#وامی از سوره قلم #نونِ ح س ی ن #بشتابید به یاری حسین شبی " نون و قلم" خواندم ، قلم خون گریه کرد از نون تو را دیدم که بودی قطعه قطعه در میان خون فقط پروردگار عالم از رازت خبر دارد تویی آن نعمتی که با تو ما را خوانده اند مجنون! بدون هیچ منت نیزه ها را هم بغل کردی میان آنهمه نیزه یکی از تو نشد ممنون اگر ذبح عظیمی علتش خُلق عظیم توست که حتی کهنه پیراهن نباشد بر کسی مدیون ته گودال هم با دست خالی رد نشد سائل درآوردی تو از انگشت خود انگشتری بیرون غم لبهای تو از یونسیّه برنمی آید! خود ماهی شده تشنه...و تشته تر از او ذوالنون تو را با زخم چشم نیزه ها از پا درآوردند عجب خون دلی خورد "ان یکاد "از اینهمه افسون تو آن نهری که جوهر شد قلم ها از تو بنویسند که تا محشر برای شاعران جاری است این مضمون برای آخرین حرف " حسین" از اولِ سوره خدا مرثیه می خواند ولی مرثیه ای محزون بروی نیزه هل من ناصرش یک حرف با ما زد! همان یک حرف ،" نصرت" بود و نصرت رمز و راز " نون" نفس...ناله....نفس...ناله....نفس...ناله...نفس...ناله تو را در هر نفس نالیده زینب ...ناله ای موزون چه کردی با جهان ما؟ -نمی دانم- که یک لحظه بدون گردش پرچم نیرزد عالم گردون برای اربعین تو من از اکنون پریشانم " بنوش از باده اکنون... خوشا اکنون خوشا اکنون" نجمه پورملکی مرداد ۱۴۰۲ #خبرگزاری دفاع مقدس استان گیلان https://eitaa.com/defapressguilan