‌چہ‌قَدر آدم‌‌ها بیراهہ می‌رَوند. از کنارِ گل بی‌اعتنا می‌گذرند و می‌‌روند تا شعرِ گل را در صفحہ‌ی یك کتاب پیدا کنند و بخوانند . روبہ‌روی زندگی نمی‌‌ایستند تا مشاھده کنند، برای همین است کہ حرف‌‌ها بہ‌‌دل نمی‌شیند .. - برای همین است کہ در نَقاشي‌‌ھا جوشش حیات گم شده . چرا نگویَم کہ من صدای قورباغہ‌ای را در بهاران بر بسیاری از آهنگ‌‌ها، برتری می‌دهم.. اثری‌ کہ صدای‌قورباغہ در ما می‌‌گذارد، شاید هم‌‌تراز تاثیرِ ژرف‌‌ترین برخوردها در زندگۍمان باشد . ‌‌‌ • بہ‌‌نقل‌‌‌‌از‌سهرابِ‌‌سپهري ..

_‌‌ اگر مرا بِبویی؛ تَنم بوي دشت می‌‌دهد بوۍ گشنگۍ راھ بوی طغیان‌‌‌ رودخانہ یك آنمونِ سفید، مزرعہ‌ۍ گندم وَ بوي آفتابِ کلمبیا .. پاهاي من پیِ شما، جغرافیاۍ جَھان را دویده است.