✋سلام”ختمصلوات“گرفتیم
چشمروشنےمیلادامیرالمؤمنین
‹علیهالسلام› تقدیمکنیمبهمادر
بزرگوارشانحضرتفاطمهبنتاسد
🔅اینختمتا امشبادامهخواهد داشت
انشاءاللهظهورآقاامامزمان‹علیهالسلام›
را ازدستبابرکتشانعیدیبگیریم...
〽️بزرگوارانےکهمشارکتمےکنندلطفا
تعدادصلواتهایفرستادهشدهرابه
آیدیادمینارسال نمایند.
🎈باتشکرازهمراهےشما
☕️ شـاد باش...
🦋هنگامےکهاحساسشادیمےکنی،
درواقعنیرویشادیرابهجهانهستے
عرضهمےکنی...
🌱ودرنتیجه
تجربههای شاد،
موقعیتهایشاد و
افراد شاد
بر سر راهتقرارمےگیرند.
🌷هراحساسےکهامروزبهخود
وزندگےداشته باشی،
فردانیزهمانرادریافتخواهےکرد؛
اینیکقانوناست.
🍃پسهموارهمراقبباش
کهچهاحساساتےراازوجودت
بهجهانساطعمےکنے..
🌾اینشعار راهمیشهباخودتکراركن؛
«حسعالے=زندگےعالےوشگفتانگیز»
🌤|•
آنزمانکهآفتابروز☀️
آرامشصبحرادرهممےشکند
درمهصبحگاهےبالبگشا🕊
دستجهانرادردستهایتبفشار
وگللبخندبرلبانتبنشان😊
چهباشکوهاستزندهبودن....
آرامشدرثانیهثانیهزندگےرا
برایتانآرزومےکنم🤲
شادباشیدوشادىرو
بهعزیزانتونهدیهکنید💐
اینگلهاتقدیمبهشماخوبان🌷
صبحتونپرازبهترینها😍
|•☂
🔹 آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸معنای «آمن سخطه عند کل شر» در دعای رجبیه چیست؟🔸
💎 در سوره بقره می فرماید [ما شما را به امور مختلفی امتحان می کنیم]: «ولَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ». چرا؟ چون می خواهیم شما را بیدار کنیم. بعد می گوید: این تهدید نیست، این فرصت است: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» یعنی به چشم تهدید به این نگاه نکن. به چشم یک فرصت به آن نگاه کن.
💎 شما در دعای ماه رجب هم عین همین را دیده اید. در دعای رجبیه اینطور می گوییم: «یا من ارجوه لکل خیر و آمن سخطه عند کل شر». نقل کرده اند از حضرت آیت الله جوادی آملی (حفظه الله) در مورد قسمت دوم این فراز که ایشان فرموده اند: چطور می توانیم بگوییم «آمن سخطه»؟ گویا این ثقیل بوده برای ایشان. چون قرآن می فرماید که: «أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ». [وقتی قرآن اینطور می فرماید]، چه طور انسان «آمن سخطه» باشد؟ ایمن از سخط خدا باشد؟ ایشان گفته اند که این جمله، اِخباری نیست. ظاهر آن، اِخبار است اما باطن آن اِنشاء است. یعنی: «خدایا من را ایمن از سخط خود قرار بده».
ایشان بزرگ هستند و بزرگوار. اما نه، معنای این فراز از دعا، این نیست. معنی آن این است که: «وقتی که شرّی به من می رسد، نشانۀ این نیست که تو از من بَدَت آمده و مورد سخط تو هستم. من ایمن هستم از اینکه شرّی که به من می رسد، از روی سخط تو باشد.»
💎 این فراز از دعا، ناظر به این آیه ی سوره فجر است: فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ . وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ . كَلَّا ...»: یعنی این طور نیست که [وقتی شری به من می رسد معنایش] «اَهانن» باشد. لذا به همین جهت است که می گوید: «و آمن سخطه عند کل شر». یعنی [شر]، تهدید نیست، بلکه فرصت است. شرّی که به من می رسد برای این است که من خودم را جمع و جور کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم. چیزهایی که ظاهرش شرّ است، اینطور نیست که خدا به انسان غضب کرده و به این شرّ مبتلا شده.
💎 خدا، دکتر من است. می خواهد مداوایم کند. دکتر که سخط ندارد به مریضش! دکتر هر کار که بکند، اگر از مریض بپرسی نظرت درباره دکتر چیست، می گوید: «آمن سخطه عند کل شر». اگر قلبم را در بیاورد، اگر استخوان ترقوه ام را ارّه کند و قلبم را از وسط سینه بیرون بیاورد، باز می گویم: «آمن سخطه عند کل شر». چون می خواهد رگ قلبم را باز کند. می خواهد مداوایم کند. این حسن ظن به خداست.