🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸نصیحتی به عمامه‌پران‌ها ... !🔸 حالا یک توصیه هم در آخر صحبتم بگویم ... بعضی بودند که مثلاً در کِنِفت شدن یک روحانی شریک شدند. در خوار شدن او و خفیف شدن او سهیم شدند. این اثر سوء می گذارد روی انسان. به ایمانتان لطمه وارد می شود. اینهایی که #عاقبتشان سوء شد، از اول اینجور نبودند. افتادند در مقابله با روحانیت و اینطور شدند. گروهک‌ها ابتدا اینجور نبودند. با آخوندها در افتادند. تقابل کردند. هی عقب رفتند. هی عقب رفتند. هی وضعشان خراب‌تر شد. روز اول، دعوا سر یک نکتۀ [کوچک] بود. بعد اینها سر از چه جاهایی که در آوردند! این شیطان است که به آدم می گوید: این کار را که می کنی، ثواب دارد. آن هایی که نسبت به روحانیت #گستاخ بودند و #عمامۀ آنها را بر می‌داشتند، بعدها عاقبت مطلوبی پیدا نکردند. بعضی‌ها را می شناسیم. شما شنیده اید #دزدهایی بودند که وقتی در قافله ای روحانی بوده، احتراماً یا از مال آن قافله چشم می‌پوشیدند یا از آن فرد و مال او صرفنظر می‌کردند یا اگر در قافله‌ای سیدی بوده، به خاطر آن #سید، آن قافله را عفو می کردند یا مال آن یکی را بر نمی‌داشتند. همین موجب می شد که پایه‌های ایمانشان بماند و خیلی‌شان در آخر عمر #تائب می شدند. روحانی نه به خاطر خودش، بلکه به خاطر #پیغمبر_اکرم (ص) و به خاطر آن موقعیتی که دارد، حرمت دارد.