شاید همه چیز ایدهآل نبود ، اما من همیشه
دلم به بودنت خوش بود، شاید شرایط بابِ
میلمون پیشت نمیرفت ولي بودنت برايِ
من قوتِ قلب بود .
شاید اونقدر ك من تو رو دوست داشتم تو
دوستم نداشتي ؛ ولي من به اندازهی هردو
تامون دوست داشتم و کنارت بودم .
اما ازت ممنونم ك بخشی از داستان من
بودي . اثرِ انگشتت از رو قلبم پاك نمیشه
همیشه برام دوستداشتني میمونی .
تو منو دقیقا وقتي از دست دادي كِ
میدونستی داشتم به خاطرت گریه
میکردم ولي خب، گرفتي خوابیدی .
گفتم چند وقت بگذره خوب میشم ،
اشکام خشك میشن و دیگه نبودنت زیاد
اذیت نمیکنه و تبدیل به دردی میشه
ك زود بھش عادت کردم .
گفتم میگذره وَ تو میایي؛ میگفتم نمیتونه
بیمن بمونه اون تمام سلولهاي بدنش
به من محتاجِ .
چه میدونستم ؟ ك دیگه قرار نیست
ببینمت، همینجا دست نگه داشتم، خشکم
زد، به این نتیجه رسیدهبودم كِ نه انگار
قضیه جدیه؛ تو جدي جدي رفتی و من
اینجا رفتنت رو به شوخي گرفتم ؛
شوخيِ خوبی نبود اخه، میدونی .. من
چطور حالا به قلبِ نفهمم بگم شوخي
نبوده ؟