بسم‌الله الرحمن الرحیم #چه_باید_کرد؟ (قسمت 9): #بایکوت: نارضایتی عمومی گفتیم که تحریم یا بایکوت اقتصادی، منجر به تغییر رفتار سیاسی مردم شد که توانست برجام1 را به کشور تحمیل کند و می‌توانست منجر به تحمیل برجام2 بشود و می‌بینیم که مجرایی برای اعمال فشار برای پذیرش #اف_ای_تی_اف (FATF) شده است. درحقیقت این بعد پنهان و غیرمستقیم تاثیر بایکوت اقتصادی است. حال فرض کنیم که #تحریم منجر به تغییر رفتار سیاسی مردم در انتخاب آقای روحانی نمی‌شد و مثلا آقای #رئیسی، #رئیس_جمهور فعلی کشور بود! آیا راهبرد تحریم در ایجاد نارضایتی عمومی بی‌اثر می‌شد؟ نمی‌توان بطور قاطع به این سوال پاسخ داد. چرا که با توجه به کم کاری دولت‌های مختلف طی چند دهه گذشته اقتصاد کشور یک #اقتصاد_نفتی، منفعل و وابسته شده است و در صورت استمرار شرایط تحریمی، چنانچه اقدام عاجل و موثری برای #رفع_موانع_تولید، رشد سریع #صادرات_غیرنفتی، جایگزینی #دلار در مراودات #تجاری و خودداری از #چاپ_اسکناس بدون پشتوانه صورت نمی‌گرفت (اقدامات درونگرا)، تحریم درنهایت اثر خود را روی #اقتصاد و بالتبع #نارضایتی_عمومی می‌گذاشت؛ از این بابت واقعا اعتقاد دارم لطفی بود که خدا به جناب آقای رئیسی داشت و پیروز انتخابات نشد! ولی می‌توان این را بطور قاطع گفت که دولت آقای #روحانی تقریبا تمام همت خود را روی #برجام متمرکز کرد و بیش از حد به آن تکیه داشت؛ گویی بجز برجام هیچ گزینه دیگری قابل تصور نیست! بدیهی است چنین نگرشی مانع از تفکر و بالتبع تحرک در مسیرهای درونگرا شد و می‌شود و خواهد شد! دست و پا زدن دولت برای احیای مجدد برجام و عدم پذیرش و باور #مرگ_برجام به روشنی بیانگر این واقعیت است. بنابراین می‌توان گفت تحریم اقتصادی در شرایط فعلی کشور، حتما منجر به وارد آمدن فشار جدی به عموم مردم می‌شود و درصورت عدم اقدام صحیح و عاجل حکومت (#مجلس #دولت #قوه_قضائیه)، نتیجه این فشار می‌تواند منجر به بروز ناآرامی، #آشوب و حتی شورش بشود. از منظر مخالفان نظام #جمهوری_اسلامی، درنهایت این مسیر باید برای رسیدن به هدف خود منتج به اقدامات براندازانه و توسل به راهبرد #براندازی شود که در قسمت‌های 4 تا 6 درخصوص موانع و چالش‌های آن صحبت شد. #علی_‌اکبر_داستانپور_حسین_‌آبادی #مطالعات_راهبردی #برجام1 : برجام_هسته‌ای #برجام2 : برجام_موشکی #جمهوری_اسلامی #مجلس_شورای_اسلامی