💫چند کلمه درباره یک اعتراف تلخ و دیرهنگام #یاسر‌جبرائیلی برادر خوش نیت ما آقای خاندوزی، در آخرین مصاحبه خود در کسوت وزیر اقتصاد، درباره سیاست حذف ارز 4200 اظهاراتی کرده که برخی آن را تعبیر به «نوشدارو پس از مرگ سهراب» کرده اند؛ لکن راقم این سطور معتقد است «جلوی ضرر را هر وقت بگیریم، منفعت است» و اگر این سخنان، باعث شود آقای دکتر پزشکیان مسیر دولت‌های گذشته را در اقتصاد ادامه ندهد، غنیمت است. آقای خاندوزی گفته است که در راستای هماهنگی های پیش از تشکیل کابینه دولت، از طرف سازمان برنامه به او گفته شده که «شما که می‌خواهی رای اعتماد از مجلس بگیرید بدانید که قرار است حتماً چنین اقدامی (حذف از 4200) را در ستاد اقتصادی دولت پیگیری خواهیم کرد و شما نیز همراه باشید»؛ و علی‌القاعده او این شرط را می‌پذیرد و به مجلس معرفی می‌شود. اما امروز آقای خاندوزی می‌گوید با زمان بندی و جزئیات پروژه حذف 4200 موافق نبوده و به دولت جدید توصیه کرده است که «اگر دوباره به مرحله‌ای برسیم که نیاز به اصلاح سیاست‌های ارزی برای کالاهای اساسی داشته باشیم، تجربه حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی و سیاست‌های سال ۱۴۰۱ می‌تواند درس‌های مهمی برای آینده به همراه داشته باشد. اولین نکته این است که باید از سایر ابزارهای غیر قیمتی و هوشمندسازی بهره گرفت... هیچ نسخه کلی و همواره موفقی وجود ندارد که بتوان با آن گفت اگر قیمت‌ها را به درستی تنظیم کنیم، همه مشکلات حل خواهند شد. ممکن است در بلندمدت یا با هزینه‌های بسیار زیاد به نتایجی برسیم، اما قطعاً این رویکرد نمی‌تواند صلاح اقتصاد ایران و تاب‌آوری جامعه و مردم ما باشد». این حرف ها که امروز آقای خاندوزی می‌زند، حرف دیروز ما بود. اگر امروز آقای خاندوزی می گویند از تجربه حذف 4200 برای آینده درس بگیریم، دیروز ما می‌گفتیم به تجارب دیگر کشورها نگاه کنید و درس بگیرید و نکنید. اگر این برادرمان امروز می‌گوید گران‌سازی به صلاح اقتصاد ایران و تاب آوری جامعه و مردم ما نیست، حرف دیروز ما را می‌زند. دیروز ما همین حرف‌ها را می‌زدیم و ناسزا می‌شنیدیم... بگذریم! ما نه قصد شماتت کسی را داریم و نه می‌خواهیم پرچم «دیدید گفتیم» برافراشته و از زخم سفره ملت کاسبی سیاسی کنیم. به نظرم اصلی‌ترین مخاطب سخنان آقای خاندوزی، کسی نیست جز دکتر مسعود پزشکیان. اوست که باید پای درس و تجربه تلخ اردیبهشت 1401 بنشیند و زیر بار لابی گران‌سازی نرخ ارز نرود. دیروز ارز 4200 ارز ترجیحی نام داشت، امروز ارز 28500 را ارز ترجیحی می‌نامند و در پی حذفش هستند. اصولگرا و اصلاح‌طلب هم فرقی ندارند. این سیاست، به قول آمریکایی ها بایپارتیزان (Bipartisan) است! رویش اجماع وجود دارد. این حقیر اشراف کامل دارم که در تیمی که آقای پزشکیان چیده است، غلبه با تفکر آزادسازی نرخ ارز است. شنیدم شرکت های دلاردار و دلاری فروش نیز از ایشان همین را مطالبه کرده‌اند. پول ملی، ناموس یک اقتصاد است. ما نباید تعیین ارزش پول ملی‌مان را به بازار آزاد عرضه و تقاضای دلار بسپاریم تا دلارداران و دلاری‌فروشان با مهندسی عرضه دلار، ریال ایران را بی‌ارزش کنند و به سودهای نجومی برسند. اقتصاد ایران هیچ خیری از این نسخه‌های دیکته شده صندوق بین‌المللی پول به ویژه «جهانی‌سازی/ دلاری‌سازی قیمت‌ها» و «شناورسازی نرخ ارز» ندیده است. نرخ ارز باید در یک رقم معقول(که طبق محاسابات اقتصاددان‌های غیرلیبرال و وارسته از سرمایه داری، در حال حاضر زیر 20 هزار تومان است) تثبیت شود. تمامی ارز حاصل از صادرات (چه نفتی و چه غیرنفتی) به این نرخ توسط بانک مرکزی خریداری شده و به همین نرخ، به نیازهای اولویت‌دار کشور تخصیص یابد. ✍ سید یاسر جبرائیلی #اقتصاد #به‌سوی‌ظهور 🏴🏴 https://eitaa.com/dghjbbhg