چيزی از فرق سرش به سرعت پايين آمد، از چشم‌هايش بيرون زد، گلويش را خراشيد و توی دلش فرو ريخت، اين شكل طبيعۍ چيزی بود كہ بعدها فهميد غصّھ است.

امروز از خودم پرسیدم اگه باز برگردۍ چی؟ اینبار هم با این همه دلتنگي جوابم همونہ ‌؟ اشك ریختم، اگہ سکوت علامتِ رضاست .. اشک علامت چیه ؟

میشه امشب دعا کنید ؟ به حاجت‌ش برسه ..

عزیزانتان را از تهِ دل و سفت در آغوش بگیرید، کہ فردا به دیر شدن معروف است .

.🤎___

بی‌تو، من ! شبانھ با که گفت وُ گو کنم ؟ اۍ حریفِ صحبت شبانه‌هایِ من، بمان ..

مسافرِ کناری‌ام کھ پیاده شد، پنجره‌ای گیرم آمد، باقي مسیر را گریستم.

یکی از رفتارهای رومُخی که وجود داره این هست که کسی که دوسش داری پیاماتو دیر سین کنه .

رومئو منو ببر پیشِ خودت🫂🤎

آنقدر خاطره دارم کہ انگار هزار سال زیسته‌ام .

سلول به سلولِ تنش، غم نشسته بود . خون تو رگاش سرد بودُ تا بن استخوان درد داشت، باکِ ذهنش تا خرخره پر شده بود، و چشماش خشکِ خشک بود. اصلا از چهره‌اش معلوم بود که چقدر خستست؛ اما لامصب اون لبخندش از یه لحظه از صورتش کم نمیشد .