💠 جریانات روشنفکری دینی در ایران 1️⃣ جریان رفُرمیسم یکی از گفتمان‌های روشنفکری دینی در ایران، گفتمان اصلاح‌طلب یا رفرمیست است که منطق مدرسی و فلسفی را دنبال می‌کند. محورهای مورد اتکای این گفتمان آزادی با تفسیری ویژه و عدالت در شکلی خاص است. 2️⃣ جریان نوسنت‌گرا گفتمان دیگری که می‌توان از روشنفکری دینی نام برد، گفتمان نوسنت‌گراست که تأکید بر مواریث دینی دارند و روش فلسفی و مدرسی یونانی است و برخلاف رفرمیست‌ها، به نقادی مواریث دینی باور ندارند؛ لذا بیشترین فاصله را با مدرنیته دارند. 3️⃣ جریان نولیبرال رهیافت این گفتمان نه براساس علوم طبیعی بلکه براساس فلسفه علم است؛ در این گفتمان بر عرفان و آزادی تکیه می‌شود اما از عدالت و برابری در آن خبری نیست؛ ضمن آنکه عرفان متعلق به یک حوزه و آزادی متعلق به حوزه دیگری دانسته می‌شود. این گفتمان مواجهه‌ای کمتر انتقادی نسبت به غرب دارد؛ انتقادات این گفتمان به غرب انتقاداتی موردی و اخلاقی است نه ساختاری و بنیادی؛ بسیاری از پارادایم‌های دنیای غرب را پذیرفته است؛ بسیاری از اصول معرفت‌شناختی غرب را باور دارد و در همان چارچوب فکر می‌کند. 4️⃣ جریان انتقادی گفتمان چهارم روشنفکر دینی را می‌توان گفتمان رادیکال - انتقادی نام‌گزاری کرد. در این گفتمان شاهد رهیافت تاریخی-هرمنوتیکی به دین و مدرنیته هستیم؛ یعنی می‌کوشد از بیرون، سنت و دین را به کمک عقل نقاد مورد ارزیابی قرار دهد و هم از درون با درک و دریافتی هرمنوتیکی، تفسیر و تأویل‌های دست اول خود را از دین عرضه کند. 📖نشریه دیده بان شماره 33 #روشنفکری_دینی #نولیبرال 🆔 @didebane_andisheh