خواجه عصمت بخارایی که به دلیل زندگی درمیان همشهریان حنفی مذهب خود در شهر بخارا، تا مدتها شیعه بودن خودش را تقیه کرده بود؛ وقتی سرانجام كاسه صبرش از تقیه لبریز شد، اینگونه تشیع خود را آشكار كرد: دست در فتراك آل مصطفی باید زدن هر دو عالم را به همت پشت‌پا باید زدن این سرا و آن سرا جای فریبست و هوی كوس مهر خواجه ی هر دو سرا باید زدن تا به كی طبل ارادت میزنی زیر گلیم بعد از این كوس محبت برملا باید زدن عصمت‌ از حّب‌ علی ‌چون ‌مست ‌گشتی، دم به دم تا قیامت گرد این گلشن نوا باید زدن #عصمت_بخاری 🌱🌱🌱 هرروز؛ یک شاعر با شما هرروز شعری از یک شاعر ایران زمین می خوانیم 👇 https://eitaa.com/one_day_one_poet