🔰#آیت_الله_بهجت (ره) :
🔵 كه روح #انسان به عالم ديگر رفت ، مي فهمد اين همه #تشريفات در دنيا لازم نبود.
📚در محضر بهجت، ج٢،ص۴٠۵
#دلنوشته‌و‌حدیث
<====🔶🌹🔸🌹🔶====>
@delneveshte_hadis110
<====🔶🌹🔸🌹🔶====>
#دلانه🍀
💠حکایتی بسیار زیبا و خواندنی
خانه‌ی #دوستم غوغایی بود.
باباجان، پدر دوستم، شب خوابیده بود و صبح دیگر بیدار نشده بود.
همه در ناباوری عمیقشان #سوگواری می‌‌کردند و به سر و صورت خودشان میزدند اما هیچ‌کس کاری نمی‌کرد.
می‌دانید... #تشریفات، خاکسپاری، پذیرایی... طبیعی هم هست.
هیچ‌کس تصورش را نمی‌کند که این شتر روزی در خانه‌ی خودش خواهد خوابید، و در چنین روزی باید به چه چیز‌هایی فکر کند.
ناگهان آقای همسایه #پیدایش شد. خیلی آرام و متین آمد، جلوی مادر دوستم روی زمین زانو زد و گفت اجازه بفرمایید کارها رو من انجام بدم. همسرتون به من وصیت کرده و من از خواسته‌های ایشان اطلاع دارم.
و آقای همسایه کارها را #دست گرفت. همسر و فرزندانِ خودش را بسیج کرد. غیر از صاحبان عزا به هر کسی مسئولیتی داد. و خلاصه #مراسم تا روز آخر مرتب و منظم و آبرومندانه برگزار شد.
یک روز به دوستم گفتم خوشا به سعادتِ باباجانت که دوست و رفیقی این‌چنین #صمیمی و جانی داشتند، انگار خودش صاحب عزاست.
دوستم گفت: راستش ما هم از این رفاقت خبری نداشتیم. باباجانِ من اهل #دوست و رفیق بازی نبود. خانه‌ای بود. ولی یکی دو بار در پارک روبه‌روی خانه آقای همسایه را دیده بودم کنارِ باباجان روی نیمکتی نشسته‌اند و گپ میزدند. #همین...
اینها را گفتم تا هرکدام برای خودمان یک آقای همسایه آرزو کنیم.
یکی که سر وقت به دادمان برسد. جلویمان بنشیند، بگوید نگران #هیچ چیزی نباش. بگوید همه‌چیز را بگذار به عهده‌ی من.
یک آقای همسایه که بعد از یک پیاده‌روی نیم‌ساعته #دوستمان داشته باشد. چه در زندگی، چه در مرگ... آن هم بی هیچ منتی.
آخرین سطر: قدر آدم‌های #ساده و بی‌‌شیله‌پیله‌ی زندگی‌‌تان را بدانید. همان‌ها که قادرند روی نیمکتِ یک پارک، از آخرین #وصیت خود صحبت کنند...
#اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج
#دلنوشته‌و‌حدیث
eitaa.com/joinchat/3848601639C18dab506c9
🏴🏴🏴🏴