#نامه‌علوے 💠 نامه حضرت امیرالمؤمنین علے علیه السلام به حارث همدانى: 🔹به ريسمان قرآن چنگ در زن و از آن نصيحت بجوى. 🔹حلالش را حلال بدار و حرامش را حرام. 🔹حقى را كه پيش از اين بوده است تصديق كن. 🔹آنچه را از دنيا مانده است به آنچه از آن گذشته است، قياس نماى. زيرا آنچه از آن باقى مانده، همانند گذشته آن است و پايانش پيوسته است به آغاز آن و سراسر آن ناپايدار و رفتنى است. 🔹نام خدا را بزرگ شمار و جز براى حق بر زبانش مياور. 🔹فراوان از مرگ و جهان پس از مرگ ياد كن و آروزى مرگ مكن، مگر به شرطى محكم و استوار. 🔹از هر كار كه كننده آن انجامش دادنش را از خود مى پسندد و از ديگر مسلمانان ناپسند مى دارد حذر كن. 🔹از هر كار كه در نهان انجام گيرد، ولى به آشكارا سبب شرمسارى شود، دورى نماى. 🔹از هر كارى كه چون از كننده اش پرسند، انكارش كند و عذر آوردبپرهيز. 🔹آبروى خود را هدف تيرهاى سخن مردم قرار مده. 🔹هر چه شنيدى به ديگران مگوى كه همين بس كه تو را دروغگو شمرند 🔹هر چه شنيدى، انكارش مكن كه همين بس كه تو را نادان شمرند. 🔹خشم خود فرو خور و به هنگام قدرت 🔹گذشت نماى و در وقت غضب 🔹بردبار باش و چون توانايى يافتى گناه ديگران را عفو كن تا عاقبت نيك از آن تو بود. 🔹سپاس هر نعمتى را كه خدا به تو داده به جاى آر تا نعمتت پايدار ماند. 🔹هيچيك از نعمتهايى را كه خدا به تو عنايت كرده، تباه منماى و بايد كه نشان نعمت خداوندى بر تو آشكار بود. 📚 نھج البلاغه،نامه۶٩بخش١ .