#سكوت‌آفتاب🪴 #قسمت‌چهل‌چهارم🪴 🌿﷽🌿 "به خداى كعبه سعادتمند شدم". همه به سوى محراب مى دوند. واى على(ع) را كشتند! هوا طوفانى مى شود، ضجّه در آسمان ها مى افتد، صداى جبرئيل(ع) در زمين و آسمان طنين مى اندازد: "ستون هدايت ويران شد، علىِّ مرتضى كشته شد...". على(ع) عمّامه خود را محكم به زخم سر خود مى بندد و سپس چنين مى گويد: "اين همان وعده اى است كه سال ها قبل، پيامبر به من داده بود". كدام وعده؟ كجا؟ روز جنگ خندق در سال پنجم هجرى، وقتى كه ابن عبدُوُدّ با اسب خود به آن سوى خندق آمد و مبارز طلبيد و هيچ كس جز على(ع) جرأت نكرد به مقابلش برود. آن روز شمشير ابن عبدُوُدّ سپر على(ع) را شكافت و به كلاه خود او رسيد و فرق على(ع) را هم شكافت، امّا اين ضربه، ضربه كارى نبود، على(ع) سريع با ضربه اى ابن عبدُوُدّ را از پاى درآورد و سپس نزد پيامبر رفت، پيامبر زخم على(ع)را نگاه كرد و بر آن دستى كشيد. با اعجاز دست پيامبر، زخم على(ع) بهبود پيدا كرد. بعد از آن پيامبر رو به على(ع) كرد و گفت: "من كجا خواهم بود آن روزى كه صورت تو با خون سرت رنگين شود؟". آن روز هيچ كس نمى دانست پيامبر از چه سخن مى گويد و از كدام ضربه شمشير خبر مى دهد. * * * خبر در كوفه مى پيچد، همه به اين سو مى دوند، حسن و حسين(ع) سراسيمه به مسجد مى آيند، آنها نزد پدر مى شتابند... پدر! بر ما سخت است تو را در اين حالت ببينيم!! على(ع) رو به حسن(ع) مى كند و از او مى خواهد تا در محراب بايستد و نماز صبح را به جماعت بخواند، بايد نماز را به پا داشت. على(ع) هم در كنار جمعيّت نماز را نشسته مى خواند، خون از سر او مى آيد، او با دست خون ها را از چهره پاك مى كند. نماز كه تمام مى شود، حسن(ع) نزد پدر مى آيد و سر او را به سينه مى گيرد. هنوز خون از زخم پدر جارى مى شود، حسن(ع) پارچه زخم پدر را به آرامى محكم مى كند، رنگ چهره على(ع) زرد شده است، او گاهى چشم خود را باز مى كند و حمد و ستايش خدا را بر زبان جارى مى كند: الحمد لله! چه رازى در اين "الحمد لله" توست؟ خدا مى داند و بس! * * * خون زيادى از بدن على(ع) رفته است، او ديگر رمقى ندارد، همان طور كه سرش بر سينه حسن(ع) است بى هوش مى شود. لحظاتى مى گذرد، حسن(ع) ديگر طاقت نمى آورد، تا وقتى پدر به هوش بود، او نمى توانست به راحتى گريه كند، اكنون صداى گريه حسن(ع) بلند مى شود، شانه هاى او به شدّت تكان مى خورند، او صورت پدر را مى بوسد و اشك مى ريزد، با گريه او، حسين(ع) هم گريه مى كند، عبّاس هم گريه مى كند، همه مردم گريه مى كنند، غوغايى به پا مى شود. قطرات اشك حسن(ع) روى صورت على(ع) مى افتد، على(ع)به هوش مى آيد و چشم خود را باز مى كند و مى گويد: عزيزم! چرا گريه مى كنى؟ هيچ جاى نگرانى براى پدر تو نيست، نگاه كن! اين جدّ تو پيامبر است، آن هم مادربزرگ تو، خديجه(ع)است، ديگرى هم، مادرت فاطمه(ع) است! آنها منتظر من هستند، چشم تو روشن باشد و گريه نكن! حسن جانم! امروز تو بر من گريه مى كنى در حالى كه بعد از من تو را مسموم خواهند كرد و بعد از آن برادرت حسين نيز با شمشير شهيد خواهد شد. ■■■□□□■■■ #سكوت‌آفتاب🪴 #امام‌شناسی🪴 #پانزدهمین‌مسابقه🪴 #ویژه‌عیدمیلادامیرالمومنین‌ع #نشرحداکثری🪴 eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef

#بامدادخمار🪴 #قسمت‌چهل‌چهارم 🌿﷽🌿 آهسته از پنجره كنار آمدم و به در اتاق نگاه كردم. به پرده هاي پولك دوزي شده كه در آستانه در ورودي با دو بند پهن ريشه دار به دو طرف كشيده شده بود، به طاقچه هاي گپ بري شده و ترمه هايي كه آن ها را زينت مي داد، الله هاي رنگين و چراغ هاي گرد سوز با حباب هاي سفيد يا رنگين كه براي روشن شدن انتظار شب را مي كشيدند، ميز گرد كنار اتاق را چهار صندلي چوب گردو در ميان گرفته بود. دور تا دور اتاق را مخده هايي با پشتي هاي مرواريد دوزي شده زينت مي داد. دو قالي زمينه لاكي بزرگ سرتاسر اتاق را فرش كرده بود. اين ها همه جزو جهاز خواهرم بودند. بدون شك نزهت زن خوشبختي بود. مثل مادرم. مي دانستم كه شوهرش عاشق اوست. عاشق اين زن بچه های تپل مپل دوردوزي سيت و سماقي اين زن زرنگ و مدير و شوخ طبع. مي دانستم كه نزهت را لوس مي كند. هرچه نزهت بخواهد همان است. بگويد بمير، نصير خان مي ميرد. ولي نزهت هم زرنگ بود. عاقل بود او هم به نوبه خود شوهرش را دوست مي داشت. مي‌دانست چه موقع ناز كند. تا چه حد خودش را لوس كند. مي دانست هر چيزي اندازه دارد. از خودم مي پرسيدم اين چه جور عشقي است؟ مثل عاشق شدن من است؟ اگر اين طور است خوشا به سعادت نزهت. عاشق خوب كسي شده. آدم مناسبي به تورش خورده. آهسته آهسته جلو رفتم. يكي از لباس هايي را كه خياط عمه ام دوخته بود به تن داشتم. يادم مي آيد كه تافته صورتي بود. جوراب سفيد به پا كرده بودم. از همان ها كه از روسيه مي آمد و خانم جانم براي من و خجسته مي خريد. حلقه اي از زلفم را به زور لعاب كتيرا روي پيشاني چسبانده بودم. عين دم .كژدم خواهرم به من نگاه مي كرد و از نگاهش تحسين مي باريد. ولي من اندوهگين تر از آن بودم كه لبخند بزنم. مي رفتم تا نيش بزنم. مثل كژدم. كنار خواهرم چهار زانو نشستم. با گوشه كمربند لباسم بازي مي كردم. يك كمربند پهن از :همان پارچه تافته ولي به رنگ سفيد. خواهرم با لبخندي مهربان پرسيد محبوب جان، چرا شربتت را نخوردي؟ - .نمي خواهم آبجي - !چرا؟ چه عروس كم خرجي - .تو را به خدا نگوييد آبجي. من خوشم نمي آيد - :خواهرم خنده كنان پرسيد چرا نگويم؟ خجالت مي كشي؟ گفتم بي خود پسر عطاالدوله را رد نمي كني، ها!! نگو زير سرت بلند بوده. .حواست جاي ديگري بوده سكوت كرده بودم. زير سرم بلند بود. تنم مي لرزيد. يخ كرده بودم. خوشحال بودم كه شوهر خواهرم در بيروني مشغول سر و كله زدن با ارباب رجوع و رعاياي خودش است. به چپ و راست نگاه مي كردم مبادا خدمتكاران وارد شود. دست بردم و ليوان شربت را از كنار دست خواهرم كه به مخده تكيه داده بود. برداشتم. دهانم خشك شده بود. كمي از شربت مزه مزه كردم. فايده نداشت. آمدم ليوان را زمين بگذارم افتاد و شربت ها ريخت. خواهرم :گفت ...واي واي. همه زندگي نوچ شد. زينت ... زينت - :كلفتنش را صدا مي كرد تا شربت ها را از روي زمين پاك كند. با عجله دست روي زانويش گذاشتم .تو را به ابوالفضل كسي را صدا نكن آبجي. خودم تميزش مي كنم - دور و برم به دنبال كهنه پارچه اي مي گشتم. عاقبت خواهرم كه با دهان باز مرا نگاه مي كرد و شربت ريخته بر قالي :را از ياد برده بود گفت چرا اين جوري شده اي محبوبه! انگار راه به حال خودت نمي بري. حواست پرت شده. از چيزي واهمه داري؟ - 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج #کانال‌دلنوشته‌وحدیث @delneveshte_hadis110 <====💠🔶🌹🔷💠====>

#سجاده‌صبر🪴 #قسمت‌چهل‌چهارم🪴 🌿﷽🌿 -اما من عاشقتم لعنتی متاسفم، تو فرد مناسبی رو برای عاشق شدن انتخاب نکردی شیدا دیگه نمی دونست چی باید بگه، آخرین نگاه رو به سهیل دوخت و بعد هم برای آخرین بار گفت: -این آخرین حرفت بود؟ -آره. شیدا از جاش بلند شد و به سمت در اتاق رفت و جلوی در مکثی کرد و بدون اینکه برگرده و یا به سهیل نگاهی کنه گفت: تو برای خیانتی که به عشق من کردی تاوان پس میدی، مطمئن باش. بعدهم در اتاق رو باز کرد و بیرون رفت و با تمام قدرتش در رو به هم کوبید. سهیل به سی دی های روی میز نگاهی انداخت، برشون داشت و دونه دونه شروع کرد به شکستنشون، از تهدید شیدا نترسیده بود، فقط از اینکه گاهی چقدر خودش شیطان صفت میشه چندشش شده بود ... کاش هیچ وقت به شیدا نزدیک نمیشد که اینطور درموندش کنه، کاش یک کم جلوی نفسش رو میگرفت و امروزو نمیدید... **** سها تو فکر رفته بود که با سقلمه فاطمه به خودش اومد: -کجایی؟ -رو ابرا، -اون بالا رفتی چیکار، به تو چه...بیا همین پاینن و با زن داداش دوست داشتنیت باش... سها ابرویی بالا انداخت و گفت: میبینی دوره زمونه چقدر عوض شده؟ قدیما عروسا جرات نداشتن پیش خواهر شوهرشون نفس بکشن، حالا این ور پریده رو ببین!! آخه من نخوام بیام کارگاه فرش بافی باید کی رو ببینم؟ فاطمه در حالی که کم کم داشت ماشین رو پارک میکرد گفت: فایده ای نداره، چون دوره زمونه عوض شده هرچی عروسا میگن، خواهر شوهرا فقط یک کلمه جواب میدن، چشم. .. بفرمایید رسیدیم . سها با بی حوصلگی در ماشین رو باز کرد و پیاده شد و با تمام قدرت در رو به هم کوبید. فاطمه که از تنبلی سها خندش گرفته بود گفت: هوی، چه خبرته، ماشینو داغون کردی -عروس، بیا بریم اون روی منو بالا نیارا، کله سحر منو از خواب انداختی به زور منو آوردی اعصاب ندارما . بعدم بدون اینکه منتظر فاطمه بشه وارد کارگاه شد، دنبال اتاق مدیر میگشت که بالاخره دری رو پیدا کرد که کنارش نوشته بود مدیریت کارگاه، در زد و باشیندن جواب بله وارد شد. فاطمه که داشت از توی ماشین یکی از کارهاشو برمیداشت و دیرتر از سها وارد شده بود، سرگردون دنبال خواهر شوهرش میگشت: آخه این دختره کجا رفت؟-چیزی میخواستی بابا جان؟ فاطمه با دیدن پیرمرد قد خمیده ای که موهای کمی داشت و سینی چایی توی دستش لبخندی زد و گفت: دنبال یک خانوم لاغر و قد بلند میگردم، الان اومد تو اما نمیدونم کجا رفت. -کسی رو ندیدم بابا جان -ببخشید اتاق آقای خانی کجاست. اومدم کارم رو بهشون نشون بدم -خوب برو اونجا اتاق مدیریته. بعدم با دست اتاق رو نشون داد، فاطمه بعد از اینکه تشکر کرد همون اطراف سرکی کشید تا بلکه بتونه سها رو پیدا کنه، اما خبری نبود که نبود، عصبانی گوشی موبایلش رو در آورد و بهش زنگ زد: -جانم؟ -تو معلومه کجا رفتی؟ -فاطمه جان من توی اتاق مدیریتم بیا اینجا ⛱🇮🇷⛱🇮🇷⛱🇮🇷 💖به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم💖 ☘ 🦋☘ 🦋🦋☘ 🦋🦋🦋☘ 🦋🦋🦋🦋☘ #قبل‌از‌ازدواج‌خوب‌فکر‌کن #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج #دلنوشته‌و‌حدیث eitaa.com/joinchat/3848601639C18dab506c9 🇮🇷🇮🇷🇮🇷

#پسرك‌فلافل‌فروش🪴 #قسمت‌چهل‌چهارم🪴 🌿﷽🌿 خبر شهادت مادر و برادر شهيد سه شنبه بود. من به جلسه ي قرآن رفته بودم. در جلسهي قرآن بودم که به من زنگ زدند. پرسيدند خانه اي؟ گفتم: نه. بعد گفتند: برويد خانه کارتان داريم. فهميدم از دوستان هادي هستند و صحبتشان درباره ي هادي است، اما نگفتند چه کاري دارند. من سريع برگشتم. چند نفر از بچه هاي مسجد آمدند و گفتند هادي مجروح شده. من اول حرفشان را باور کردم. گفتم: حضرت ابوالفضل علیه السلام و امام حسين علیه السلام کمک ميکنند، عيبي ندارد. اما رفته رفته حرف عوض شد. بعد از دو سه ساعت همسايه ها آمدند و مادر دو تن از شهداي محل مرا در آغوش گرفتند وگفتند: هادي به شهادت رسيده. ٭٭٭ ً موبايل را استفاده نميکنم. اين را بيشتر فاميل و در محل کار معمولا دوستانم ميدانند. آن روز چند ساعتي توي محوطه بودم. عصر وقتي برگشتم به دفتر، گوشي خودم را از توي کمد برداشتم. با تعجب ديدم که هفده تا تماس بي پاسخ داشتم! تماسها از سوي يکي دو تا از بچه هاي مسجد و دوست هادي بود. سريع زنگ زدم و گفتم: سلام، چي شده؟ گفت: هيچي، هادي مجروح شده، اگه ميتوني سريع بيا ميدان آيت لله سعيدي باهات کار داريم. گوشي قطع شد. سريع با موتور حرکت کردم. توي راه کمي فکر کردم. شک نداشتم که هادي شهيد شده؛ چون به خاطر مجروحيت هفده بار زنگ نميزدند؟ در ثاني کار عجله اي فقط براي شهادت ميتواند باشد و... به محض اينکه به ميدان آيت لله سعيدي رسيدم، آقا صادق و چند نفر از بچه هاي مسجد را ديدم. موتور را پارک کردم و رفتم به سمت آنها. بعد از سلام و احوالپرسي، خيلي بيمقدمه گفتند: ميخواستيم بگيم هادي شهيد شده و... ديگه چيزي از حرفهاي آنها يادم نيست! انگار همه ي دنيا روي سرم من خراب شد. با اينکه اين سالها زياد او را نميديدم اما تازه داشتم طعم برادر بودن را حس ميکردم. يکدفعه از آنها جدا شدم و آرام آرام دور ميدان قدم زدم. ميخواستم به حال عادي برگردم. نيم ساعت بعد دوباره با دوستان صحبت کرديم و به مادرم خبر داديم. روز بعد هم مقدمات سفر فراهم شد و راهي نجف شديم. هادي در سفر آخري که داشت خيلي تلاش کرد تا مادرمان را به نجف ببرد، رفت از پدرمان رضايتنامه گرفت و گذرنامه را تهيه کرد، اما سفر به نجف فراهم نشد. حالا قسمت اينطور بود که شهادت هادي ما را به نجف برساند. ما در مراسم تشييع و تدفين هادي حضور داشتيم. همه ميگفتند که اين شهيد همه چيزش خاص است. از شهادت تا تشييع و تدفين و... ⛱🇮🇷⛱🇮🇷⛱🇮🇷 💖به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم💖 ☘ 🦋☘ 🦋🦋☘ 🦋🦋🦋☘ 🦋🦋🦋🦋☘ #قبل‌از‌ازدواج‌خوب‌فکر‌کن #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج #دلنوشته‌و‌حدیث eitaa.com/joinchat/3848601639C18dab506c9 🇮🇷🇮🇷🇮🇷

#آفتاب‌در‌حجاب🪴 #قسمت‌چهل‌چهارم🦋 🌿﷽🌿 شتاب کن زینب جان ! هم الان هوا تاریک مى شود و پیدا کردن بچه ها در این بیابان ، ناممکن . مقصد را آن دورترین سیاهى بیابان قرار بده و جابه جا در مسیر، از افتادگان و درماندگان و زمینگیران بخواه که خود را به خیمه برسانند تا از شب و ظلمت و بیابان و دشمن در امان بمانند. بلند شو عزیزکم ! هوا دارد تاریک مى شود. خانمم شما چرا اینجا نشسته اید؟ دست بچه ها را بگیرید و به خیمه ببرید. گریه نکن دخترکم ! دشمنان شاد مى شوند. صبور باش ! سفارش پدرت را از یاد مبر! سکینه جان ! زیر بال این دو کودك را بگیر و تا خیمه یاریشان کن . مرد که گریه نمى کند، جگر گوشه ام ! بلند شو و این دختر بچه ها را سرپرستى کن . مبادا دشمن اشک تو را ببیند. عمه جان ! این چه جاى خوابیدن است ؟ چشمهایت را باز کن ! بلند شو عزیز دلم ! آرام آرام دانه ها برچیده مى شوند و به یارى سکینه در خیمه کوچک بازمانده ، کنار هم چیده مى شوند. تاسکینه همین اطراف را وارسى کند تو مى توانى سرى به اعماق بیابان بزنى و از شبح نگران کننده خبر بگیرى . هرچه نزدیکتر مى شوى ، پاهایت سست تر مى شود و خستگى ات افزونتر. دخترى است انگار که چنگ بر زمین زده و در خود مچاله شده است . به لاك پشتى مى ماند که سر و پا و دستش را در خود جمع کرده باشد. آنچنان در خود پیچیده است که سر و پایش را نمى توانى از هم بشناسى . بازش مى گردانى و ناگهان چهره ات و قلبت درهم فشرده مى شود. صورت ، تماما به کبودى نشسته و لبها درست مثل بیابان عطش زده ، چاك خورده . نیازى نیست که سرت را بر روى سینه اش بگذارى تا سکون قلبش را دریابى . سکون چهره اش نشان مى دهد که فرسنگها از این جهان آشفته ، فاصله گرفته است . مى فهمى که وحشت و تشنگى دست به دست هم داده اند و این نهال نازك نورسته را سوزانده اند. مى خواهى گریه نکنى ، باید گریه نکنى . اما این بغضى که راه نفس را بسته است ، اگر رها نشود، رهایت نمى کند. در این اطراف ، نه از سپاه تو کسى هست و نه از لشگر دشمن . فقط خدا هست . خدایى که آغوش به رویت گشوده است و سینه خود را بستر ابتلاى تو کرده است . پس گریه کن ! ضجه بزن و از خداى اشکهایت براى ادامه راه مدد بگیر. بگذار فرشتگان طوفگیرت نیز از اشکهایت براى ادامه حیات ، مدد بگیرند. گریه کن ! چشم به تتمه خورشید بدوز و همچنان گریه کن . چه غروب دلگیرى ! تو هم چشمهایت را ببند خورشید! که پس از حسین ، در دنیا چیزى براى دیدن وجود ندارد. دنیایى که حضور حسین را در خود بر نمى تابد، دیدنى نیست . این صداى گریه از کجاست که با ضجه هاى تو در آمیخته است ؟ مگر نه فرشتگان بى صدا گریه مى کنند؟! سر بر مى گردانى و سکینه را مى بینى که در چند قدمى ایستاده است و غبار بیابان ، با اشک چشمهایش در آمیخته است و گونه هایش را به گل نشانده است... ⛱🇮🇷⛱🇮🇷⛱🇮🇷 💖به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم💖 ☘ 🌷☘ 🌷🌷☘ 🌷🌷🌷☘ 🌷🌷🌷🌷☘ #قبل‌از‌ازدواج‌خوب‌فکر‌کن #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج #دلنوشته‌و‌حدیث eitaa.com/joinchat/3848601639C18dab506c9 🇮🇷🇮🇷🇮🇷