خوش‌به‌حالِ دلِ هر مَرد که دختَر دارد
کِی توانَد پِسری، "دُخملِ بابا" بشَود

غافلی از حال دل، ترسم که این ویرانه را

عشق احساس قشنگی است ولی باور کن

یوسفی چون تو سزاوار چنین زندان نیست ...

همه ی حرف دلم با تو همین است که دوست

بر من ببخش، گاه چنان دوست دارمت

پرده بردار که از چشم خمارت بانو