eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
1.9هزار دنبال‌کننده
9.5هزار عکس
1.2هزار ویدیو
157 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۰ 🔆 *«كُنْتَ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَكَوَّنْتَ كُلَّ شَىْءٍ، وَقَدَرْتَ عَلىٰ كُلِّ شَىْءٍ، وَابْتَدَعْتَ كُلَّ شَىْءٍ، وَأَغْنَيْتَ وَأَفْقَرْتَ، وَأَمَتَّ وَأَحْيَيْتَ، وَأَضْحَكْتَ وَأَبْكَيْتَ؛ وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ، فَتَبارَكْتَ يَا اللّٰهُ وَتَعالَيْتَ»* 🔆 *«پیش از هر چیز بودی و همه‌چیز را پدید آوردی و بر هر چیز توانا بودی و همه‌چیز را نو آفریدی و توانگر نمودی و ناتوان ساختی و میراندی و زنده نمودی و خنداندی و گریاندی؛ و بر فرمانروایی هستی، چیره گشتی، پس خجسته بودی، ای خدا و بلندی گرفتی.»* 🔷 با خدایی آشنا شدیم که سابقۀ وجودی‌اش قبل از هر چیزی بوده و هست لذا عرض می‌کنیم: ✨ *عشق از معشوق اول سر زند تا به عاشق جلوه دیگر کند* 🔷 یعنی اول خدا ما را دوست داشته که خلق کرده است؛ سپس ما خدا را دوست داشته‌ایم. 🔆 «کنْتَ قَبْلَ کلِّشَىْ‏ءٍ» 🔷 قبل از هر چیز تو بودی قبل از اینکه من باشم تو بودی! من تو رادوست نداشتم؛ اما تو مرا دوست داشتی؛ چون ما نبودیم که عاشقی بدانیم، فقط تو بودی که عاشقی را می‌دانستی و آموزش دادی. ✍🏼 در عبارت «لا حولَ وَ لا قُوًَةَ الا بالله» متذکر می‌شویم که همۀ کارها به عهدۀ خداست و ما حتی در بعضی امور کوچک هم نقشی نداریم. 🔷 هرکاری که انجام می‌شود با قوۀ اوست و قبل از هر خیری که بخواهد از ما صادر شود خدا فاعل و مهیمن بر آن است. دیگران در ظاهر ما را می‌بینند؛ اما باطناً خدایی وجود دارد که پشتیبان و قبل از شروع کار ما بوده است. 🔷 خدای سبحان همۀ موجودات را موحد و درستکار و با فطرت الهی آفرید، اشرار و کفار با انتخاب خود به این وضعیت دچار شدند و بر خلاف فطرت خود حرکت کردند. 🔷 هر یک از انسانها به‌دلیل معصوم نبودن می‌توانند وجود آلوده به پلیدی خود را با حول و قوۀ الهی تطهیر کنند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۲۱ 🔆 *«وَکوَّنْتَ کلَّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«بوجود آوردن و تکوین موجودات با توست.»* 🔷 ما باور داریم هرکاری که انجام می‌دهیم، تجسم دارد؛ یعنی اعمال ما جسمیت دارد؛ اما باطن عمل را در دنیا فقط اهل معنا می‌بینند و وقتی از این عالم برویم هر یک از ما نیز اعمال مجسم خود را خواهیم دید! 🌀 بطور مثال اگر کار خیری انجام دهیم باطن کار خیر ما صورت زیبا پیدا می‌کند در حالی‌که کار خیر عمل ما نبوده و این صورت زیبا را خدا ایجاد کرده است. ⁉️ *انسان ضعیف کجا می‌تواند مستقلا کار خیر انجام دهد!؟* کجا می‌تواند صورت زیبا خلق کند؟! کجا می‌تواند از اراده‌اش به نحو احسن استفاده کند؟! کجا می‌تواند توفیقی داشته باشد؟! اول و آخر کار او است. 🔆 *«وَقَدَرْتَ عَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«خدایا تو قدرت بر هر چیزی داری.»* 🔷 وقتی قدرت حق را ادراک کنیم سرسوزنی ناامید نمی‌شویم. ❇️ خدا دریایی با آن عظمت خلق کرده است آیا سزاست وقتی سینۀ ما تنگ می‌شود، بگوییم خدای سبحان این سینه را باز نمی‌کند! ⁉️ *خدا کوه‌هایی قرار داده است که هزاران سال است استوار و محکم ایستاده‌اند، چرا بگوییم ما متزلزل آفریده شده‌ایم؟!* ❇️ خدا قدرت دارد به مورچه‌ای که ضعیف‌ترین موجود است، صدایی عطا کند که آستانۀ آن بالاترین صدای موجودات باشد! ⁉️ آیا خدا صدایی به ما نمی‌دهد که به گوش عرشیان برسد؟ مدح و ثنای خدا که توسط ما صورت می‌گیرد، عرشیان و ملائک نمی‌شنوند؟! ❇️ خدایی داریم که باد را ایجاد کرده است. باد، حرکت هوا بصورت خیلی آهسته است که اصلا دیده نمی‌شود. آیا خدا نمی‌تواند ما را مانند باد به‌گونه‌ای به حرکت درآورد که منیّتی از ما دیده نشود؟ 🔷 باد خودش دیده نمی‌شود؛ اما آثارش هویداست، محرک است؛ اما خودی ندارد. ⁉️ *آیا خدا نمی‌تواند آثار وجودی ما را بنمایاند؟!* ⁉️ آن خدایی که زمین خشک را سبز می‌کند قدرت ندارد زمین خشک وجود ما را سبز کند؟ قدرت ندارد زمین بایر ما را مثمر ثمر کند؟ 🔷 *متاسفانه هر یک از ما اعتقادات خود را که بررسی می‌کنیم هنوز «کل شیء» را به‌درستی ادراک نکرده‌ایم!* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَابْتَدَعْتَ کلَّشَىْ‏ءٍ»* 🔆 *«همه چیز را نو آفریدی.»* ✳️ عبارت بسیار زیبایی است! همه چیز نو است. تک‌تک ما نو هستیم. هیچ‌کدام مِثل و مانند نداریم، خدا از روی ما کپی نزده همۀ ما برای خدا دردانه‌ایم. 🍃 سر انگشتان هیچیک از ما تکراری نیست، موهای ما با هم فرق دارد، راه رفتن‌های ما با هم متفاوت است. چشم های ما با هم فرق دارد. ✳️ خدا یک بنده داشته که من هستم، خدا یک بنده داشته که شما هستید و تکراری ندارد؛ همه نو و بدیع‌اند. 🍃 زمین نو، آسمان نو، من نو، نفسم نو، نگاهم نو، زمانم نو، سلول‌هایم هم دائم در حال نو و بدیع شدن است. ✳️ طبق این فراز اگر فرد فاسق فاجر خدا را صدا بزند و خدا هم فوری جوابش را بدهد! چیز عجیب و غریبی نیست برای اینکه او هم نو است و برای خدا لنگه ندارد! همۀ موجودات نزد خدا بدیع و بی‌مثل و مانند هستند. 🔆 *«وَاَغْنَيتَ»* 🔆 *«خدایا تو همان خدایی هستی که غنا نصیب انسان می‌کنی و بنده‌هایت را از غیر خودت بی‌نیاز می‌نمایی.»* ✍🏼 غنا به معنی ثروتمندی نیست؛ بلکه به‌معنای بی‌نیازی است. اینکه انسان خودش را محتاج احدی از خلائق نبیند غناست. 🔷 معمولا وقتی بی‌نیازی مطرح می‌شود، فکر می‌کنیم بی‌نیازیِ مادی مطرح است. بی‌نیازی مادی مهم است؛ اما گاهی انسان حداقل رزق را دارد با این‌حال هرگز خود را محتاج خلق نمی‌بیند. 🔷 گرچه داشتن رزق وسیع و درخواست این نوع بی‌نیازی یکی از اموری است که در اکثر دعاها طلب می‌کنیم؛ اما می‌خواهیم به بحث مهم‌تر و غیرمادی اشاره ‌کنیم. اکثر افراد جامعه گرفتار فقر عاطفی هستند؛ یعنی خود را نیازمند محبت دیگران می‌بینند! 💢 اگر دیگری از ما تعریف کند، خوشحال می‌شویم و اگر به ما بها ندادند، ناراحت می‌شویم! 💢 اگر دیگری عنایت خاصی کرد شارژ می‌شویم اگر مقداری کم‌محبتی و کم‌عنایتی داشتند، فوری در لاک خود فرو می‌رویم؛ در این صورت غنی نیستیم. ✅ برای انسان غنی فرقی ندارد تمام عالم او را تأیید یا تکذیب کنند و نمره بیست را به او بدهند یا به دیگری. احساس کمبود، نماد نداشتن غنای لازم است. ✍🏼 امام خمینی(ره) در کتاب اربعین حدیث می‌فرماید: وقتی خدا غنی است چرا خلق کرد؟ ✅ پاسخ می‌دهد: خدا می‌خواست خود را مطرح کند! او نه نیازمند عبادت مخلوق است نه نیازمند مدح و ثنای مخلوق، نه نیازمند این است که بندگان برای او کاری انجام دهند. صمد مطلق است، غنی مطلق است؛ اما خلق کرد که در هر مخلوقی جمال و کمالی از خود به نمایش بگذارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۲۳ 🔆 *«اَفْقَرْتَ»* 🔆 *«و ناتوان ساختی»* ✍🏼 در بخش پیشین عرض کردیم یکی از شؤون پروردگار در عالم غنی‌سازی است؛ اما در عین حال کار او «اَفْقَرْتَ» نیز هست! ❇️ خدایا! بنده‌هایت را از غیر خودت بی‌نیاز و غنی می‌کنی تا بنده هیچ احتیاجی به غیر تو احساس نکند؛ در عین حال بنده را وابسته به خودت قرار می‌دهی و محتاج خودت می‌کنی. 🔰 در فرمایشات اباعبدلله الحسین در دعای روز عرفه می‌خوانیم: 🔆 «إِلَهِي أَنَا الْفَقِيرُ فِي غِنَايَ فَكَيْفَ لا أَكُونُ فَقِيرا فِي فَقْرِي» 🔆 «خدايا! در آن زمان که داراي امکانات مادي هستم، فقيرم، پس چگونه وقتي خود را خارج از آن امکانات مادي مي‌يابم، فقير نباشم؟!» ❇️ خدایا اگر من غنی باشم باز هم فقیرم! چه رسد به اینکه اصلا فقیر هستم؛ فقیر فقیر و روزی در زندگی من نخواهد بود که در کوچک و بزرگ زندگی و حتی در نفس کشیدن‌هایم بی‌نیاز از تو باشم! ❇️ نهایت کمال انسان فقر به خداست. پیغمبر اکرم می‌فرماید: «الفقرُ فخری» ⬅️ فقر یعنی وابستگی تام به خدای سبحان که افتخار پیامبر است. مهم این است که آنچه را که داریم از او بدانیم و شاکر و قدرشناس باشیم و احساس نیاز به غیر از خدا نداشته باشیم. ❇️ خدایا! هر آن، فقیر به تو بودن را احساس می‌کنم و می‌دانم فقط تو نیاز من را تأمین می‌کنی. نیاز من نه با مال حل می‌شود نه با مقام، نه با درس خواندن و نه حتی با عبادت کردن! چه بسا بعضی اوقات همان عبادت عامل حجاب و عُجب ما می‌شود! ✍🏼 «اَفْقَرْتَ» در تعبیری دیگر؛ یعنی تو خدایی هستی که انسان‌ها را به خودت وابسته می‌کنی و ذات بنده‌ها را به‌گونه‌ای قرار دادی که نیازهایشان فقط با تو تأمین می‌شود و از طرفی چون تو بی‌نهایت هستی، فقرشان هم بی‌نهایت است. ⬅️ این‌گونه نیست که بگوییم به خدا رسیدیم دیگر چه می‌خواهیم؟! نه! از آنجایی که خدا بی‌نهایت است رسیدن ما به خدا هم بی‌نهایت است و نیازمندی ما به او هم حد و پایانی ندارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۲۴ 🔆 *«اَمَتَّ وَ اَحْييتَ»* 🔆 *«خدایا تو می‌میرانی و تو زنده می‌کنی.»* 🔷 نکتۀ بسیار جالبی است؛ قانوناً باید ابتدا بحث حیات باشد، سپس به مرگ اشاره کند؛ اما اول مرگ است بعد حیات چنانچه در سورۀ مبارکه تبارک هم همین امر را ملاحظه می‌کنیم: 🔆 *«الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا»* 🔆 *«خدایی که مرگ و زندگانی را آفرید که شما بندگان را بیازماید تا کدام نیکوکارتر است و او مقتدر و بسیار آمرزنده است.»* 📗 سوره ملک ، آیه ۲ ⁉️ علت چیست؟ 🔷🔹 در یک پاسخ می‌گوییم: 🔹 خدای سبحان قبل از اینکه این زندگی ظاهری را به ما بدهد، یک زندگی ملکوتی و باطنی برای ما قرار داد که نام آن موت به معنی تسلیم محض بوده است. ابتدا ما را تسلیم خود می‌کند، سپس زندگی ظاهری به ما می‌بخشد، در ان صورت عبودیت در پیشانی ما ثبت شده است؛ چون وارد نشئۀ ملکوتی و باطنی و عبودیت محض شده‌ایم و با این پیشینه قوی حیات ظاهری هم نصیبمان شده است. 🔷🔹 و در پاسخی دیگر: 🔹 به خدای سبحان عرض می‌کنیم: خدایا! ممیت و محیی تو هستی، اماتۀ تو اماتۀ نفسانیات است و احیاء تو حیات طیبه‌ای است که به من اعطا می‌کنی. ✨ *تو بمیر ای خواجه قبل از مردنت تا نبینی سختی جان کندنت* ⬅️ طبق این معنای دوم «وَ اَمَتَّ» یعنی هوای نفس مرا از قدیم میراندی. «وَاَحْييتَ» یعنی به من یک حیات طیب دادی که بعد از مردنِ هوای نفس، زندگی پاکی داشته باشم که شیطنتی در آن راه نداشته باشد. ✅ در کنار سفرۀ دعا، انسان خودش را می‌شناسد. از خدای سبحان می‌خواهیم ما را به اصل خویش برگرداند؛ زیرا در وضعیت کنونی هوای نفس بروز کرده است و حیات طیب خود را تخریب کرده‌ایم. ✅ *گویا خداوند در این عبارات به ما متذکر می‌شود که می‌توانی به اصل خود رجوع کنی و این قابلیت تغییر در تو وجود دارد.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۲۵ 🔆 *«وَاَغْنَيتَ وَاَفْقَرْتَ، وَ اَمَتَّ وَاَحْييتَ»* 🔆 *«توانگر نمودی و ناتوان ساختی و میراندی و زنده کردی.»* 🔷 نکته قابل ذکر این‌ است که اگر من و شما احساس بی‌نیازی از خلق می‌کنیم، نیازمندی خود را به خدا اعلام می‌داریم، در مقابل او تسلیم هستیم، به یک زندگی پاک و طیب رسیده‌ایم، همۀ این حقایق از طریق خدای بزرگ صورت گرفته است. ⬅️ *فکر نکنیم به جهت علم ما بوده یا تربیت خانوادگی ما نقش داشته یا عبادات، هر یک از ما را به اینجا رسانده است. ابداً!* ❇️ خدایا! ما به هر امر مبارکی رسیدیم، به هر خیری رسیدیم، تو ما را رساندی. ⁉️ درواقع در این مرتبه اسباب را نمی‌بینیم. گرچه نظام عالم، نظام اسباب و مسببات است؛ اما سبب را چه کسی ساخته است؟ چه کسی اسباب را فراهم کرده است؟جز خدای سبحان. سبب‌ساز و سبب‌سوز اوست. 🍃 از امیرالمومنین می‌پرسند: حیات طیب چیست؟ می‌فرماید: «حیات طیب قناعت است.» 📗 بحارالأنوار، ج۶۸، ص۳۴۵ 🔷 اگر قناعت داشته باشیم حال و هوای زندگی خیلی خوش است. اگر احساس کنم اعطای خداوند به هر یک از ما بسیار زیاد است و ما لایق هیچکدام ا نبوده‌ایم، دیگر بداخلاقی نخواهیم کرد، چشم به مال مردم نخواهیم داشت ،خوشی‌های مردم را چشم نمی‌زنیم و... 🔷 اینکه نمی‌توانیم خیلی خوش باشیم؛ چون احساس می‌کنیم از مرتبۀ پایین‌تری نسبت به دیگران برخورداریم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَاَضْحَکتَ‏ وَاَبْکيتَ»* 🔆 *«تو می‌خندانی و تو می‌گریانی»* 🔰 در جوشن کبیر نیز می‌خوانیم: 🔆 *«یَا مَنْ اَضْحَکَ وَ اَبْکَی»* 🔆 *«ای کسی که انسان‌ها را به خنده و به گریه درمی‌آوری.»* ❇️ تو می‌توانی ایجاد سرور کنی. علت مسرت‌های ما تو هستی‏، تو می‌توانی ایجاد گریه و بکاء کنی. 🔷 در قرآن و در دعای شریف جوشن کبیر، ابتدا خنده است، بعد گریه، زیرا اگر به‌خوبی بتوانیم بخندیم، خواهیم توانست گریه کنیم و برعکس اگر نمی‌توانیم خوب بخندیم، به‌راحتی نمی‌توانیم گریه کنیم. 🔷 اگر می‌توانیم در زندگی خوش باشیم، می‌توانیم حزن مثبت هم داشته باشیم. ✅ گریه‌ای که خدای سبحان بر ما عارض می‌کند، قطعاً یک امر کمالی است و امر منفی نیست. چنانچه ذکری که خدا بر ما عارض می‌کند یک امر کمالی است. ✅ خدای کامل دائماً بر مخلوقاتش ایجاد کمال می‌کند و هرگز ایجاد نقص ندارد. قطعاً این ذکر و بکاء، دو جلوه از جلوه‌های جمالی خداست. 🔷 قطعا خنده و گریه، خنده و گریه‌ای است که موجب کمال می‌شود؛ زیرا نقص و‌ موجبات نقص را به خدا نسبت نمی‌دهیم! خدا منزه است از اینکه نقصی به او نسبت داده شود. فعل ناقص منسوب به ماست. 🔷 علاوه بر خندۀ ظاهر، گاهی دل خندان است، روح خندان است یعنی شادمان و مرفوع و متصل به حق است. ❇️ همۀ ما خوشی را در هنگام وصل و حزن را در هنگام فصل داریم؛ پس عرض می‌کنیم: خدایا! زمان وصل را تو برای ما ایجاد می‌کنی چه وصلی که جسم ما در صحنۀ عبادت به تو دارد، چه وصلی که قلب ما در هنگام شهود به تو دارد و چه وصلی که روح ما در هنگام وصل به تو دارد. تو این خوشی را ایجاد می‌کنی که بواسطه این خوشی به کمال برسیم. 🔷 بکائی که انسان به‌جهت نواقص خود دارد یعنی غصۀ ناقص بودن خود را می‌خورد. 🔰 در دعای ابوحمزه می‌خوانیم: 🔆 *«اَبْكي لِخُروُجِ نَفْسي اَبْكي لِظُلْمَةِ قَبْري اَبْكي لِضيقِ لَحَدي اَبْكي لِسُؤالِ مُنْكَر وَنَكير»* 🔆 *«گريه می‌كنم براي جان دادنم. گريه می‌كنم براي تاريكي قبرم، گريه می‌كنم براي تنگي لحدم. گريه می‌کنم براي سوال نكير و منكر.»* ✅ این گریه‌های کمالی است که امام سجاد مطرح می‌کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَاَبْکيتَ»* ✍🏼 در قسمت قبل به یک مرتبه از بکاء کمالی اشاره کردیم و متذکر شدیم این بکاء به جهت رفع نواقص صورت می‌گیرد درواقع به جهت نواقص خود گریان و محزون می‌شویم که همیشه در صدد توجیه نواقص و خطاها برآمدیم و تلاشی برای دفع آن انجام ندادیم. 🔷 در مرتبه بعدی گریۀ ما گریۀ شوق است. خدایا! گریۀ شوق را هم تو بر من وارد می‌کنی و من با این گریه به کمال می‌رسم. گریۀ فراق را هم تو بر من وارد می‌کنی. ‌ 🔷 گاهی که آسمان ابری است می‌گوییم آسمان هم دوست دارد گریه کند! و ببارد؛ اما نمی‌تواند. وقتی دل می‌گیرد با بارش گریه چقدر آرامش پیدا می‌کنیم! اگر بتوانیم بابت دوری از خدا گریه کنیم، پس از آن دل هم آرام می‌شود. 🍃 خدایا! دوست دارم در فراقت اشک بریزم و بگویم: ✨ *آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد مژده دهید باد را بوی بهار می‌رسد* ❇️ خدایا! من کیستم که گریه کنم؟! تو از آسمان چشمان من آب روانه کردی. این بکاء را تو در چشم من ایجاد کردی وگرنه چشم من سنگ سختی بود که از آن آب نمی‌جوشید. تو عصای موسی به آن زدی تا بجوشد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَاَضْحَکتَ‏ وَاَبْکيتَ»* ✅ خندیدن‌های سادۀ ما با دوستان و خانواده کار خداست، و روزهایی که او دست حمایتش را برمی‌دارد، خنده هم از لبان ما محو می‌شود. 🔷 خدای سبحان میلیاردها بنده دارد؛ اما گویا یک بنده دارد یعنی باز شدن لبان او با خداست، اشکی که از چشمانش می‌آید کار خداست، گویا تمام توجه خدا به اوست و هیچکس دیگری به غیر از آن یک بنده در عالم نیست که خدا به او توجه کند! 🔷 آن‌به‌آن خوشحالش می‌کند، گریۀ شوق و وصل بر چشمانش جاری می‌کند، گریۀ تقصیر، گریه فراق ... ◀️ *بنابراین فراموش نکنیم اگر خوشی و نشاط کمالی داشته باشیم، گریۀ کمالی هم خواهیم داشت.* اگر خوشی شاکرانه، خوشی ناشی از محتاج به او بودن، خوشی ناشی ازمحتاج خلق نبودن، خوشی دارابودن قناعت و خوشی ناشی از تسلیم و رضا داشته باشم، می‌توانم گریۀ کمالی هم داشته باشم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَعَلَى الْعَرشِ اسْتَوَيتَ، فَتَبارَکتَ يا اَللَّهُ وَ تَعالَيتَ»* 🔆 *«و بر فرمانروایی هستی، چیره گشتی، پس خجسته بودی، ای خدا و بلندی گرفتی.»* 🍃 قرآن می‌فرماید: 🔆 *«الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‌»* 🔆 *«(او خداوندى بخشنده و) رحمان است كه بر عرش (تخت فرمانروايى هستى)، تسلّط دارد.»* 📗 سوره طه، آیه ۵ 🍃 ذیل آیۀ فوق در روایت می‌فرماید: 🔆 *«أَنَّ قَلْبَ اَلْمُؤْمِنِ عَرْشُ اَلرَّحْمَنِ»* 🔆 *«قلب مومن عرش خدای رحمان است.»* 📙 بحار الأنوار ج۵۵ ص۳۹ ❇️ خدایا! حال، تخت سلطنتم را در دل تو می‌زنم و محل اقامت من، قلب توست. اریکۀ فرمانروایی من، دل توست. ✅ *قلب مؤمن در گرو خداست، گرداگرد او را خدا گرفته است.* وقتی خدای سبحان اریکۀ سلطنت خود را در دل من و شما مستقر می‌کند، می‌داند دل ما لرزان نیست، تنگ نیست، تاریک نیست. دل گشوده است و مطمئن به رحمت خدا، وسیع و نورانی. ✅ سپس خدا می‌گوید من پسندیدم و همین جا را انتخاب کردم که کرسی خدایی خود را قرار دهم. اینجاست که همه به عظمت وجودی مؤمن پی می‌برند و او را مظهر اسامی حضرت حق می‌دانند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«اَنْتَ اللَّهُ الَّذى‏ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْخَلاَّقُ الْمُعينُ»* 🔆 *«تویی خدایی که معبودی جز تو نیست، آفریننده یاری رسانی.»* ❇️ ما با خدای حاضر و با ضمیر مخاطب گفتگو می‌کنیم نه خدای غایب! می‌گوییم: «اَنْتَ اللَّهُ الَّذى‏ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ»؛ یعنی خدایا! هرچه بیشتر پیدایت می‌کنم نسبت به تو متحیرتر، دلداده‌تر، حریص‌تر و شیداتر می‌شوم. اگر در عالم یکی برای من دلبری می‌کند آن یکی فقط تو هستی! ❇️ اگر قرار است در عالم دور یکی طواف کنم و نسبت به یکی سرگردان و متحیر باشم، آن یکی تو هستی؛ زیرا تو دائم خلق می‌کنی و زیاد هم خلق می‌کنی. ⁉️ سوال می‌کنند خلق کردن خدا چه سودی برای ما دارد که ما را سرگردان و حیران خدا کند؟ 🔷 پاسخ را با مثالی تبیین می‌کنیم: 🌀 گاهی فردی را به شما نشان می‌دهند، سپس از همین فرد صورت‌های مختلف ارائه می‌شود و می‌گویند: این همان است! پاسخ می‌دهیم: نه غیرممکن است! می‌گویند باور کنید همان است! سپس یکی دیگر را نشان می‌دهند، همۀ صورت‌ها هم زیبا هستند و می‌گویند: این هم همان است. باور نمی‌کنیم! مجدداً چهره‌ای فوق‌العاده زیبا نشان می‌دهند و می‌گویند این هم همان است، همان اولی است! هر لحظه یک صورت جدید نشان می‌دهند که حرفه‌ای‌ترین آرایشگر هم به میدان می‌آمد نمی‌توانست از یک فرد در قالب‌های مختلف صورت‌های به این زیبایی بسازد؟! ✅ حال به خدا می‌گوییم: خدایا! تو «الْخَلاَّقُ الْمُعينُ» هستی؛ یعنی از ما صورت‌های جدید خلق می‌کنی، نه اینکه بنده‌های زیاد خلق می‌کنی! چون از خلق زیاد که منفعتی نصیب ما نمی‌شود. ✅ آنچه که ما را نسبت به خدا عاشق‌تر، سرگردان‌تر، واله و شیدا‌تر می‌کند، این است که از ما، آن‌به‌آن، صورت‌های زیبا می‌آفریند. ✨ *هر دم از این باغ بَری می‌رسد تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد* ❇️ هر عمل صالحی یک صورت زیبا دارد. صورتگری‌اش را هم، خدا انجام می‌دهد. ❇️ اعمال صالح ما مانند نماز صبح، نماز ظهر، نماز دیروز، نماز فردای ما همه از جنس و خانوادۀ نماز هستند؛ اما صورت‌های آنها با هم متفاوت است! البته آن صورت پایانی از همه مهم‌تر است به همین دلیل است که می‌گوییم: 🍃 *«اللهُمَّ اجعَل عَواقِبَ امورَنا خَیراً»؛ یعنی صورت آخری ما هم زیبا شود. 🍃 طلحه صورت زیبا داشت؛ اما صورت آخری او نازیبا بود. حرّ سالها صورت نازیبا داشت؛ اما صورت آخرش زیبا بود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«الْمُعينُ» * 🔆 *«کمک کننده»* ✍🏼 «اعانت» با «نصرت» متفاوت است. اعانت کمک به خودی است؛ اما نصرت، در مقابل بیگانه است. ❇️ خدایا! کار دائم تو اعانت است تا در بین جمع خوبانت ناقص نمانیم. 🔶 پیغمبر هم چون کامل است نقص را برای هیچ کدام از ما نمی‌پسندد و مایل‌ است هر کدام از ما به کمال برسیم. بنابراین خدای سبحان با وساطت پیامبر اکرم، دائم به ما کمک می‌کند تا از نواقص خود جدا شویم. 🔶 کامل علی‌الاطلاق خدای سبحان است او برای تکمیل، پرورش و ارتقاء و رفعت درجۀ فرد، اعانت می‌کند. ❇️ خدایا! وقتی دائم اعانت تو را می‌بینم، دلداده‌ و شیدای تو می‌شوم. ‌ 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام