❇️یه رفیق بوکسور داشتم روزی شونصد تا مشت تو رینگ میخورد. مشتای سنگین و خر بنداز. یه روز رفته بودیم بستنی بزنیم یه مشت نه چندان محکم بش زدم،دیدم نفس بند اومد و نیم ساعتی حالش بد شد. نفسش که چاق شد بش گفتم مرد حسابی روزی ده تا بوکسور تو رو میزنن آخ نمیگی یه مشت پیزوری من انداختت؟؟ گفت اونجا کل وجودم آماده مشت خوردنه.اونوقته که سنگین ترین مشت ها رو تحمل میکنی که سر موقع ضربه اصلیتُ بزنی. ✅دنیام رو کاتالوگش نوشته اومدی که سفت بخوری. 💠آماده باشی دردت کم میشه که هیچ یاد میگیری چار تام بزنی. 💠آماده نباشی و فک کنی اومدی برا تفریح و چِرا کوچیک ترین ضربه نفس زندگیتُ میبره. 💕يَآ أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا 📚 @DasTanaK_ir

او را خود حسین گرفته ست در بغل "قاسم"رسیده است به احلی من العسل 😥 🗣miss.seyedeh 📚 @DasTanaK_ir

جانم به این عزادار 📚 @DasTanaK_ir

واااااي كه چقدر اين شعر زيباست لطفا كامل بخونين التماس دعا خواب بودم، خواب دیدم مرده ام/ بی نهایت خسته و افسرده ام/ تا میان گور رفتم دل گرفت/ قبر کن سنگ لحد را گل گرفت/ روی من خروارها از خاک بود/ وای، قبر من چه وحشتناک بود! بالش زیر سرم از سنگ بود/ غرق ظلمت، سوت و کور تنگ بود/ هر که آمد پیش، حرفی راند و رفت/ سوره ی حمدی برایم خواند و رفت/ خسته بودم هیچ کس یارم نشد/ زان میان یک تن خریدارم نشد/ نه رفیقی، نه شفیقی، نه کسی/ ترس بود و وحشت و دلواپسی/ ناله می کردم ولیکن بی جواب/ تشنه بودم، در پی یک جرعه آب/ آمدند از راه نزدم دو ملک/ تیره شد در پیش چشمانم فلک/ یک ملک گفتا: بگو دین تو چیست؟ دیگری فریاد زد: رب تو کیست؟ گر چه پرسش ها به ظاهر ساده بود/ لرزه بر اندام من افتاده بود/ هر چه کردم سعی تا گویم جواب/ سدّ نطقم شد هراس و اضطراب/ از سکوتم آن دو گشته خشمگین/ رفت بالا گرزهای آتشین/ قبر من پر گشته بود از نار و دود/ بار دیگر با غضب پرسش نمود: ای گنه کار سیه دل، بسته پر/ نام اربابان خود یک یک ببر/ گوئیا لب ها به هم چسبیده بود/ گوش گویا نامشان نشنیده بود/ نامهای خوبشان از یاد رفت/ وای، سعی و زحمتم بر باد رفت/ چهره ام از شرم میشد سرخ و زرد/ بار دیگر بر سرم فریاد کرد: در میان عمر خود کن جستجو/ کارهای نیک و زشتت را بگو/ هر چه می کردم به اعمالم نگاه/ کوله بارم بود مملو از گناه/ کارهای زشت من بسیار بود/ بر زبان آوردنش دشوار بود/ چاره ای جز لب فرو بستن نبود/ گرز آتش بر سرم آمد فرود/ عمق جانم از حرارت آب شد/ روحم از فرط الم بی تاب شد/ چون ملائک نا امید از من شدند/ حرف آخر را چنین با من زدند: عمر خود را ای جوان کردی تباه/ نامه اعمال تو باشد سیاه/ ما که ماموران حق داوریم/ پس تو را سوی جهنم می بریم/ دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود/ دست و پایم بسته در زنجیر بود/ نا امید از هرکجا و دل فکار/ می کشیدندم به خِفّت سوی نار/ ناگهان الطاف حق آغاز شد/ از جنان درهای رحمت باز شد/ مردی آمد از تبار آسمان/ دیگران چون نجم و او چون کهکشان/ صورتش خورشید بود و غرق نور/ جام چشمانش پر از خمر طهور/ چشمهایش زندگانی می سرود/ درد را از قلب انسان می زدود/ بر سر خود شال سبزی بسته بود/ بر دلم مهرش عجب بنشسته بود/ کِی به زیبائی او گل می رسید/ پیش او یوسف خجالت می کشید/ دو ملک سر را به زیر انداختند/ بال خود را فرش راهش ساختند/ غرق حیرت داشتند این زمزمه/ آمده اینجا حسین فاطمه؟! صاحب روز قیامت آمده/ گوئیا بهر شفاعت آمده/ سوی من آمد مرا شرمنده کرد/ مهربانانه به رویم خنده کرد/ گشتم از خود بی خود از بوی حسین (ع)/ من کجا و دیدن روی حسین (ع)/ گفت: آزادش کنید این بنده را/ خانه آبادش کنید این بنده را/ اینکه این جا این چنین تنها شده/ کام او با تربت من وا شده/ مادرش او را به عشقم زاده است/ گریه کرده بعد شیرش داده است/ خویش را در سوز عشقم آب کرد/ عکس من را بر دل خود قاب کرد/ بارها بر من محبت کرده است/ سینه اش را وقف هیئت کرده است/ سینه چاک آل زهرا بوده است/ چای ریز مجلس ما بوده است/ اسم من راز و نیازش بوده است/ تربتم مهر نمازش بوده است/ پرچم من را به دوشش می کشید/ پا برهنه در عزایم می دوید/ بهر عباسم به تن کرده کفن/ روز تاسوعا شده سقای من/ اقتدا بر خواهرم زینب نمود/ گاه میشد صورتش بهرم کبود/ تا به دنیا بود از من دم زده/ او غذای روضه ام را هم زده/ قلب او از حب ما لبریز بود/ پیش چشمش غیر ما ناچیز بود/ با ادب در مجلس ما می نشست/ قلب او با روضه ی من می شکست/ حرمت ما را به دنیا پاس داشت/ ارتباطی تنگ با عباس داشت/ اشک او با نام من می شد روان/ گریه در روضه نمی دادش امان/ بارها لعن امیه کرده است/ خویش را نذر رقیه کرده است/ گریه کرده چون برای اکبرم/ با خود او را نزد زهرا (س) می برم/ هرچه باشد او برایم بنده است/ او بسوزد، صاحبش شرمنده است/ در مرامم نیست او تنها شود/ باعث خوشحالی اعدا شود/ گرچه در ظاهر گنه کار است و بد/ قلب او بوی محبت میدهد/ سختی جان کندن و هول جواب/ بس بود بهرش به عنوان عقاب/ در قیامت عطر و بویش می دهم/ پیش مردم آبرویش می دهم/ آری آری، هرکه پا بست من است/ نامه ی اعمال او دست من است/ ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b

موکب کودکان یزدی با آجر.... 📚 @DasTanaK_ir

‏خیلیها نمیدانند آمریکا و چین یکبار باهم جنگیده‌اند و مفتضحانه‌ترین شکست تاریخ آمریکا، از ارتش چین بوده است! در۱۹۵۰سئول توسط کره شمالی فتح میشود. کره جنوبی دیگر وجود خارجی نداشت، که آمریکا در بندر پوسان نیرو پیاده میکند و با بمباران هوایی گسترده، ارتش کره را تا مرز چین عقب میراند. ‏چین بارها هشدار میدهد که نباید از مدار ۳۸درجه عبور کنید! ژنرال مک‌آرتور اما ترومن را متقاعد میکنه که چین بلوف میزنه و جرات اقدام ندارد. باعبور آمریکاییها از مدار مذکور، چین درحمله‌ای برق‌آسا آنها را عقب میراند، اما دوباره بخاک چین بازمیگردد. مک‌آرتور آنرا بحساب عقب نشینی میگذارد! ‏در ۲۴نوامبر۱۹۵۰ارتش آمریکا دوباره از مدار۳۸ عبور میکند. چین اینبار با بیش از نیم میلیون سرباز، آمریکایی‌ها را غافلگیر میسازد! طوریکه شیرازه ارتش هشتم ازهم میپاشد و درهزیمتی مفتضحانه، سربازان بسیاری در کوهستان منجمد میشوند... در آمریکا برای نخستین بار وضعیت فوق‌العاده اعلام میشود. ‏مک‌آرتور خواهان بمباران شهرهای چین میشود... اما ترومن عزلش کرد. صحبت بمباران اتمی هم شد، اما چون منطقه کوهستانی بود و تلفات زیادی بجا نمیذاشت قیدش را زدند، تا ترسی که هیروشیما بدلها انداخت از بین نرود! بجایش روی شهرهای کره شمالی ناپالم ریختند و حدود یک میلیون غیرنظامی را کشتند... 💬 اسد ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b

اونایی که میخواستن یه گاو تو سوئیس باشن، کجای جلسه نشستن ؟ بیان جلو😄 ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b

#شعر_محرم #جمعه‌های_مهدوی آقا نوشته اند که جدت کفن نداشت گیرم کفن نبود، چرا پیرهن نداشت! از پایکوب اسب سواران شنیده ام بردند روی نیزه، سری را که تن نداشت پیچیده بود در خودش از آتش عطش داغی که داشت در جگر خود، حسن نداشت انگشتری که با خودش آورده بود کو؟ ای کاش هیچ وقت عقیق یمن نداشت چشمی به چشم قاتل و چشمی به خیمه ها همراه کاروان خود، ای کاش زن نداشت حق با شماست، شام و سحر گریه می کنید جای سرشک خون جگر، گریه می کنید... علی عباسی ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b

دانشمندان یهود، راهبان مسیحی و کاهنان عرب پیش از بعثت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، بر اساس عهدین و کتب دینی خود از نبوت آن حضرت خبر داشته و حتی خبر می‌دادند. به همین خاطر و بر پایه‌ی همین پیش‌گویی‌ها، وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در سال هفتم هجرت، نامه‌های دعوت به زمامداران جهان فرستادند؛ قیصر (فرمانروای روم)، واکنش جالبی به آن نشان داد که داستان آن را باهم مرور می‌کنیم. وقتی نامه‌رسان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، نامه را به قیصر (فرمانروای روم) تسلیم کرد، زمامدار خردمند روم احتمال داد که نویسنده‌ی نامه، همان محمد موعود انجیل و تورات باشد. لذا دستور داد تا از خصوصیات زندگی وی اطلاعات دقیقی به دست آورند و هر کس از نزدیکان و یا از کسانی که از اوضاع وی اطلاع دارند را شخصا به حضور او بیاورند. از قضا در همین زمان، ابوسفیان و دسته‌ای از قریش برای تجارت به شام آمده بودند. ابوسفیان اگر چه به خاطر حفظ موقعیت خویش، از سرسخت‌ترین دشمنان اسلام به شمار می‌آمد، اما پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را از نزدیک می‌شاخت و از خصوصیات ایشان آگاه بود. لذا مأمور قیصر با او و همراهانش تماس گرفت و همه را به بیت المقدس و دربار پادشاه برد. قیصر دستور داد که ابوسفیان پیش روی او بایستد و به سوالات او به دقت پاسخ دهد و همراهان او هم پشت سرش بایستند و مراقب سخنانش باشند تا اگر ابوسفیان به دروغ و یا خطا حرفی زد، سریعا به آن اشاره کنند. با این اوضاع، قیصر از ابوسفیان سؤالات زیر را مطرح کرد و ابوسفیان نیز پاسخ گفت: قیصر: نسب محمد چگونه است؟ ابوسفیان: از خانواده ای شریف و بزرگ است. قیصر: در نیاکان وی کسی هست که بر مردم سلطنت کرده باشد؟ ابوسفیان: نه قیصر: آیا پیش از ادعای نبوت، از دروغ گفتن پرهیز داشت یا نه؟ ابوسفیان: محمد مرد راستگویی بود. قیصر: چه طبقه ای از مردم از او طرفداری می‌کنند و به آیینش گرویده اند؟ ابوسفیان: اشراف با او مخالفند و افراد عادی و متوسط، هوادار او هستند. قیصر: آیا پیروان او رو به افزونی‌اند؟ ابوسفیان: آری. قیصر: آیا او در نبرد با مخالفان پیروز است یا مغلوب؟ ابوسفیان: گاهی پیروز است و گاهی با شکست روبرو است. در این هنگام قیصر به مترجم خود گفت: به آنها بگو اگر این حرف‌های شما صحیح باشد، حتما او پیامبر آخر الزمان است. من در برابر او خضوع می‌کنم و برای او احترام قائلم. در این میان یکی از نزدیکان قیصر خواست شیطنتی کند و گفت: محمد در نامه خویش، نام خود را بر نام تو مقدم داشته است. قیصر عصبانی شد و گفت: کسی که فرشته‌ی وحی بر او نازل می‌شود، شایسته است تا نام او بر نام من مقدم باشد. سپس قیصر در پاسخ نامه‌ی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نوشت: نامه‌ی شما را خواندم و از دعوت شما آگاه شدم. من می‌دانستم که پیامبری خواهد آمد ولی گمان می‌کردم که این پیامبر، از شام خواهد برخاست ... « برگرفته از کتاب "راز بزرگ رسالت"، نوشته‌ی آیت الله جعفر سبحانی » ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b

🎥 ثواب المیزانم را با این بیت از شعر ایرج‌میرزا عوض می‌کنم... ماجرای اشک و تأثر زیاد #علامه‌_طباطبایی با یک بیت از شعر ایرج‌میرزا | نقل خاطره از حاج‌آقا علوی بروجردی بعد از پسر، دل پدر آماج تیر شد آتش زدند لانهٔ مرغ پریده را «کسی‌که این شعر را برای #علی‌_اکبر امام حسین ‹ع› می‌سراید، من نمی‌توانم توهم این معنا را داشته باشم که آقا سیدالشهدا فردای قیامت نسبت به‌او بی‌تفاوت باشد.» ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b