🔹 در پی اعتراض مدرسه انقلاب به تلقی #ارث_پدری نسبت به تولیدات علمی در جبهه انقلاب، برخی از عزیزان انتقاداتی وارد کردند. عزیزان می‌فرمودند آیا ما موسسات را مالک تولیدات خودشان نمی‌دانیم؟ آیا با خودگردانی و استقلال موسسات مخالفیم؟ موسسات با بحران مالی چه کنند؟ هزینه تولیدات از کجا تهیه شود؟ و.. 💠 اولا بنده از زحمات همه موسساتی که با تلاش های شبانه روزی، تولیدات فاخری را درجبهه انقلاب عرضه می‌کنند، تشکر می‌کنم. مساله ما اساسا مساله حقوقی نیست وادعایی مبنی برعدم مالکیت موسسات بر تولیدات شان نداریم. 🔻ثانیا کانونِ نقد حقیر، موسسات کوچکی که بودجه چندانی ندارند نبود بلکه همچنانکه در متن فوق مشخص است، کانون نقدما کلیت «جبهه انقلاب» بوده است. حامیان جبهه انقلاب در تخصیص بودجه ها جدا بد سلیقگی می‌کنند.. 🌐 شلختگی و بی برنامگی شدیدی بر جبهه انقلاب حاکم است. از سویی بودجه های میلیاردی در مصارف نامشخص و در دست افراد و نهادهای غیرمتخصص صرف می‌شود و از سوی دیگر، موسسات کوچک بانیروهای پرانگیزه، مجبورند برای تامین بودجه، فایل‌های مورد نیاز عموم مردم را در پیچ و خم فروش وارد کنند و «عموم» را محروم کنند 💠 تلقی ارث پدری نسبت به تولیدات، در اغلب مراکز انقلابی حتی از نوع ثروتمند آن هم رایج است. شاید جبهه انقلاب هنوز باور نکرده است که دشمنان بسیار قَدَری دارد که در داخل و خارج از کشور بشدت فعالند..

🔹برخی از دوستان نسبت به این قبیل نکات که سوزنی است به جبهه خودی، اعتراض داشتند. ضمن تشکر از عنایت عزیزان، عرض کردم که «متاسفانه ما کلا با آفتی بنام #ارث_پدری دانستن تولیدات مواجه هستیم و میلیونها سند، کتاب وعکس، دست نهادهای انقلابی است که عموم مردم از آن محروم‌اند. 💠 اساسا تا کار رسانه ای، مردمی نشود پیروز نخواهیم شد. کار مردمی نیازمند باز بودن درهای نهادهای دولتی روی مردم هست اما نهادهای دولتی و انقلابی هم که داشته های خودشون رو ارث پدری میدونن و به کسی نمیدهند. در نتیجه دشمن هزاران پیج و کانال داره ولی ما 10-12 تا کار بسیار ضعیف.