حقیقت وجودی انسان متعلق به عالَمِ ملکوت و جبروت است، نه عالَمِ ظلمت و ناسوت! ملکوت جایی است که شدت مِلکیّت خدای تبارک و تعالی قابل رؤیت است. کسی که وارد عالَمِ ملکوت می‌شود همه چیز را می‌بیند. اما عالَمِ ناسوت از نسیان سرچشمه می‌گیرد، عالمی که پُر از هیچ است، پُر از فراموشی است. شدت فراموشی در آن بیداد می‌کند، افسوس که چشم‌های ما به این عالم عادت کرده و از دیدن ملکوت غافل شده‌ایم، اما اگر از این آب و گل خود را جدا کنیم، می‌توانیم به طبقات بالاتر سفر کنیم. #جلسات ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف