفرماید: "فکلوا منها و اطعموا البائس الفقیر" و دستور به خوردن از آن می دهد. 🔻در آیه 34 همین سوره مبارکه میفرماید: وَ لِكُلّ‏ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً لِّيَذْكُرُواْ اسْمَ اللَّهِ عَلىَ‏ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَاهُكمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُواْ وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِين. یعنی این دستور ما به قربانی و بردن نام خدا اختصاص به شما مسلمان ها ندارد بلکه بر سایرین نیز همین دستور داده شده است. ⁉️سوال من از شما جناب آقای رضایی این است حضرت ابراهیم خلیل الرحمان (علیه و علی نبینا و آله السلام) که هم مقام رسالت داشت هم مقام امامت نمی دانست ریختن خون, هتک حرمت خداست؟! آنچنان که شما ادعا کردید سفک دماء هتک حرمت خداوند است! ‼️چگونه است پیامبر عظیم الشان برای مهمان های خود گوساله فربه بریان می آورد؟ آنچنان که در آیه 69 از سوره ی هود می فرماید: وَ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى‏ قَالُواْ سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذ. 🖋و اما اینکه به "من و سلوی" استدلال کردیم که سلوی نوعی پرنده است و گفتیم اینکه خداوند میفرماید "اتستبدلون الذی هو ادنی بالذی هو خیر" معلوم می شود آنها از گوشت خوبی استفاده می کردند. شما گفتید "سلوی" حیوان نیست! من شما را به تفاسیر ذیل این آیه ارجاع میدهم که اکثرا سلوی را نوعی پرنده دانسته اند. 🔍و اما اینکه گفتید "من وسلوی" نمی تواد گوشت و نوعی شیره باشد! زیرا این با طعام واحد بودن منافات دارد در حالی که در آیه شریفه می فرماید: "لن نصبر علی طعام واحد" و این بدان معنا است که یک نوع غذا بوده است. در این خصوص شما را به چند نکته توجه می دهم؛ 1️⃣نکته اول: مراد از این طعام واحد، یکنواخت بودن غذا است نه اینکه یک غذا بوده است، و این با ترکیب منافاتی ندارد. پس مراد یک ترکیب یکنواخت بوده است. 2️⃣نکته دوم: اگر بگوئید غذای ترکیبی، طعام واحد نیست میتوان گفت "منّ" به عنوان مکمل غذا بوده است و سلوی را با "من" میخورده اند و غذای مستقل نبوده است. کما اینکه به ترنجبین نیز تفسیر شده است.

3️⃣نکته سوم: استدلال شما به این آیه بود و من چند جواب با توجه به همین آیه به شما دادم، یکی از جوابها این بود که؛ اولا، گفتار بنی اسرائیل "که ما بر طعام واحد صبر نمی کنیم و برای ما از زمین گیاهانی برویان"، نمی تواند دلیل بر حرف شما باشد، [یعنی درخواست به گیاه خواری از طرف بنی اسرائیل دال بر حسن این کار نیست. مضاف بر این وقتی خداوند این نوع از طعام را به "ادنی" تعبیر می کند دلالت بر مرجوح بودن آن نسبت به "سلوی" که تا آن لحظه می خورده اند نیز دارد (مقرر)] ثانیا، اینکه گیاهان قابل خوردن هستند و ما نیز منکر آن نیستیم ولی این دال بر استقلال در غذا نیست و منع از خوردن گوشت نمی کند. 4️⃣مضاف بر اینها اکثر مفسرین سلوی را پرنده میدانند و اینکه عسل بوده، قول ضعیفی در مسئله است. 🖌طبق آیات سوره مومن که بدان استناد کردم خداوند متعال غایات این انعام را خوردن از این حیوانات میداند، کما اینکه در سور مختلف نیز خداوند این غایت را مطرح میکند؛ مانند 142 سوره انعام « وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين» که میفرماید برخی از این انعام برای حمل بار آفریده شده اند و برخی "فرشا" که مفسرین گفته اند مراد از "فرشا" حیوانات کوچکی است که برای تغذیهی شما است مانند گوسفند، نکته دیگر آیه این است که از خطوات شیطان پرهیز کنید. چه ارتباطی بین خوردن از "فرشا" با تبعیت نکردن از شیطان است؟ یعنی این تفکر که از گوشت نخورید و عده ای شما را منع میکنند از خوردن گوشت با تفکر خداوند سازگاری ندارد و خطوات شیطان است. ✅این نکته هم لازم به ذکر است که چگونه حضرت ابراهیم خلیل الرحمان برای مهمانهای خود گوسالهی بریان می آورد و مردم را برای حج دعوت میکند و همچنان که بیان شد، خداوند متعال می فرماید این مناسک را برای تمام امتها قرار دادیم « لِكُلّ‏ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكاً لِّيَذْكُرُواْ اسْمَ اللَّهِ عَلىَ‏ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ » [ که از جمله ی آن مناسک قربانی است] بعد شما میگوئید این گوشت خوردنها "اهل لغیر الله" است؟! این اهل لغیر الله را خداوند توضیح داده که « قُلْ لا أَجِدُ في‏ ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى‏ طاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّه...» اهل لغیر الله آنچیزی است که نام خدا بر آن برده نشده یا دم و گوشت خوک است. 🔻آیات فروانی بر این مدعا وجود دارد که شما را به تدبر در آنها سفارش میکنم. 📌جنابعالی تمسک کردید به این فرمایش حضرت امیر (علیه السلام) که فرمودند: حضرت موسی علیه السلام آنقدر سبزی خوردند که سبزی از زیر پوستش دیده میشد! ( لَقَدْ كَانَتْ خُضْرَةُ الْبَقْلِ تُرَى مِنْ شَفِيفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ) 📌در این خصوص باید گفت: این سخن برای زمانی است که حضرت موسی (علیه السلام) فرار کرد سمت مدین و در بیابان چیزی جز " بَقْلَةَ الْأَرْض‏ " نداشت. [امیر المومنین در این خصوص می فرماید: ....حَيْثُ يَقُولُ- رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ وَ اللَّهِ مَا سَأَلَهُ إِلَّا خُبْزاً يَأْكُلُهُ لِأَنَّهُ كَانَ يَأْكُلُ بَقْلَةَ الْأَرْض‏ ...] 📎در سوره قصص آیه 24 در مورد حضرت موسی علیه السلام اینگونه میفرماید که به خداوند عرض کرد: «رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ » چه زمانی این جمله را گفت؟ این زمانی بود که آنقدر سبزی بیابان خورده بود تا حدی که گوشت بدنش آب شده بود و تازه به کنار چاه رسیده بود [ همچنان که حضرت علی علیه السلام نیز به این مطلب اشاره فرمودند؛ « وَ لَقَدْ كَانَتْ خُضْرَةُ الْبَقْلِ تُرَى مِنْ شَفِيفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ لِهُزَالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِه‏» 🔗آنچه از کلام امیرالمومنین علیه السلام بدان استناد کردید که بنده نیز آن را تببیین کردم، بخشی از خطبه 160 نهج البلاغه بود، در حالی که حضرت در این خطبه بحث زهد در دنیا را بیان میکند ولی این دلیل بر نخوردن گوشت نیست زیرا از خیلی از مواهب دیگر نیز استفاده نمیکردند ولی این دال بر منهی عنه بودن آن مواهب نیست .

📌و اما اینکه گفتید هدف از خوردن باید هدف خوبی باشد و اینکه «کلوا من الطیبات و اعملوا صالحا» را ما هم منکر نیستیم، اما این محل بحث نیست، سخن در این نیست که مومن وقتی غذای می خورد باید عمل صالح انجام دهد؛ البته اگر کسی حتی برای لذت هم غذا بخورد حرام نیست؛ اما این از محل بحث ما خارج است. خداوند در سوره مائده آیه 93 می فرماید: « لَيْسَ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنين» یعنی بر مومنین گناهی نیست نسبت به آنچه می خورند اگر تقوی داشته باشند و عمل صالح انجام دهند... ادامه دارد... 🆔https://eitaa.com/fiqh_osoul_Innovations 🆔https://t.me/fiqh_osoul_Innovations Admin: @Vahidi_m313

اولین نشست از سلسله نشستهای "جایگاه و تاثیرگذاری صفات الهی در اصول و فقه" با "موضوع چیستی و ساختار مبانی کلامی اجتهاد" استاد مجتبی الهی خراسانی

⁉️چرا مبانی فلسفی دانش اصول؟ 🔍واکاوی چرایی ایجاد کلان پروژه «مبانی فلسفی دانش اصول در مؤسسه دانشوران» (مصطفی دُرّی) 🖌مبانی فلسفی دانش اصول فقه اگرچه در ابتدای تشکیل دانش اصول فقه، به عنوان یک دانش عرفی، جایگاهی در مباحث و استدلالات این دانش نداشت، اما در قرون اخیر با افزایش تعداد اصولیهای فیلسوف، مباحث این دانش نیز به دانش اصول فقه وارد شده است، به طوری که در غالب مباحث اصول فقه، می توان رد پای آن را یافت. 📌مباحث فلسفی دانش اصول فقه البته دو دسته اند. برخی به مقتضای عدم بداهتشان، اقبال چندانی را در میان اصولیان نیافته اند و تنها چند تن از فلاسفه اصولی همچون محقق اصفهانی و شاگردان وی نظیر آیت الله خویی و سید محمد روحانی، از آنها در مباحث اصولی شان استفاده کرده اند. این دسته از قواعد با مخالفت بسیاری از اصولیون حتی اصولیون فیلسوفی نظیر امام خمینی نیز روبرو شده است، اصولیانی که معتقدند دامن دانش عرفی اصول فقه را می باید بریّ از این دسته از قواعد نظری و عقلی غیرعرفی نگاه داشت. برخی دیگر اما، قواعدی هستند که علاوه بر صبغه فلسفی، از بداهت عرفی نیز برخوردارند و لذا عرفی بودنِ دانش اصول فقه، نمی تواند استفاده از آنها در این دانش را به چالش بکشد. قواعدی از قبیل استحاله اجتماع نقیضین، استحاله اجتماع مثلین و استحاله اهمال در مقام ثبوت را شاید بتوان در زمره این دسته از قواعد فلسفی جای داد. 🔻این قواعد، به مقتضای بداهتشان، در حقیقت به منزله قرینه متصله برای تمام ظواهر لفظی و غیر لفظی موجود در دانش اصول فقه عمل می کنند و لذا در تمام نصوص شارع قابل استفاده بوده و کاربرد دارند.

☑️بنابراین فلسفی بودنِ آنها مانع از کاربرد آنها در دانش اصول فقه نیست، برخلاف قسم اول از قواعد فلسفی که به جهت عدم عرفیتشان، استفاده از آنها در دانش اصول فقه به عنوان یک دانش عرفی، با چالش مواجه است. 🔻طرفه اینکه علیرغم کاربرد فراوان قواعد فلسفی در دانش اصول فقه و فقه اما هیچ گاه هیچ نگاشته ای به واکاوی تفصیلی این قواعد، از منظر کاربردشان در دانش اصول فقه و فقه نپرداخته است و هنوز نیز پس از قرن ها که از تولد این دو دانش می گذرد، برای واکاوی قواعد فلسفی دانش اصول فقه، باید لابه لای مباحث این دانش را جستجو کرد و دریغ از سرفصل و جایگاه معینی برای این مباحث. 📚مجموعه مبانی فلسفی دانش اصول فقه اما تلاش دارد تا به این مهجوریت پایان دهد و هر یک از قواعد فلسفی پرکاربرد دانش اصول فقه را به صورت مجزا و در قالب یک کتاب مورد واکاوی تفصیلی قرار دهد، باشد که غث و سمین آن مشخص گردد و به منبع خوبی برای پژوهشگران دانشهای فلسفه و اصول فقه تبدیل گردد. 🆔https://eitaa.com/fiqh_osoul_Innovations 🆔https://t.me/fiqh_osoul_Innovations Admin: @Vahidi_m313

🔑الگوریتم اصول فقه، کلید طلایی روش استنباط فقهی 🔰اصول فقه رایج با اینکه ناظر به استنباط فقهی است؛ امّا چینش مسائل آن مستقیماً ناظر به فرایند استنباط نیست و غالباً بکارگیری قواعد آن توسط دانش‌پژوهان در مباحث فقهی نیاز به مهارت و ورزیدگی دارد؛ در این مجال تلاش می‌شود بخشی از مسائل اصولی بر اساس فرایند استنباط طراحی و ارائه گردد. ✅از آنجا که مبانی مختلف، تأثیر فراوانی در فرایند و چینش مسائل دارند، سعی بر این است که بر اساس مبانی آخوند خراسانی فلوچارت‌هایی در سطوح عمومی و تخصصی طراحی گردد. فلوچارت پیش‌رو در تراز طلاب کفایه‌خوان، فرایند استنباط را در بحث دوران بین واجب و حرام (تخییر) ارائه خواهد کرد. ♻️توضیح نکات برجسته این فلوچارت در نوشته‌های بعد بیان خواهد شد. 🆔https://eitaa.com/fiqh_osoul_Innovations 🆔https://t.me/fiqh_osoul_Innovations Admin: @Vahidi_m313

📚سلسه نشست‌های علمی «مبانی کلامی اصول فقه» 🔹فصل اول: جایگاه و تأثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه 📚نشست دوم: تأثیرگذاری مبانی کلامی در دانش اصول فقه 🔸ارائه‌دهنده: حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن ربانی بیرجندی استادخارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد، عضو هیأت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی ره ♦️برگزارکنندگان: مؤسسه پژوهشی دانشوران مرکزتخصصی آخوندخراسانی ره گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی مدرسه عالی سطح چهار 🕗زمان: یکشنبه ٢ خرداد ١۴٠٠ ساعت ١٨ تا ٢٠ ✅لینک ورود: htpps://b2n.ir/p81052

نشست «تاثیرگذاری مبانی کلامی در دانش اصول فقه» دومین نشست از سلسله نشستهای «جایگاه و تاثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه»

📚سلسه نشست‌های علمی «مبانی کلامی اصول فقه» 🔹فصل اول: جایگاه و تأثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه 💠 نشست سوم: جایگاه و تأثیرات صفت عدل الهی در اصول فقه 🔸ارائه‌دهنده: حجت الاسلام والمسلمین مهدی زمانی فرد استادخارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد 🔹برگزارکنندگان: مؤسسه پژوهشی دانشوران مرکزتخصصی آخوندخراسانی ره گروه فقه کاربردی پژوهشکده اسلام تمدنی مدرسه عالی سطح چهار 🕗زمان: پنجشنبه ٢٠ خرداد ١۴٠٠ ساعت ١١ تا ١٢:٣٠ ✅لینک ورود: 👉 htpps://b2n.ir/p81052 🆔 @maalem_ir | معالم

📣سومین نشست از سلسله نشست‌های علمی «مبانی کلامی اصول فقه» با موضوع «جایگاه و تأثیرات صفت عدل الهی در اصول فقه» برگزار شد. این نشست، سومین نشست از فصل اول این سلسله نشستها با موضوع «جایگاه و تأثیرگذاری صفات الهی در اصول فقه» است که به همت و مشارکت 🔻موسسه پژوهشی دانشوران، 🔻مرکز تخصصی آخوند خراسانی، 🔻پژوهشکده اسلام تمدنی 🔻مدرسه عالی سطح 4 حوزه علمیه خراسان. برگزار شد. 📢در این نشست حجة الاسلام و المسلمین مهدی زمانی فرد از اساتید خارج فقه و اصول حوزه علمیه خراسان به بیان "تاثیر صفت عدل الهی در دانش اصول فقه" پرداختند.

متن کامل نشست استاد زمانی با موضوع «جایگاه و تاثیرات صفت عدل الهی در اصول فقه»

صوت چهارمین نشست از سلسله نشستهای مبانی کلامی علم اصول با موضوع «جایگاه و تاثیر صفت علم الهی در علم اصول» با ارائه آیت الله حاج شیخ محمد سند در موسسه پژوهشی دانشوران