‌ ‌ ‌ما کوچـکیم؛ آن‌قدر که قـدّمان به آن افـق‌های بلـند که مقـصد نـگاه عاشـقانه‌ی شما بود، نمی‌رسد. ‌ما دوریم؛ آن‌قدر که به خودمان اگر باشد، تا آخرین روز جـهان هم که عـمر کنیم، به مقـصد نمی‌رسیم. ‌ما نابلدیم؛ آن‌قدر که اندکی درست پیش می‌رویم و فراوان راه گـم می‌کنیم. ‌اما ما، امیدوار هم هستیم؛ به مهـربانی شما که باخـبرید از جوانه‌ی دوسـت‌داشـتن‌تان که روییده میان قـلب‌هامان، و به مهـربانیِ پـروردگاری که امـید شما بود... امـیدواریم به قد کـشیدن، نزدیـک‌شدن، راه‌یافـتن... ...اما راسـتش را بخواهـید حـضرت‌پـدر، امشب ما فقط سخـت غـمگـینـیم. اصلاً درسـتش را بخواهید، امشب، ما، خودِ خودِ اندوهـیم... #امام_رضا_ع https://eitaa.com/joinchat/3093168564Cd4be4c23ed