گفتم: خیلی #خونسردی! تو #خدایی و #صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچک است...یک اشاره‌ کنی تمامه! 🍃 گفت: شاید چیزی که تو دوست داری، به #صلاحت نباشه (بقره/216)

يَا سَرِيعَ الرِّضَا اغْفِرْ ای #خــدایـی که زود از بنده‌ات خشنود می‌شوی

هر زمان که چشمم از همه بریده شد، چشمم به نور #خدایی ات روشن شد.

#خدایا برای بودنت، برای #خدایی کردنت، برای بنده بودنم، برای هر لحظه ستایشم هزاران بار شاکرم تورا

انگار #جمعه‌ها، تهِ فرصت یک هفته‌اند، تا بنشینیم و حساب و کتابی کنیم، بلکه این هیولایِ نفس، یادش بیاید خرابکاری‌ها و طغیان‌هایش را .... تا بیفتد به پای #خدایی که لابلای یکهفته شلوغی، گمش کرده بود، و محتاج است که هفته‌ای را دوباره در آغوش این #خدا، شروع کند. #جمعه‌ها شاید هم نقطه‌ی پایانند و هم شروع... پایانِ خطا رفتن‌های گذشته و آغازی از سرِ خط ...

و #خدایی که به شدت کافیست

به بزرگی و عظمت ایزد سوگند.... ‌به #خدایی که ما را قدرت داد تا دستان بلندی چنین داشته باشیم؛ به #خدایی که ما را سخت‌ترین روزها به روشن‌ترین لحظات هدایت کرد؛ به #خدایی که #ایرانِ ما را در برابر تمام تهاجمات و ویرانی‌ها نگه داشت؛ به #خدایی که خیل بزرگی از پاک‌ترین انسان‌ها را در این زمین پدید آورد؛ به #خدایی که این خاک را مأمن پاک‌ترین و آراسته‌ترین پیکرها کرد؛ به خدایی که به ما صبوری آموخت و به ما یاد داد که قدرت فقط دست خودش است؛ به خدایی که همیشه یار و یاور ما بوده، به همان خدایی که عاشقانه‌ترین سرودها را برایش می‌سراییم سوگند... به تمام کائنات و هر آنچه در آن هست سوگند... که دیر نیست آن روز که غرش سهمگین خشم ایرانی‌ها پایه لرزان قاتلان و کودک‌کش‌ها را از ریشه سست و عنکبوتی‌اش درآورد و به همگان نشان دهد که انتقام یعنی چه...

#الهی مهمانی نزدیک شد! و ترسِ آنکه، از جاماندگانِ #شعبان باشم؛ مرا احاطه کرده است ... و تو باز همان #خدایی هستی؛ که از پیش، برای تمام حادثه‌هایم، چاره‌ای کرده‌ای. این‌ روزها زیاد می‌گویم؛  ” اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ؛ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْه‏ ” ‌‌در باقی‌مانده این ماه ما را بیامرز خدایااا...