✅ ✍️یادداشت های مجازی : سید محمد میری دقت کردین در مناسبات اجتماعی و مخصوصا تنش های کلامی،تکیه کلام بعضیا اینه که میدونی با کی حرف میزنی؟بهت میگم من کی هستم؟اشتباه کردی کار منو راه ننداختی؟ماشین منو جریمه میکنی؟جلو منو میگیری؟به من میگی تو صف وایستم؟ و هزارتا من های دیگه از این دست ،که حال آدمو بهم میزنه. حاجی، ما هر کی و هر چی که هستیم برای خودمون هستیم.نباید انتظار داشته باشیم مردم به احترام ما ،کلاه از سر بردارن و تا کمر برامون خم شن و خارج از مقررات کارمونو راه بندازن. وزیر ایم ،وکیل ایم، استاندار ایم،مدیر کل ایم ،رییس ایم ،دکتر ایم،مهندس ایم،سرهنگ ایم و هزار عنوان دیگه .ما هر کی که هستیم برای خودمون هستیم و شغل ما هم نون دونی ماست ،مثل بقیه خلق الله ، و نه چیز دیگه .امر و نهی ما هم مصرفش صرفا در محیط کارمون هست و برای زیر دستامون، اما وقتی که وارد اجتماع شدیم و قاطی مردم،ی شهروند عادی هستیم و دارای حقوق اجتماعی و مدنی یکسان با بقیه افراد جامعه ،و حق نداریم موقعیت شغلی مونو (خارج از محیط کارمون}برای مردم کوچه و خیابون فاکتور کنیم.ما کی هستیم که بقیه مردم نیستن. این از مصادیق بارز ناترازی فرهنگیه که بخواهیم از موقعیت شغلی خودمون در سطوح دیگه جامعه سوءاستفاده کنیم و ناترازترش مردمی ان که ذلیلانه به این تحقیر تن میدن. که بقول حافظ جان: غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است. و البته که عزیزانی هم هستن که شان شون اجل از این مسایل هست و درک درستی از رابطه شغلی شون با اجتماع و آدماش دارن . #ناترازی ها رو برطرف کنیم.. https://eitaa.com/oa0444