به نام خدای عجایب واقعاً کارهای خدا عجیب است. چند داستان‌نویس معروف گفته‌اند که دیگر داستانی در دنیا نیست که برایشان جالب باشد و همه را نوشته‌اند. داستان‌ها تکراری است. ولی به نظر من این‌گونه نیست. تا خدا خداست داستان‌ها ادامه‌دارند و جالب هستند. داستان‌هایی که اصلاً به ذهن هیچ بنی بشری نمی‌رسد را خداوند عالم خلق می‌کند. او خالق است. حتماً خالق داستان هم هست. خلق می‌کند و خلق می‌کند. نمی‌دانم به خداوند خلاق هم گفته‌اند و یا فقط خالق! مگر می‌شود هشت میلیارد انسان در روی کره‌ی زمین باشد و داستان‌ها تمام شوند. وارد زندگی ساده‌ترین بنی‌بشر که بشوی دنیایی از داستان‌ها را می‌بینی. ولی لازمه این کار داشتن گوش شنوا و مهارت‌های کافی است. #روزنوشت

#روزنوشت حسین ابراهیمی و گروه‌های کمتر از ده نفر دو عبارت بالا شاید به هم بی‌ربط باشند. شاید هم از جهت رابطه‌ی دو مفهوم کلی، عموم و خصوص من وجه باشند. می‌دانم که رابطه آن‌ها تباین یا تساوی نیست. باید همین عموم و خصوص من وجه باشد. البته وجه این رابطه هم کمی خاص است. چند وقتی است به این نتیجه رسیده‌ام که مفیدترین گروه‌های فضای مجازی، گروه‌هایی است که زیر ده نفر عضو دارد. بیشتر این گروه‌ها یک هدف مستقل و ثابت دارند. مثلاً گروه خانوادگی که محل تبادل اطلاعات خانوادگی و تصمیم‌گیری‌های برای خریدن وسایل، سفر و... هست. تجربه نشان داده است که هر چه گروه پر عضوتر، هدف یا اهداف گروه در معرض تغییر و تحول بیشتر. مثلاً گروهی که بالای 200 عضو دارد همیشه بحث و دعواست. گروه‌های پر عضو را غالباً با سرعت بیشتری مرور می‌کنم. ولی گروه‌های زیر ده نفر را با تأمل بیشتر. حسین ابراهیمی چه ربطی به گروه دارد؟ سال گذشته بود که آقای حسین ابراهیمی گفت می‌خواهد گروهی در فضای مجازی تشکیل دهد. هدف از تشکیل گروه این بود که افراد در آن از تجربه‌ها و فعالیت‌های روزانه‌ی خود در مورد خواندن و نوشتن و هر چه در این راستا مفید است را به اشتراک بگذارند. به‌نوعی گزارش دادن روزانه و یک مشیِ نیمه جمعی برای هدف خواندن و نوشتن. فکر کنم ایشان هم به این نتیجه رسیده بود که گروه پر عضو فایده ندارد. گروه به ده نفر نرسیده، لینک را از کانالشان برداشتند. فکر کنم اولین بار پیامی از ایشان در گروه نویسندگان تربیتی دیدم. یادم نیست از کجا عضو آن گروه شدم. گروه نویسندگان تربیتی هم گاهی از مصادیق همان گروه‌های پر عضو و کم‌فایده می‌شود. البته گاهی هم بحث‌ها و نظرات مفیدی بیان می‌شود. اگر اشتباه نکنم آقای حسین ابراهیمی همین پیام کانالشان برای تشکیل گروه را در همان گروه نویسندگان تربیتی هم گذاشتند. آقا حسین معلم است و اهل اصفهان. کانالی دارند به نام حرکت در مه. ایشان را از نزدیک ندیده‌ام و نمی‌شناسم. شاید اگر ایشان را بدون اطلاع قبلی درجایی ببینم، نشناسم. البته عکس خودشان روی پروفایل برنامه‎ی ایتا هست. فکر می‌کنم یک سالی از ایجاد گروه گذشته باشد. گروه همان خاصیت گروه‌های زیر ده نفر را حفظ کرده است. موضوع ثابت مانده است. تقریباً همه‌ی افراد هم کم‌وزیاد خود را ملزم می‌دانند که روزانه یا هرچند روز یک‌بار گزارش بدهند. البته گزارش نه به معنای جواب پس دادن به یک مافوق، بلکه یک اطلاع‌رسانی از فعالیت خودشان در راستای خواندن و نوشتن، تجربه‌ها و نظرات حول یک کتاب و یا مسائلی این‌چنین. https://eitaa.com/harkatdarmeh کانال اقای ابراهیمی👆 @delneveshtetalabe