📚 تشکیلات بهشتی (۱۷) رسیدیم به آن اصل بعدی. می‌گوییم توحیدی و طاغوتی، یعنی چه؟ ▫️توحیدی یعنی اینکه اصل در کار جامعه ما و فعلاً در دفاتر ما و مجموعه‌های ما این است که «کار می‌کنیم»؛ نه اینکه «کار می‌کنید» یا «نمی‌کنید» یا «نمی‌کنند!». «کار می‌کنیم» یا «نمی‌کنیم». در بسیاری از مراجعات، برادران و خواهران می‌گویند: «آقا چرا فلان جا کار نمی‌کنند؟!». «نمی‌کنند» یعنی چه؟! «نمی‌کنند» یعنی اینکه شما غیراز او هستید. یا «نمی‌کنید!». «نمی‌کنید» یعنی چه؟! «نمی‌کنید» یعنی من غیر از شما هستم. مبنا «نمی‌کنیم» است. یعنی اگر آن آقا کارش ناقص است، نقص در کار من هم هست. این معنی «نمی‌کنیم» است. ⁉️مسئولیت مشترک را قبول نداریم یا قبول داریم؟ اگر مسئولیت مشترک را قبول داریم، باید حرفمان «نمی‌کنیم» باشد. «نمی‌کنیم» در کار ما نقص است. اگر دوستان تشکیلات بگویند در کار #تبلیغات نقص هست، و هر دو بگویند در کار #ایدئولوژی نقص هست که نمی‌شود. مگر در اینجا واحدها از هم جداست؟ اینجا یک مجموعه است. اگر نقصی در کار سیاسی هست، یعنی ما برای راه انداختن آن به اندازه کافی وظیفه خودمان را انجام نداده‌ایم. من نمی‌گویم کارمان را رها کنیم و آنجا برویم! ➖تقسیم کار یک حرف است ➖مسئولیت مستقیم داشتن هم یک حرف است. ✔️ هردو را قبول داریم؛ اما ما یک چیز دیگر هم بعنوان #مسئولیت_مشترک داریم و آن مسئولیت‌های غیرمستقیمی است که روی دوش همه ماست. اگر در کار اصناف نقص هست، فقط نباید مسئول این واحد را مورد پرس‌وجو قرار داد، مرا هم باید مورد پرس‌وجو قرار داد؛ آن خواهر و برادر دیگر را هم باید مورد پرس‌وجو قرار داد و تنها با این روحیه است که حزب می‌تواند جلو برود. این اصل، مسئولیت مشترک همه ماست در زمینه زشت و زیبا، کم و کاست یا کمال کارهایی که در دفتر حزب انجام می‌گیرد. یک اصل اخلاقی همیشگی هم که در کار سیاست داخلی حزب بر آن تأکید دارم «اخلاص در عمل» است که باید در رفتار و گفتار و سیمای همه به چشم بخورد. برای خدا کار کنیم. آن نورانیت، آن فروغ الهی که در سیما، در رفتار و در گفتار انسانهایی که دل به خدا بسته اند، به چشم می خورد، باید در کار ما هم به چشم بخورد؛ آنهم به صورت روزافزون. 📚تشکیلات بهشتی @beheshti_book ادامه دارد... ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist