☸️1 . اسلام اجتماعی، محور سیاست‌ها و اقدامات مغز متفکر فرهنگی دولت
#آشنا بارها به صراحت بر پیاده‌سازی الگوی اسلام اجتماعی سخن گفته‌است:
⬇️⬇️⬇️
«پروژه ای هم که من دنبال آن هستم، فهم اسلام اجتماعی در کنار اسلام فردی و اسلام سیاسی است».
(مصاحبه با مجله‌ی اندیشه‌ی پویا، شماره‌ی 19)
⁉️⁉️سوال:
مقصود از اسلام اجتماعی چیست؟
#آشنا، مقصود خود از اسلام اجتماعی را حد واسطی میان اسلام فردی و اسلام سیاسی می‌خواند. اسلامی که دغدغه‌ی حکومت دینی ندارد و بیشتر به زندگی مؤمنانه در جامعه‌ی مدرن می‌اندیشد. او این قرائت از اسلام را این‌گونه شرح می‌دهد:
⬇️⬇️
«به عنوان یک تحلیل‌گر معتقدم که اسلام اجتماعی واسط میان اسلام فردی و اسلام سیاسی است. نگاه من تاریخی است و معتقدم که از اسلام فردی عبور کردیم و بعد از سرکوب مدرس و دوره‌ی رضاشاه به دهه‌ی سی تا دهه‌ی پنجاه رسیدیم که دوره‌ی اوج اسلام اجتماعی بود. پروژه‌ی اسلام سیاسی، روی اسلام اجتماعی سوار شده‌است.»
(مصاحبه با مجله‌ی اندیشه‌ی پویا، شماره‌ی 19)
فقط کافیه یک جستجوی کوتاه از فرمایشات حضرت امام در مورد مبدأ انقلاب داشته باشید و با این نوع تفکر که در ادامه بیشتر توضیح خواهم داد مقایسه کنید و به ابعاد خطرناک این منشای فکری بیشتری پی ببرید.
#انجمن_حجتیه
👈🏻👈🏻طبیعتاً نتیجه‌ی چنین نگاهی به اسلام سیاسی، اعتقاد به انقلاب کم‌عمق را در دیدگاه مشاور فرهنگی رئیس جمهوری، به دنبال دارد. از همین رو، آشنا مبدأ انقلاب اسلامی را نه ریشه‌دار در هویت تاریخی و اجتماعی ملت ایران و قیام 15 خرداد 1342، که کوتاه مدت و لحظه‌ای میداند. به این صحبت #آشنا بیشتر دقت کنید:⬇️⬇️
👈🏻👈🏻طبیعتاً نتیجه‌ی چنین نگاهی به اسلام سیاسی، اعتقاد به انقلاب کم‌عمق را در دیدگاه مشاور فرهنگی رئیس جمهوری، به دنبال دارد. از همین رو، آشنا مبدأ انقلاب اسلامی را نه ریشه‌دار در هویت تاریخی و اجتماعی ملت ایران و قیام 15 خرداد 1342، که کوتاه مدت و لحظه‌ای میداند. به این صحبت #آشنا بیشتر دقت کنید:⬇️⬇️
قبل از اینکه از استادش جناب گلزاده بگوئیم بد نیست تعاریف عجیب و غریب #آشنا از استادش را با هم مروری اجمالی کنیم تا بیشتر به عمق فاجعه پی ببریم.
⁉️‼️⁉️‼️اما «علی گلزاده غفوری» کیست؟
دقت بفرمائید این شخصی که آشنا از او چنین تمجید و تعریف دارد و او را در طول علامه طباطبائی و شهید مطهری و علامه جعفری میداند را باید بدانیم که بود و چه تفکری داشت.
اگر این را دانستیم به روشنی به اندیشه های حجتیه ایه آقای #آشنا راحت تر پی خواهیم برد.
او جزء معدود فقیهانی بود که به مخالفت با لایحه‌ی «قصاص» پرداخت و در روز 31 خرداد 1360، هنگام رأی گیری عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر، نمایندگان طرفدار نهضت آزادی و رئیس‌جمهوری، از شرکت در جلسه‌ی مجلس خودداری کردند.
وی از بانیان مدرسه‌ی علوی(به عنوان اصلی‌ترین مرکز تحصیلی انجمن حجتیه)، از نزدیکان و هم‌فکران جبهه‌ی ملی و بعدها نهضت آزادی، و یکی از سخنرانهای حسینیه‌ی ارشاد بود.
او پس از انقلاب اسلامی به عنوان نماینده‌ی حوزه‌ی انتخاباتی تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد.
اما مخالفت با اصل 110 قانون اساسی و رأی منفی به اصل ولایت فقیه در کنار برخی دیگر از هم‌فکران جبهه‌ی ملی، از مهم‌ترین چالشهای او در این مجلس بود.