#حدیث_روز ‏🇮🇷 *دیو چو بیرون رود...* 🍃 پاییزهای بی‌برگی را در چمدان‌هایش مچاله کرد و رفت تا جاده‌ها با صدای قدم‌های بهار، بیدار شوند؛ تا آزادی همچون خورشید از بالای دیوار خانه‌ها قد بکشد و غنچه‌های باغچه، بوی باران‌های بهاری را برقصند در سرمای زمستان؛ تا شمعدانی‌ها اشک بریزند پنجره‌هایی را که از این پس، به تماشا باز می‌شوند؛ ◻️ تا قاصدک‌ها بدوَند بر شانه‌های باد، با هر چه خبر رستگاری است؛ مانند رسولان صبح که آفتاب را بر شانه می‌کشند. 🍃 دیوارهای خانه، هوای شب‌های تاریک را فراموش کرده‌اند؛ از وقتی چشم‌های ستاره‌باران مردی عطر ماه را در ایوان ما ریخته است. ◻️ رفت تا عکس‌هایش از کنج طاقچه‌ها، مانند مجسمه‌های وسط میدان‌هایش بیفتد و خُرد شود. رفت تا اشتیاق آمدن مِهری مهربان، فرودگاه مهرآباد را بی‌خواب کند. 🍃 رفت تا خمیازه‌های کسل آفتاب، به لبخند مبدل شود. رفت تا فراموش کند که در ایران برای همیشه فراموش شده است. رفت تا یک روز صبح، روزنامه‌ها پلک‌های بسته را از خواب بیدار کنند که «شاه رفت». رفت تا شهر، با شادی زمزمه کند «دیو چو بیرون رود فرشته درآید». ✨ *«آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد* 📚 «حوزه.نت» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام