#اینگونه_بود ... 🔻 خاطراتی کوتاه از سیره و سبک زندگی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ▫️آقا بعد از تجدید وضو، مثل همیشه در بین راه‌رفتن، مشغول خواندن نماز نافله شدند ▫️احساس کردم در صدای‌شان لرزشی هست ▫️سرم را به سمت‌شان چرخاندم ▫️همان‌طورکه سرشان پایین بود و نماز می‌خواندند ▫️مثل ابر بهار از چشم‌های‌شان اشک می‌بارید ▫️ترسیدم ▫️نمی‌دانستم چه اتفاقی افتاده است؟ ▫️تا نمازشان تمام بشود، دلم هزار راه رفت ▫️بعد از نماز، آقا زیر لب گفتند: «این‌ها چه کردند با دختر پیغمبر...؟» ▫️و باز اشک بود که از محاسن سفید روی زمین فرو می‌ریخت... 📚 در خانه اگر کس است، ص۵٩ 🌴 کــــانـــــال در محـــــضر علمـــــا 🌴 👇 https://eitaa.com/joinchat/890306563Ceb69f62f94

#اینگونه_بود ... کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ایشان هر سال سر راه مشهد، به زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام می‌آمد. برای استراحت و گرفتن وضو به خانۀ ما می‌آمدند؛ رسمشان این بود که برای همه اهل خانه هدیه‌ای بیاورند. یک سال نمی‌دانم چه شد که نماز ظهر و عصر را در حرم نخواندند. گفتند: در منزل نماز جماعت می‌خوانند. وضو گرفتیم و پشت سر ایشان ایستادیم. آقا شروع به نماز کرد، با آن حال همیشگی‌اش. حین نماز، صدای قناری‌هایی که در خانه داشتیم، بلند شد، اما از همیشه قشنگ‌تر! آن‌قدر زیبا که حضور قلبم در نماز را گرفت. نماز که تمام شد، به کسی چیزی نگفتم. با خودم گفتم: «شاید خیالات باشد؛ اگر هم خیالات نباشد، باز هم اتفاق مهمی نیفتاده! قناری‌اند دیگر، آواز خواندند، فقط این بار زیباتر.» سال بعد هم ایشان نماز را در خانۀ ما اقامه کرد؛ و باز هم قناری‌ها همان آواز را خواندند. این ماجرا چند سال تکرار شد، تا بالأخره من جرئت پیدا کردم و جریان را با کسانی که در آن نماز بودند، در میان گذاشتم. با تعجب دیدم آنها هم گفتند: «بله، ما هم می‌شنویم. اما ترجیح دادیم به کسی نگوییم»؛ حتی یکی از آنها می‌گفت: «حس می‌کردم قناری‌ها همراه با ما، در حال نمازند.» و من دوسه سال است که دلم برای نماز خواندن قناری‌ها تنگ شده... (این بهشت، آن بهشت، ص٧۶و٧٧؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین منفرد) 🌴 کــــانـــــال در محـــــضر علمـــــا 🌴 👇 https://eitaa.com/joinchat/890306563Ceb69f62f94

#اینگونه_بود ... کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: گفتند: «آقا حالش خوب نیست.» به منزلشان رفتم. معاینه‌اش کردم. کاملاً هوشیار بود. مرا راحت شناخت، به نام صدایم زد و احوالم را پرسید. حتی حرفی را که پنج سال پیش به من گفته بود، دوباره یادآور شد. بااین‌وجود، محض احتیاط گفتم: «ایشان را به بیمارستان منتقل کنید.» یک ساعت بعد از بیمارستان تماس گرفتند... بی‌درنگ به بخش مراقبت‌های ویژه برده بودندش. طولی نکشید، گفتند: «آقا از دنیا رفته‌اند.» جا خوردم! اتفاقی که افتاده بود، با همه اندوخته‌های علمی‌ام، با همه تجربۀ پزشکی‌ام جور در نمی‌آمد، اگر حالش اینقدر بد بود، چطور حواسش به همه کس و همه جا بود؟! چطور در چهره‌اش اثری از رنجِ درد و وخامتِ بیماری نبود؟! چقدر راحت و چقدر آسوده! 📚 (این بهشت، آن بهشت، ص٨٩-٩٠؛ بر اساس خاطرۀ پزشک معالج معظم‌له) 🌴 کــــانـــــال در محـــــضر علمـــــا 🌴 👇 https://eitaa.com/joinchat/890306563Ceb69f62f94

#اینگونه_بود ... کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: کنار بچه می‌نشست. انگشت‌های سبابه و میانی یک دستش را مثل پاهای کسی که قدم بزند، می‌گرفت و دستش را می‌برد سمت بچه و می‌گفت: «اومد، اومد، اومد، اومد.» بچه‌ها که سر راهش را می‌گرفتند، آن‌لحظه مثل خودشان می‌شد. حرفی هم اگر بود، کودکانه می‌زد. روزی مرا کشید کنار و گفت: «با بچه‌ها باید با زبان خودشان حرف زد.» انگار می‌دانست که چند روز پیش هرچه کردم، نتوانسته بودم پسرم را قانع کنم! (این بهشت، آن بهشت، ص۶۴؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت) 🔴 کــــانـــــال در محـــــضر علمـــــا👇 https://eitaa.com/joinchat/890306563Ceb69f62f94

🗓 سه‌شنبه ٩ خرداد ماه ١۴٠٢ #اینگونه_بود ... 🔻 خاطراتی کوتاه از سیره و سبک زندگی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: وسط نماز جماعت هفت‌هشت نفرۀ‌مان، صدای مهیبی بلند شد؛ شعله‌های زرد و نارنجی از داخل بخاری نفتی زبانه کشید. دست‌پاچه و هراسان نماز را شکستیم و پریدیم بیرون. آتش فرونشست. آقا آرام نشسته بود آن جلو... رسیده بود به سلام آخر نماز... 📚 به شیوه باران، ص٣١ 🔻مناسبت‌ها: 🔹 درگذشت شیخ محمدبن‌حسن‌بن‌شهید ثانی، مؤلف «استقصاء الاعتبار فی شرح الاستبصار»؛ ١٠٣٠ق. ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 💫به کانال آیت الله بهجت بپیوندید⇩⇩⇩ https://eitaa.com/joinchat/1560805625C87976a81f9 ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

🗓 جمعه ٢٨ مهر ماه ١۴٠٢ #اینگونه_بود ... 🔻 خاطراتی کوتاه از سیره و سبک زندگی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 هرگاه از قم به مشهد مشرف می‎‌شد و هم چنین در راه بازگشت از مشهد به قم، در تهران توقفی می‎‌کرد و به زیارت حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام می‌‎رفت. 🔷گاهی پیش می‌‎آمد که نیمه‌‎شب به حرم می‌‎رسید و درهای حرم بسته بود. اثاث را پشت در حرم می‌‎گذاشت یا اتاقی می‌‎گرفت و در آنجا منتظر می‌‎ماند تا در حرم باز شود. می‌‎فرمود: به هر نحوی هست، نباید محروم بشویم. 📚 رحمت واسعه، ویراست سوم، ص٣٠ 🔻مناسبت‌ها: 🔹 ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام؛ ١٧٣ق. ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 💫کانال آیت الله بهجت⇩⇩⇩ 🆔 @bahjat_arefan ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈