...ادامه 🔹چچن‌ها در برابر روس‌ها در سال 1990 پیش از فروپاشی اتحادشوروی، کنگره ملی چچن تشکیل شد ولی بوریس‌یلتسین رئیس دولت وقت روسیه با این اقدام مخالفت کرد. در سال‌های آغازین دهه 1990 میلادی، جمهوری چچن- اینگوش تنها جمهوری مسلمانی بود که مجوز بازگشایی حتی یک مســــجد را نیز نگرفت. این در حـالی بود که اقلیت محدود ارتــــدوکس در این سرزمین، کلیسای خود را بازگشایی کرده بودند (Maryniak 1999: 52)‌در سال 1992 چچن و تاتارستان تنها جمهوری‌هايی بودند که از تایید قرارداد جدید تشکیل فدراسیون روسیه در 31 مارس 1992 خودداری کردند. به دستور بوریس‌یلتسین، 100 هزار چچنی در بمباران‌های گسترده ارتش کشته شدند. (Margolis, 2010)‌جمهوری چچن و اینگوش که متحد بودند در اصلاحیه‌ای در ماه دسامبر تجزیه شدند و هر یک جمهوری جداگانه‌ای در ترکیب فدراسیون روسیه شدند. این اقدام مسکو برای ناتوان کردن جمهوری متحد پیشین انجام گرفت تا نتوانند اقدام موثری برای استقلال انجام دهند. در سال1994 #جوهر_دودایف، ژنرال نظامی پیشین شوروی و رهبر چچن‌ها استقلال چچن را اعلام کرد. بدنبال آن، نخستین دوره جنگ چچن-روسیه آغاز شد. 11دسامبر همان سال، 3لشکر زرهی روسیه هجومی خونبار را به گروزنی آغاز کردند. این نبرد 20ماه ادامه داشت و به عقب‌نشینی روسیه و با خاک یکسان شدن گروزنی پایتخت چچن و بروز فاجعه انسانی در این جمهوری انجامید. در جنگ1996-1994 یلتسین با جمهوری چچن، 50هزار نفر کشته شدند. در این جنگ 7500نظامی روس، 4000 جنگجوی چچنی و بیش از 35000 غیرنظامی کشته شدند(مجموعاً 46500 نفر). برخی از منابع این رقم را از 80 تا 100هزارنفر برآورد کرده‌اند. رئيس‌جمهور آمريكا بیل‌کلینتون در آن زمان، بوریس‌یلتسین را «آبراهام لینکلنن» روسیه نامید. در سال1996 آتش‌بس از سوی یلتسین اعلام شد و پیمان صلح میان چچن‌ها و مسکو امضا گردید که اعلام غیررسمی استقلال چچن با عنوان جمهوری چچن‌(ایچکریا) پیامد آن بود. بلافاصله پس از آن، #جوهر‌دودایف رهبر شورشیان چچن با اطلاعاتی که سازمان امنیت ملی امریکا در اختیار روسیه گذاشت شناسایی و ترور شد. روس‌ها مانند همیشه از شیوه فریب و خنجرزدن از پشت بهره بردند. در سال1997 #اصلان‌مسخدوف در چچن پس از کشته‌شدن جوهردودایف به دست نیروهای روسیه، رئيس‌جمهور شد. در ماه مارس،(اصلان‌مسخدوف) به دست نیروهای امنیتی روسیه کشته شد. سپس #احمد‌زاکایف جانشین مسخدوف شد. وی معاون نخست‌وزیر و وزیرخارجه در دولت مسخدوف بود. در سال1999 دولت چچن از سوی رژیم طالبان در افغانستان برسمیت شناخته شد. در این سال در حالیکه پیروزی مبارزان چچنی در گفتگوهای صلح قطعی شده‌بود، یک رشته بمب‌گذاری در چندین مجتمع مسکونی در روسیه بیش از 300 کشته بجای گذاشت که به مبارزین چچن نسبت داده‌شد. در حمله نیروهای امنیتی به این مکان 33تن از مبارزان و 130تن از مردم عادی جان خود را از دست دادند. پوتین بعنوان یک عضو کا.گ.ب. شوروی می‌دانست چگونه باید بهانه‌ای برای حمله به چچن بدست آورد. نیروهای دولتی روسیه نزدیک بود که از چریک‌های چچن شکست بخورند و چچن‌ها در جریان گفتگوهای دوجانبه، خودمختاری چچن را پذیرفته بودند که انفجارهای شهری به ویژه در مسکو آغاز شد و همه گفتگوهای صلح بی‌نتیجه ماند. ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر یلتسین بود و سودای رئيس‌جمهور شدن در روسیه را در سر می‌پروراند. او با یلتسین در این زمینه معامله کرده‌بود و در ازای تضمین کتبی که به یلتسین داد که در صورت رئيس‌جمهور شدن با فساد مالی او و خانواده او کاری نخواهد داشت، یلتسین را به استعفای زودهنگام تشویق کرد و به دنبال آن، او زمینه کفالت ریاست‌جمهوری پوتین را فراهم آورد. پوتین در دوره کفالت خود در کرملین زمینه ریاست‌جمهور شدنش را فراهم کرد و رویای خود را پس از چندسال به واقعیت تبدیل کرد. او برای مطرح کردن بیشتر خود در افکار عمومی روسیه، دستور حمله نظامی به چچن را صادر کرد. او در حالی که با توپ و تانک به رویارویی غیرنظامیان رفت، با کوفی‌عنان دبیرکل سازمان ملل در روسیه دیدار کرد و با زیرکی وعده اقدام‌های بشردوستانه ‌داد‌. (125) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع باقیست https://eitaa.com/defa_baghist