برای فهم دقیق‌تر مسئله‌ی این نوشتار بایستی گریزی به آبشخور فکری تئوری فرهنگی دولت بزنیم. الگوی اسلام اجتماعی مدنظر مشاور فرهنگی رئیس جمهوری، مشابهت بسیار زیادی به منظومه‌ی فکری یکی از چهره‌های این جریان، یعنی آقای «علی گلزاده غفوری» دارد. مشابهتی که خود ایشان هم به آن اذعان دارند. به گونه­ ای که #حسام­_الدین_آشنا، متأثر از #گلزاده، در برهه‌ای تصمیم مشابهی گرفته و لباس روحانیت را کنار می‌گذارد. پس از آن به تأسی از استادش در امتداد تئوری اسلام اجتماعی، فعالیت علمی و تخصصی خود را دنبال می­کند. پیش از هر چیز، نظریه‌ی «اسلام اجتماعی»؛ الگوی «اسلام ترکیه‌ای»، «اسلام گولنی» (یا اسلام «حزب اعتدال و توسعه‌ی ترکیه») را به ذهن متبادر می‌کند. نقطه‌ی تمایز قرائت اسلام اجتماعی (قرائت گولنی) از دیگر جنبش‌های اسلامی در منطقه و جهان این است که بر اخلاقیات و پرهیز از دخالت اسلام در حکومت، تمرکز بیشتری دارند. قرائتی از اسلام که همسو با «اسلام فردی» (اسلام پروتستانی) و درست در نقطه‌ی مقابل «اسلام همه‌وجهی (فردی-اجتماعی-سیاسی)» (الگوی انقلاب اسلامی) قرار دارد. اسلامی که مایلند در یک تقسیم‌بندی ساختگی، همه‌وجهی بودن آن در پس تعاریف ناقص، پنهان گردد و صرفاً «اسلام سیاسی» یا حتی «خمینیسم» خوانده شود.