تنها مزیتی که داريد اينه كه باعث میشيد آدم قدر تنهايیشو
بيشتر بدونه، یعنی نه تنها اون جای خالی رو پُر نمیکنيد
بلكه یه كاری ميكنيد كه جای خالی رو به حضورتون ترجيح بدم.
این اواخر از هيچ قطع ارتباطی ناراحت نشدم، برعکس
بيشتر احساس رهايی داشتم. آدما اسیر خودتون میکنید سر هیچ و پوچ.
ممکنه حتی نگاهتم نکنم و یجوری رفتار کنم که انگار وجود نداری
ولی تو دلم هزار بار گفتم دلم براش تنگ شده.
آدما صبح ها ناراحت میشن که چرا بهشون سلام نمیکنم در حالی که من پنج دقیقه قبلش خودمو قانع کردم یه شات قهوه لازم دارم نه یه شات گان.🥱🔪
ناراحت کردن به ناحق یه آدم مثل پرت کردن یه تبر به آسمونِ که نمیدونی کجای زندگیت قراره برگرده پایین و یقه خودت رو بگیره.