ارتباط هنر با اخلاق را ارتباط هنر با عادات اخلاقی نباید دانست، زیرا این عادات، ظاهر اخلاق اند و چه بسا گاهی صاحبان این عادات حتی اخلاقی هم نباشند. طاعت حق، خوب است اما اگر این طاعت به عادت تبدیل شود و بصورت فعل مکانیکی درآید، شاید فاصله اش با رذیلت و حتی تبهکاری یک قدم بیشتر نباشد... 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

هر ارتباطی که وجود دارد در اثر هنری و ارتباط آن با مردم است. مردم می توانند از اثر هنری، درس اخلاق هم بیاموزند. بشرط اینکه به اثر هنری برای آموختن اخلاق، رو نکرده باشند. اخلاق در زندگی کنونی، ص45 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

در جوامع توسعه نیافته، سیاست و علم با هم رقابت می‌کنند، یکی از بحران های این جوامع آن است که حقیقت را با سياست خلط می‌کنند و آن را در سیاست می جویند و سیاست را قلمرو حقایق می دانند و تا به علم می رسند تکلیف حقیقت یا حقایق علم را با تصمیم سیاسی معین می‌کنند. 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

ارسطو که می گفت: کمدی حکایت حقارت آدمی و تراژدی گزارش عظمت اوست و مخصوصا آنجا که از کاتارسیس (تهذیب) می گفت، به نسبت میان هنر و پرورش جان آدمیان نظر داشت. ولی هنر، حتی اگر بپذیریم که اثر تربیتی دارد، این اثر با تعلیم مستقیم حاصل نمی شود... اخلاق در زندگی کنونی صفحه 46 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

در جهان جدید، که حضور بشر تا این اواخر همه فضای آن را پر کرده بود و اکنون این بشر در تکنیک، منحل شده، هیچ نسبت و ارتباطی با آغاز و انجام نیست. آنچه مانده یک موجود متفرقه شده است با ساحت تمتع در جهانی بدون غایت که زندگی در آن معنا ندارد و همه چیز، مباح است. اخلاق در زندگی کنونی صفحه 49 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

در جامعه فاسد، کارها هم دیگر در دست اهل صلاح، باقی نمی ماند و به این جهت حکومت حتی اگر هم بخواهد، غم بی اخلاقی هم نمی تواند بخورد تا چه برسد به اینکه بخواهد آن را علاج کند... اخلاق در زندگی کنونی صفحه 49 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

ظاهرا فرض این است که فساد امر روان شناختی و شخصی است یعنی اشخاصی فاسدند و اشخاصی دیگر اهل صلاح اند و این اهل صلاح باید جلو فساد را بگیرند و با فاسدان مقابله کنند. البته اهل صلاح باید در برابر فساد بایستند اما جامعه مجال جنگ میان صلاح و فساد نیست. جامعه متعادل از صلاح برخوردار است و کم و بیش می تواند آن را حفظ کند. اما اگر نظام زندگی از تعادل خارج شود، اساس اخلاق سست می شود و مردمان برحسب استعداد بعضی زودتر و بعضی دیرتر به سمت فساد متمایل می شوند و آن ها که تن برنمی دهند ناگزیر برکناره می روند و میدان را به دیگران وامیگذارند. اخلاق در زندگی کنونی صفحه 51 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

رسم این است که فساد را عارضه ای که می آید و می گذرد، تلقی می کنند و کمتر کسی می پذیرد که فساد کنونی جهان از غیاب حق و حقیقت، نشئت می گیرد. در این زمان حق و حقیقت را با میزان خرد مشترک می سنجند. وقتی آرای همگانی و جمعی را عین حق یا ملاک آن می دانند، حق را چگونه غایب بدانند و چرا باید آن را جستجو کنند؟... اخلاق در زندگی کنونی صفحه 52 و 53 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

#اطلاعیه #کلاس_آزاد 🔸 جلسات متن‌خوانی مقاله: 🔻 پرسش از تکنولوژی ✍🏻 اثر مارتین هایدگر 🎙باحضور استاد فاطمی (@sr_fatemy) 🗓 از ۲۸ بهمن‌ماه، هرهفته شنبه‌ها: ساعت اول (از ۱۴ تا ۱۵:۳۰) ساعت دوم (از ۱۵:۴۵ تا ۱۷) گفتگوی آزاد انجمن (از ۱۷:۱۵ تا اذان) 📍قم، خ عماریاسر، مسجد امام حسین علیه‌السلام، مَدرس شهید تقوی 🔹موقعیت در نشان: https://nshn.ir/477bs-Noyxv2E1 [حضور برای عموم بلامانع است. در صورتی که قصد شرکت دارید جهت هماهنگی بیشتر به آی‌دی @alirooholamin اطلاع دهید] 🌐 کانال انجمن مطالعات «غرب‌شناسی» قم: 🔘 @west_studies ‌ ‌ ‌ ‌

نیچه گفته بود: اگر هنر نبود، حقیقت ما را نابود می کرد و از حقیقت همین عقلانیت را (در زمانی که هنوز به لفظ و شعار صرف تبدیل نشده بود) در نظر داشت و دریغا که شرط نیچه و مقدمه قضیه شرطیه او اکنون دست دستخوش تزلزل شده. فلسفه، سیاست و خشونت صفحه 1 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

کاش به جای تکرار این الفاظِ عقل و عقلانیت که در بحبوحه آشفتگی های فکری اخیر از معنای محصل خود دور شده است به زبان ساده می گفتیم بیایید قدری فکر کنیم و بفهمیم که چه می گوییم و چه می شنویم و چه می کنیم. ستایش خشک و خالی از عقل هیچ گرهی از کار ما نمی گشاید. در کدام زمان جز زمان ما کسی که شاید از استعداد فلسفه هیچ بهره ای نداشت، می توانست با خواندن یک مقاله یا یک کتاب درسی داعیه فیلسوف بودن در نظر بپرورد و درباره اموری که در باب آن ها هیچ نمی داند اظهار نظر کند. فلسفه، سیاست و خشونت صفحه 1 و 2 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir

حتی اگر فیلسوفی مثل افلاطون را بنیانگذار خشونت بخوانند و او را از این بابت ملامت کنند هیچ خللی در کار جهان پدید نمی آید و چیزی از شأن و قدر وی کاسته نمی شود. خشونت همه جا هست و صورتی از آن را در افلاطون هم می توان یافت و البته درباره آن باید اندیشید اما خشونت ساخته و پرداخته هیچ شخص و هیچ فلسفه ای نیست... فلسفه، سیاست و خشونت صفحه 2 🔻کانال دکتر رضا داوری اردکانی ▪️@davari_ir