پیشکسوت بزرگوار حاج آقا مسرتی یک بار دیگر درگذشت فرزند دلبندتان تسلیت عرض می نمایم و بابت پیامتان تشکر می نمایم . برادر بزرگوار من بیش از بیست بار کتاب دین را از روی صفحه طاقچه خواندم و هیچ وقت حس نکردم چشمانم اذیت می شود . من صبر شما را آنجا در لا به لای سطور کتاب تان دیدم . پروازهای جانسوز ... جانکاه ... اما پرشکوه .. پرواز فرزند دلبندتان دکتر محمدحسین جانسوز و جانکاه است . اما پرشکوه و نمایشی از قدرت و استقامت . ما دردمندان در کنار آموزه های شما درس مقاومت و ایستادگی و زندگی کردن به سبک ارزش‌های اسلامی را می آموزیم. خدا به دل داغدار شما و خانواده بزرگوارتان صبر عنایت فرماید . شریک غم شما هستیم . روح دکتر محمدحسین شاد. همنشین حضرت علی اکبر امام حسین ع و تمام آن شهیدانی باشد که در کتاب دین نام بردید . خدا شما و خانواده مکرمه تان برای اسلام سلامت بدارد. جعفری

استاد مسرتی عزیز.. این داغ را اگر کنار لحظات شهادت کربلا رفتگان (در کتاب دین) بگذارید ، تحمل و سوز آن قابل تحمل تر خواهد شد..شریک غمتان هستیم.. استاد رومزی پور

باور بکنم یا نکنم عزم سفر کردی باور بکنم یا نکنم محاله برگردی

برادر علیرضا مسرتی سال‌ها پیش همایشی توی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد. مربیان تربیتی سراسر کشور رو دعوت کرده بودن. بنده هم حضور داشتم. تمام برنامه‌ها یه طرف، خوش و بش با قدیمی‌های اهوازی که عمرشون رو توی کار تربیتی سپری کردن، طرف دیگه. شب‌ها می‌نشستم کنارشون و بدون اینکه حتی یه کلمه از دهانم بیرون بیاد سر تا پا گوش می‌شدم. می‌گفتن. از برنامه‌های فرهنگی مساجد در دوران جنگ می‌گفتن. خوب خاطرم هست اکثر اسامی که نام می‌بردن یک پیشوند شهید داشت و این من رو متعجب می‌کرد. یک‌جا ازشون پرسیدم‌ این همه شهید؟! گفتن: بله. مسجد کارش پرورش نیرو برای میدان رزم بود. اونجا بود که معنی این فرمایش امام خمینی رو به خوبی درک کردم: "جمله مساجد سنگر است، سنگر‌ها را پر کنید." دوران دفاع مقدس، مساجد شاهد جمع‌ انسان‌های آزاده‌ای بود که بدون هیچ چشم‌داشتی در کنار هم رسم مبارزه و جانسپاری رو می‌آموختن. مساجد محفل السابقون السابقون بود. هرکس هرکاری از دستش برمی‌آمد دریغ نمی‌کرد. ای کاش مساجد به دوران شکوفایی خودشون برمی‌گشت. می‌شه، این دور از انتظار نیست. البته اگه همان خلوص و دغدغه‌های شهدا و رزمندگان‌، احیا بشه. https://eitaa.com/g_ravayat

گفتم به بلبلی که: علاج فراق چیست؟ از شاخ گل به خاک فتاد و تپید و مُرد! حزین لاهیجی

سجادسامانی: به چشم‌های تو وابسته‌ام ولی افسوس که چشم بسته‌ای و کرده‌ای فراموشم ...